Η εορτή της Φωτοφόρου Σκέπης, της Υπερμάχου Στρατηγού, της Ελευθερώτριας στην περίπτωση του ακριτικού λαού μας είναι ένα γεγονός το οποίο βιώνεται στην καθημερινότητα της ζωής μας, διότι η Παναγία είναι διαρκώς προστάτις και συνοδοιπόρος μας, ελπίδα και παρηγοριά μας. Είναι Εκείνη η οποία τους τελευταιους μήνες στάθηκε δίπλα στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας για να υπερασπισθούν στην ακεραιότητα της Πατρίδας μας και να διασώσουν την αξιοπρέπεια του λαού μας.
Η ευλάβεια αυτού του λαού και η επιμονή του μακαριστού Μητροπολίτου Νικηφόρου (1988-2009) ανήγειραν στο Διδυμότειχο τον περικαλλή Καθεδρικό Ναό της πόλης, που αφιέρωσαν στην Παναγία την Ελευθερώτρια, (πανηγυρίζει στις 28 Οκτωβρίου) για να υπενθυμίζει στους αντίπερα του ποταμού Έβρου ότι εδώ υπάρχει Χριστός και Ελλάδα και στους ημετέρους τη διαχρονική προστασία της Θεοτόκου προς τους ακρίτες μας, τους οποιους και εμπνέει με την διαχρονική παρουσία Της.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Των εορταστικών λατρευτικών Συνάξεων (Πανηγυρικού Εσπερινού, Θείας Λειτουργίας και Δοξολογίας, επί τη εθνική επετείω) στον πανηγυρίζοντα Ιερό Καθεδρικό Ναό Παναγίας Ελευθερωτρίας Διδυμοτείχου προέστη ο οικείος Μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός, πλαισιούμενος από τον ιερό κλήρο της πόλεως.
Στις εκδηλώσεις παρέστησαν, τηρώντας τα προβλεπόμενα υγειονομικά μέτρα· στον Εσπερινό ο Βουλευτής Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης και το πρωί ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού Αθανάσιος Τσώνης, ο Δήμαρχος Διδυμοτείχου Ρωμύλος Χατζηγιάννογλου, ο Διοικητής της XVI Μεραρχίας Υποστράτηγος Ιωάννης Βασιλάκης, ο Διοικητής της 30ής Ταξιαρχίας Ταξίαρχος Γεώργιος Διβάρης, εκπρόσωποι της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος, ο Σοφολογιώτατος Μουφτής Διδυμοτείχου, εκπρόσωποι φορέων και άλλοι επίσημοι.
Μετά την Δοξολογία, κατά την οποία εξεφώνησε τον Πανηγυρικό της ημέρας ο Θεολόγος-Καθηγητής Βασίλειος Περιστεράκης, ακολούθησε στο Ηρώο της πόλης επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων, παρουσία των αρχών.
Σε δήλωση του ο Σεβασμιώτατος για την εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου 1940, μεταξύ άλλων, είπε· «Με αφορμή την σημερινή επέτειο υποχρεούμαι να υπενθυμίσω σε όλους μας δυο διαχρονικές αλήθειες, που προσλαμβάνουν ιδιαίτερη σημασία καθώς σαν έθνος διερχόμεθα σήμερα μια πολύ κρίσιμη περίοδο. Το έπος του `40 εγράφη με αίμα και φωτιά και μας διδάσκει ότι για τις μεγάλες εθνικες επιτυχίες απαιτείται εθνική ομοψυχία και εθνική αξιοπρέπεια. Χωρίς αυτές τις δύο προϋποθέσεις ελευθερία μήτε νοείται μήτε υπάρχει. Σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές μόνο ομονοούντες και ομοφρονούντες, συσπειρωμένοι στις αξίες και τα ιδανικά, για τα οποία πολέμησαν οι πρόγονοί μας, θα μπορέσουμε επιτυχώς να αντιμετωπίσουμε τους ορατούς και αόρατους κινδύνους που καραδοκούν και επιβουλεύονται την ευημερία και την πρόοδο του λαού μας. Και ας μην ξεχνάμε ότι οι ήρωες που σήμερα τιμούμε ήταν Έλληνες Ορθόδοξοι. Αυτό δεν έχει δικαίωμα κάνεις να το ξεχάσει. Θεωρώ περιττό να υπενθυμίσω την συμβολή της Εκκλησίας στο Έπος του 1940-1941. Η Εκκλησία δεν χρειάζεται τίτλους αντιστασιακούς. Δεν έμεινε στην απλή αντίσταση, γιατί πάντοτε απέβλεπε και αποβλέπει στην Ανάσταση, που είναι ταυτόσημη με την ελευθερία. Αναστάσιμη είναι η φύση της Εκκλησίας. Αναστάσιμο είναι το φρόνημά Της, αναστάσιμο είναι και το έργο Της. Η Εκκλησία καθηκόντως πρωτοστάτησε στους αγώνες του έθνους κατά του ξένου δυνάστη. Και σήμερα δεν μπορεί να παραμένει αδιάφορη στις προκλήσεις των περιστάσεων. Πάντα θα ομιλεί για συναδέλφωση και ομοψυχία και θα εργάζεται για την ενότητα του Γένους».
