Η ελληνική γλώσσα είναι ένας τεράστιος θησαυρός, με λέξεις και φράσεις που έχουν δανειστεί χώρες σε όλο τον πλανήτη. 

Δεν είναι λίγες όμως οι φορές, που ορισμένες από όλες αυτές τις φράσεις τις χρησιμοποιούμε τελείως λανθασμένα.

Παρακάτω θα βρείτε κάποιες από τις φράσεις που χρησιμοποιούμε πολύ συχνά, αλλά με λάθος τρόπο.

Μερικές φράσεις που κάνουμε λάθος συχνά και τι σημαίνουν

Η φράση «εξ απαλών ονύχων» σημαίνει παιδιόθεν, από την παιδική ηλικία (και όχι: «με το μαλακό», ακροθιγώς).

«επί τούτω» σημαίνει ειδικά γι’ αυτό και όχι επίτηδες (το θέμα λύθηκε με μια επί τούτω ρύθμιση)

«επί τούτου» σημαίνει επ’ αυτού, επάνω σ’ αυτό, σχετικά με αυτό και όχι ειδικά γι’ αυτό. (παρουσίασε το θέμα και συζητήθηκαν προτάσεις επί τούτου)

«κατ΄ αρχήν» ή «καταρχήν» (=στα βασικά σημεία), Κατ΄ αρχάς (=αρχικά). Π.χ. «Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κατ’ αρχήν», «Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε…»

«ήκιστα» σημαίνει ελάχιστα ή καθόλου.

«εδώδιμα» σημαίνει «φαγώσιμα» και όχι «ντόπια», «εγχώρια».

«ευάριθμος» σημαίνει αυτός που μπορεί να μετρηθεί, άρα ο λίγος ή αυτός που έχει λίγα. Δεν είναι συνώνυμο του «πολυάριθμος» ούτε σημαίνει «πολλά».

«αδολεσχία» είναι η ακατάπαυστη φλυαρία

«αδρομερής» είναι ο γενικός, χοντρικός, χωρίς πολλές λεπτομέρειες

Ο «κωδίκελος» είναι ο όρος που τροποποιεί διαθήκη

«Λυδία λίθος» είναι, μεταφορικά, αυτό με το οποίο ελέγχεται, δοκιμάζεται κάτι.

«Έωλος» σημαίνει χθεσινός, παλιός, ξεπερασμένος

gnomikologikon.gr