Την 56η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία στέλνει η Ρωσία στην Κριμαία στο πλαίσιο μιας άνευ προηγουμένου στρατιωτικής κινητοποίησης εν μέσω της διαρκούς κρίσης με την Ουκρανία η οποία λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις το τελευταίο διάστημα.
Μπορεί οι μετακινήσεις δυνάμεων στην περιοχή, να είναι συχνές και να καταγράφονται αυτή τη φορά όμως δεν πρόκειται για μετακίνηση ενός τυχαίου στρατιωτικού συγκροτήματος.
Και αυτό είναι το άσχημο για την περιφερειακή ασφάλεια, στην αρχιτεκτονική της οποίας στην περιοχή ανήκει και η Ελλάδα, στην περίπτωση της 56η Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας. Από την ατυχή εκστρατεία του 1919 στην Ουκρανία, η Ελλάδα είναι «κομμάτι» των εξελίξεων στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.
Η ρωσική επίλεκτη Ταξιαρχία που μετακινείται στη Θεοδοσία της Κριμαίας είναι ένας από τους πιο έμπειρους και σκληροτράχηλους σχηματισμούς του ρωσικού Στρατού με έμφαση στις επιθετικές κινήσεις και όχι στον αμυντικό αγώνα.
Η μονάδα είχε πρωταγωνιστήσει τόσο στον πόλεμο του Αφγανιστάν αλλά και στους δύο λυσσώδεις πολέμους στην Τσετσενία όπου η αγριότητα των μαχών μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο, όπως ονομάζουν στην Ρωσία τον Β΄ΠΠ.
Πιο συγκεκριμένα η 56η Ταξιαρχία πολέμησε στο Αφγανιστάν μεταξύ των ετών 1979 έως και το 1988 (!), ενώ το 1985 της απονεμήθηκε το παράσημο Πρώτης Τάξης του «Πατριωτικού Πολέμου» στον πρώτο πόλεμο στην Τσετσενία μεταξύ του 1994 και του 1996 και στον δεύτερο πόλεμο από το 1999 έως το 2004. Είναι η μοναδική μονάδα του ρωσικού Στρατού μεταπολεμικά με εκατοντάδες νεκρούς, αλλά και αυτή που «σφράγισε» νικηφόρα τον πόλεμο στην Τσετσενία.
Πρόκειται επομένως για ένα σχηματισμό ο οποίος έχει σφυρηλατηθεί μέσα από συνεχείς μάχες και έχει εκ φύσεως σαφή επιθετικό προσανατολισμό.
Αυτή τη μονάδα στέλνει τώρα το ρωσικό Γενικό Επιτελείο, κατόπιν διαβούλευσης με τον ίδιο τον Ρώσο πρόεδρο Β.Πούτιν, στην Κριμαία με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Και σίγουρα δεν μπορεί να είναι κάτι καλό.
