Η Ρωσία εμφανίζεται επιφυλακτική απέναντι στο προσχέδιο ειρηνευτικού σχεδίου ΗΠΑ–Ουκρανίας.
Ο Γιούρι Ουσάκοφ, κορυφαίος σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του Βλαντίμιρ Πούτιν, δήλωσε ότι απαιτούνται «σοβαρές – ακόμη και ριζικές – αλλαγές» στο αμερικανικό σχέδιο προκειμένου αυτό να γίνει αποδεκτό από τη Μόσχα.
Οι δηλώσεις αυτές ήρθαν λίγο μετά την τοποθέτηση του ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ για την Ουκρανία, Κιθ Κέλογκ, ο οποίος ανέφερε ότι μια συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου βρίσκεται «πολύ κοντά». Όπως τόνισε, τα δύο πλέον ακανθώδη ζητήματα αφορούν το μέλλον της περιοχής του Ντονμπάς και τον έλεγχο του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια.
Το εδαφικό ζήτημα παραμένει το μεγαλύτερο εμπόδιο.
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η χώρα του δεν πρόκειται να παραχωρήσει εδάφη με αντάλλαγμα την ειρήνη, προειδοποιώντας ότι μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για μελλοντικές ρωσικές επιθέσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το αρχικό προσχέδιο των ΗΠΑ προέβλεπε την παραχώρηση των περιοχών Ντονέτσκ και Λουχάνσκ στη Ρωσία, παρά το γεγονός ότι ουκρανικές δυνάμεις εξακολουθούν να ελέγχουν σημαντικά τμήματα των εδαφών αυτών.
Αμερικανικές και ουκρανικές αντιπροσωπείες συνεχίζουν τις διαβουλεύσεις αυτή την εβδομάδα στο Μαϊάμι, ωστόσο η πρέσβης της Ουκρανίας στις ΗΠΑ, Όλγα Στεφανίσινα, παραδέχθηκε ότι «παραμένουν δύσκολα ζητήματα», ιδίως σε ό,τι αφορά τα εδάφη και τις εγγυήσεις ασφαλείας.
Πανηγυρίζει η Μόσχα για την Σ.Ε.Α του Τραμπ
Το Κρεμλίνο χαιρέτισε την αλλαγή τόνου της Ουάσιγκτον όσον αφορά τη Ρωσία, μετά την παρουσίαση της νέας Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ.
Το έγγραφο παύει να χαρακτηρίζει τη Μόσχα ως «άμεση απειλή» και, σύμφωνα με Ρώσους αξιωματούχους, υιοθετεί προσεγγίσεις που συμβαδίζουν σε μεγάλο βαθμό με τη ρωσική οπτική για τη διεθνή τάξη.
Η νέα στρατηγική, που βασίζεται στο δόγμα του «ευέλικτου ρεαλισμού», περιγράφει την πρόθεση των ΗΠΑ να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο τους στη διεθνή σκηνή, κάνοντας αναφορά ακόμη και στην αναβίωση του Δόγματος Μονρόε, του 19ου αιώνα. Το συγκεκριμένο δόγμα θεωρείται ιστορικό θεμέλιο της αμερικανικής επιρροής στο Δυτικό Ημισφαίριο και προβάλλεται πλέον ως σημείο αναφοράς για μια πιο περιφερειακή και επιλεκτική εξωτερική πολιτική.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν οι διατυπώσεις του εγγράφου για την Ευρώπη, η οποία περιγράφεται ως ήπειρος σε «πολιτισμική παρακμή», αλλά και η ρητή αναφορά ότι αποτελεί βασικό συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών η διαπραγμάτευση του τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία. Παράλληλα, η Ουάσινγκτον εκφράζει την πρόθεση να αποκαταστήσει τη λεγόμενη «στρατηγική σταθερότητα» με τη Ρωσία.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, σχολίασε ότι «οι προσαρμογές που βλέπουμε αντιστοιχούν από πολλές απόψεις στο όραμά μας», χαρακτηρίζοντας ενθαρρυντική και τη δέσμευση των ΗΠΑ να τερματιστεί η αντίληψη περί ΝΑΤΟ ως μιας διαρκώς επεκτεινόμενης συμμαχίας».
Παράλληλα, ο Πεσκόφ έσπευσε να υπογραμμίσει την επιφυλακτικότητα της Μόσχας, αναφερόμενος στο λεγόμενο «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ – έναν όρο που το Κρεμλίνο χρησιμοποιεί για να περιγράψει δίκτυα εντός της αμερικανικής κρατικής μηχανής που, κατά τη ρωσική πλευρά, αντιτίθενται στην αλλαγή πορείας και επιδιώκουν τη διατήρηση της υφιστάμενης διεθνούς τάξης.