Ένας επιστήμονας ειδικός για θέματα περιβάλλοντος υποστηρίζει ότι η αποψίλωση δεν είναι πάντα επιβλαβής για τον πλανήτη. Ο Christopher A. Williams, καθηγητής στη Μεταπτυχιακή Σχολή Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Clark (Worcester) στην Μασαχουσέτη, υποστηρίζει ότι αντί να ζεσταθεί η Γη, η αποψίλωση των δασών μπορεί στην πραγματικότητα να την... κρυώσει.

Ωστόσο, ορισμένοι εμπειρογνώμονες ανησυχούν ότι το έργο του Ουίλιαμς πιθανόν να παρερμηνευτεί ως άδεια για συνέχιση της αποψίλωσης, κάτι που δεν είναι πρόθεσή του.

Είναι ευρέως αποδεκτό ότι τα υπάρχοντα δάση είναι ζωτικής σημασίας και η καλύτερη πορεία δράσης είναι να σταματήσουμε την αποψίλωση των δασών. Η αποψίλωση των δασών συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή, μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιές, ερημοποίηση, διάβρωση του εδάφους και κυρίως - απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που προκαλούν υπερθέρμανση του πλανήτη.

Αν και τα παραπάνω μπορεί να είναι αλήθεια, η νέα έρευνα του Williams υποστηρίζει ότι υπάρχουν δύο παράγοντες που δεν υπολογίζουμε: η σημασία της τοποθεσίας και κάτι γνωστό ως «το φαινόμενο albedo».

Με απλά λόγια, το «φαινόμενο albedo» είναι η διαδικασία κατά την οποία τα δάση διατηρούν τη θερμότητα. Τα δάση τείνουν να είναι πιο σκοτεινά από άλλες επιφάνειες, πράγμα που σημαίνει ότι απορροφούν περισσότερο ηλιακό φως και συγκρατούν τη θερμότητα, εξηγεί ο Williams.

Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η αποψίλωση των δασών ελευθερώνει την ανεπιθύμητη θερμότητα που συμβάλλει στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

«Βρήκαμε ότι σε ορισμένα μέρη της χώρας όπως το Intermountain West, περισσότερο δάσος οδηγεί στην πραγματικότητα σε έναν θερμότερο πλανήτη όταν εξετάζουμε τις πλήρεις κλιματικές επιπτώσεις τόσο από τις επιδράσεις του άνθρακα όσο και από το albedo», λέει ο καθηγητής Williams. Προσθέτει δε ότι είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη το φαινόμενο albedo των δασών παράλληλα με τη γνωστή αποθήκευσή τους σε διοξείδιο άνθρακα, όταν στοχεύει κανείς στην ψύξη του πλανήτη.

Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε την υπερσύγχρονη δορυφορική τηλεπισκόπηση για να φέρει μια «προοπτική παρατήρησης» σε ένα πρόβλημα που είχε προηγουμένως αξιολογηθεί κυρίως με μοντέλα υπολογιστών.

Εντοπίστηκαν οι θέσεις απώλειας δασών και εντόπισαν ποιες ήταν αυτές οι τοποθεσίες - αστικές, γεωργικές, λιβάδια, θάμνοι, βοσκοτόπια ή κάτι άλλο.

Έτσι καθορίζουν τι αντίκτυπο είχε η αποψίλωση των δασών στο κλιματικό σύστημα.

Τι βρήκαν λοιπόν; Η ομάδα ανακάλυψε ότι για περίπου το ένα τέταρτο των ΗΠΑ, η απώλεια δασών προκαλεί μια επίμονη καθαρή ψύξη επειδή το φαινόμενο albedo υπερτερεί του αποτελέσματος του άνθρακα."Είναι όλα σχετικά με την τοποθέτηση των σωστών δέντρων στο σωστό μέρος", εξηγεί ο Williams, "και μελέτες όπως οι δικές μας μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό του σημείου όπου υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα ψύξης."

«Αν δεν λάβουμε υπόψη τα αποτελέσματα του άνθρακα και του φαινομένου αλμπέδο, οι πρωτοβουλίες μεγάλης κλίμακας δενδροφυτεύσεων, όπως η πρωτοβουλία 2Billion Trees Canada και η εκστρατεία The Nature Conservancy's Plant a Billion Trees, θα μπορούσαν να καταλήξουν να τοποθετήσουν δέντρα σε περιοχές που είναι αντιπαραγωγικές για ψύξη όσον αφορά το κλιματικό σύστημα», λέει.