Έπειτα από έρευνα που πραγματοποίησαν επιστήμονες στο ιατρικό κέντρο του πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ διαπιστώθηκε, ότι τα παιδιά έχουν χαμηλότερα επίπεδα της πρωτεΐνης-υποδοχέα, μέσω της οποίας ο κορωνοϊός, εισβάλει στους πνεύμονες.
«Η μελέτη μας παρέχει ένα βιολογικό σκεπτικό για το πως ιδιαίτερα τα βρέφη και τα πολύ μικρά παιδιά φαίνεται να είναι λιγότερο πιθανό είτε να μολυνθούν είτε να έχουν σοβαρά συμπτώματα ασθένειας», εξήγησε η Τζένιφερ Σούκρε, βοηθός καθηγητής παιδιατρικής που ηγήθηκε της έρευνας.
Όταν ένα σωματίδιο ιού εισπνέεται στους πνεύμονες, η πρωτεΐνη - «ακίδα» προσκολλάται στον υποδοχέα ACE2, ο οποίος βρίσκεται στις επιφάνειες ορισμένων κυττάρων των πνευμόνων.
Ένα κυτταρικό ένζυμο που παράγεται σε θηλαστικά, το οποίο ονομάζεται TMPRSS2 στη συνέχεια κόβει την ακίδα - πρωτεΐνη, επιτρέποντας στον ιό να «σπάσει» το κύτταρο, συγχωνεύοντας με την κυτταρική μεμβράνη. Μετά την ολοκλήρωση της διείσδυσης, ο ιός στη συνέχεια παραβιάζει τον γενετικό μηχανισμό του κυττάρου και τον χρησιμοποιεί για να αναπαραχθεί.
Οι επιστήμονες αποφάσισαν να διερευνήσουν εάν το ένζυμο TMPRSS2 θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί τα ηλικιωμένα άτομα εμφάνισαν πολύ πιο σοβαρά συμπτώματα από τα παιδιά.
«Η έρευνά μας επικεντρώθηκε στην κατανόηση της ανάπτυξης του ιού στους πνεύμονες και στον τρόπο με τον οποίο οι βρεφικοί πνεύμονες διαφέρουν από τους πνεύμονες των ενηλίκων στην ευπάθεια τους», δήλωσε η Σούκρε.
«Σε αυτήν τη μελέτη, ακολουθήσαμε την αντίθετη προσέγγιση και καταφέραμε να δούμε πώς ο αναπτυσσόμενος πνεύμονας προστατεύεται από τη μόλυνση από SARS-CoV-2» συμπλήρωσε.
Πως έγινε η μελέτη
Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια, οι ειδικοί χρησιμοποίησαν μια τεχνική που μπορεί να ανιχνεύσει την έκφραση των γονιδίων σε μεμονωμένα κύτταρα πνευμονικών ιστών. Αυτό τους επέτρεψε να παρακολουθούν την έκφραση γονιδίων που είναι γνωστό ότι εμπλέκονται στην απόκριση του σώματος στην Covid-19 με την πάροδο του χρόνου.
Βρήκαν ότι το γονίδιο για τον υποδοχέα ACE2, εντοπίζεται σε χαμηλά επίπεδα στον πνεύμονα ποντικού. Εν τω μεταξύ, το TMPRSS2 είχε μια εντυπωσιακή πορεία αυξημένης εμφάνισης κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης.
Στη συνέχεια, η ομάδα πραγματοποίησε ανάλυση ανθρώπινου πνευμονικού ιστού που συλλέχθηκε από δότες διαφορετικών ηλικιών και βρήκε παρόμοια αποτελέσματα, με αυτά των ποντικών. Το ένζυμο που αφήνει τον ιό να εισέλθει στο κύτταρο, αυξάνεται σημαντικά με την ηλικία.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το ένζυμο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ατόμων που προσβάλλονται από τον ιό αλλά και ως μέσο πρόληψης για τα άτομα των ομάδων υψηλού κινδύνου.
