Το Εθνικό Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας (INAH) του Μεξικού γνωστοποίησε ότι ομάδα παλαιοντολόγων εντόπισε ένα νέο είδος δεινοσαύρων, το οποίο ήταν a priori ειρηνικό και επικοινωνιακό.

«Πριν από 72 ή 73 εκατομμύρια χρόνια, ένας τεράστιος χορτοφάγος δεινόσαυρος πέθανε σε μια υδάτινη έκταση πλούσια σε ιζήματα και έτσι το σώμα του καλύφθηκε γρήγορα από τη γη και μπόρεσε να διατηρηθεί στους αιώνες», εξηγεί το INAH σε ανακοίνωσή του.

Το νέο είδος, που ονομάστηκε Tlatolophus galorum, αναγνωρίστηκε ως ένας δεινόσαυρος με λοφίο μετά την ανάκτηση του 80% του κρανίου του, η οποία επέτρεψε στους ειδικούς να τον συγκρίνουν με άλλους δεινόσαυρους αυτού του τύπου, σύμφωνα με το INAH.

Η έρευνα, στην οποία μετείχαν επίσης ειδικοί από το Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού, άρχισε το 2013 μετά την ανακάλυψη της ουράς του στην πολιτεία Κοαουίλα στο βορειοκεντρικό τμήμα του Μεξικού, όπου έγιναν και οι υπόλοιπες ανακαλύψεις.

"Όταν ανακτήσαμε την ουρά, συνεχίσαμε να σκάβουμε κάτω από το σημείο που βρισκόταν. Η έκπληξη ήταν ότι αρχίσαμε να βρίσκουμε οστά όπως το μηριαίο, η ωμοπλάτη και άλλα στοιχεία", δήλωσε ο Αλεχάντρο Ραμίρες, επιστήμονας που συμμετείχε στην ανακάλυψη.

Αργότερα οι επιστήμονες κατάφεραν να συλλέξουν, να καθαρίσουν και να αναλύσουν άλλα θραύσματα οστών από το μπροστινό μέρος του σώματος του δεινοσαύρου.

Οι παλαιοντολόγοι είχαν στη συνέχεια στην κατοχή τους το λοφίο του δεινοσαύρου, το οποίο είχε μήκος 1,32 μέτρα, όπως και άλλα μέρη του κρανίου: κάτω και άνω σιαγόνες, ουρανίσκος, ακόμη και ένα μέρος που είναι γνωστό ως νευροκρανίο, στο οποίο βρισκόταν ο εγκέφαλός του, προσθέτει το INAH στην ανακοίνωσή του, γεγονός το οποίο τους επέτρεψε να ορίσουν "το 2021" ότι πρόκειται για ένα νέο είδος δεινοσαύρου.

Ο μεξικανικός οργανισμός ανθρωπολογίας εξήγησε επίσης τη σημασία του ονόματος -Tlatolophus galorum- του νέου είδους δεινοσαύρου.

Το Tlatolophus αποτελεί σύνθεση δύο λέξεων, ενός όρου της ιθαγενούς γλώσσας του Μεξικού Νάουατλ που σημαίνει "λέξη" και του ελληνικού λοφίο. Το Galorum αναφέρεται στους ανθρώπους που συνδέονται με την έρευνα, σύμφωνα με το INAH.

«Γνωρίζουμε ότι μπορούσαν να ακούν ήχους χαμηλής συχνότητας, άρα πρέπει να ήταν δεινόσαυροι ειρηνικοί, αλλά επικοινωνιακοί», διευκρινίζει επίσης το ινστιτούτο.

Οι παλαιοντολόγοι πιστεύουν επίσης ότι "έβγαζαν δυνατούς ήχους για να τρομάξουν τα σαρκοβόρα ή για λόγους αναπαραγωγής" και ότι "το λοφίο τους είχε έντονο χρώμα".

Η ανακάλυψη αυτή δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Cretaceous Research, κατέληξε το INAH.