Μια «φέτα» με ιστορία που χρονολογείται από τα ομηρικά χρόνια, είναι αυτή στην Κεφαλονιά και αποτελεί σήμα κατατεθέν μιας τοπικής μνήμης, καθώς κάθε άνοιξη το παραδοσιακό ξύλινο βαρελάκι, παίρνει τη δικιά του θέση σε μια γωνίτσα στην κουζίνα κάθε νοικοκυριού στο νησί.
Το θέμα της ονομασίας του τυριού έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις από τους τυροκόμους της Κεφαλονιάς, καθώς δεν αναγνωρίστηκε ως ΠΟΠ, η «Φέτα Κεφαλονιάς» και πλέον είναι ευρέως γνωστή ως «Βαρελίσιο τυρί Κεφαλονιάς».
Όπως δήλωσε ο τυροκόμος Γιάννης Πανταζάτος, «με την ονομασία αυτή δεν μπορούμε να πουλήσουμε το τυρί μας, στην τιμή που πιάνει η φέτα καθώς πωλείται ως απλό βαρελίσιο τυρί, ενώ ουσιαστικά είναι φέτα, όπως όλες οι άλλες, με 70% πρόβιο και 30% κατσικίσιο γάλα».
«Οι Κεφαλλονίτες είμαστε σπουδαίοι τυροκόμοι, και πριν από πολλά χρόνια πήγαμε στην Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο και έχουμε δημιουργήσει πολύ καλά τυριά που τα εξαγάγουν στο εξωτερικό» επισήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Πανταζάτος. Κατά το παρελθόν πολλές ιστορικές και λαογραφικές αναφορές, αναφέρονται στους ξακουστούς τυροκόμους της Κεφαλονιάς που δημιούργησαν στις βαλκανικές χώρες μεγάλες μονάδες τυροκομείων και υπήρξαν δάσκαλοι στην παρασκευή της φέτας.
Συνολικά στην Κεφαλονιά υπάρχουν 14 τυροκομεία, το οποία τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πρότυπες μονάδες, καθώς οι ντόπιοι τυροκόμοι, εκμεταλλεύτηκαν όσο μπορούσαν ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα, παίρνοντας στη συνέχεια τις απαραίτητες πιστοποιήσεις ώστε να πουλιέται το «Βαρελίσιο τυρί Κεφαλονιάς» και εκτός νησιού.
Η ξεχωριστή γεύση του «Βαρελίσιου τυριού Κεφαλονιάς», μόνο τυχαία δεν είναι καθώς παράγεται από ζώα που βόσκουν ελεύθερα, σε πλαγιές αλλά και κοντά στα βράχια της θάλασσας ενώ στη συνέχεια αξίζει να αναφερθεί ότι οι Κεφαλλονίτες τυροκόμοι, χρησιμοποιούν ένα μυστικό από παραδοσιακά βότανα και ανθότυρο, τη «μούγδα» που δίνει στο τυρί πολύ έντονα και ωραία αρώματα και αυτό το απλώνουν στο εσωτερικό τοίχωμα των παραδοσιακών ξύλινων βαρελιών, ανάμεσα στις στρώσεις της φέτας.
