Στο κήρυγμά του ο κ. Νεκτάριος τόνισε ότι ο άγιος Σπυρίδων, με την αγιότητά του, ανταποκρίθηκε στην τιμή που επέδωσε ο Θεός στον άνθρωπο δημιουργώντας τον κατ’ εικόνα και ομοίωσίν Του. Ο άγιος Σπυρίδων αύξησε το τεμάχιο της αγάπης που επέδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, αύξησε τα τάλαντά του και έδειξε ότι κατάλαβε με την ζωή του την δωρεά της χάριτος του Θεού.

Εκτός όμως από Δημιουργός, ο Θεός είναι πατέρας μας. Και χαρακτηριστικό της πατρότητας είναι ελευθερία, ακόμη κι αν αυτή είναι δώρο που μας οδηγεί σε επανάσταση εναντίον του Θεού. Ο Θεός είναι πατέρας και δέχεται την μετάνοιά μας. Και η πατρότητα του Θεού οδηγεί τον Υιό και Λόγο Του να σαρκωθεί για να επαναφέρει τον καθέναν από μας στην χαρά της κοινωνίας μαζί Του. Και ο άγιος Σπυρίδων αντελήφθη την πατρότητα του Θεού και έγινε διάκονος του θελήματός Του. Κατεφρόνησε την επανάσταση που οι πλείονες των ανθρώπων έχουν υιοθετήσει στην ζωή του και κατεστάθη τέκνον φωτός, παίρνοντας φως από την πηγή του φωτός, τον Θεό μας. Κατά την αναδημιουργία ο άγιος ενδύεται τον νέο άνθρωπο, τον ανακαινούμενο κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν, καταφρονεί το κοσμικό πνεύμα και ο ίδιος ο Θεός θαυμαστώνει τον άγιο Σπυρίδων, καθιστώντας τον πηγή θαυμάτων.

Ο σύγχρονος άνθρωπος εργάζεται το ίδιον θέλημα, εγκατέλειψε την σχέση του με τον Θεό και ζητεί την θεοποίηση του εαυτού του, χωρίς να βλέπει ότι δεν μπορούν τα επιτεύγματά του να ξεκουράσουν την κόπωση που αισθάνεται από τις ψεύτικες υποσχέσεις και από την τυραννία ιδεών και συστημάτων που διώχνουν τον Θεό από την ζωή μας. Γι’ αυτό και χρειάζεται επιστροφή στην σχέση μας με τον Θεό, μίμηση της ζωής του αγίου και αρχή μετανοίας στην ζωή μας.