Ισόβια κάθειρξη και ποινή φυλάκισης δύο ετών επιβλήθηκε στον συζυγοκτόνο του «Αττικόν», από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας.
Ο δράστης είχε δολοφονήσει την 54χρονη Σοφία Ανθοπούλου, με 16 μαχαιριές έξω από το Αττικό νοσοκομείο τον Απρίλιο του 2016.
Με την απόφασή του το δικαστήριο επέβαλε ποινή ισόβια και τρία έτη στον κατηγορούμενο Αργύρη Δημητρίου, καταδικάζοντάς τον για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, με μειοψηφία ενός ενόρκου που πίστευε ότι έπρεπε να κριθεί με μειωμένο καταλογισμό. Μάλιστα, κρίθηκε ένοχος για οπλοφορία και οπλοχρησία, ενώ δεν του αποδόθηκε κανένα ελαφρυντικό.
Η υπόθεση είχε λάβει χώρα τον Απρίλιο του 2016, όταν η 54χρονη γυναίκα βρέθηκε στο Χαϊδάρι για να πραγματοποιήσει επίσκεψη στο νοσοκομείο. Ο εν διαστάσει σύζυγός της τής ζήτησε να κατέβει προκειμένου να της δώσει κάποια έγγραφα και ακολούθησαν πρωτοφανείς σκηνές, που σκόρπισαν πανικό σε δεκάδες περαστικούς έξω από το Αττικό Νοσοκομείο, όταν μπροστά στα μάτια τους την κατακρεούργησε με 16 μαχαιριές στο στήθος, καθώς δεν την έπεισε να ξανασμίξουν. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο κατηγορούμενος δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο και εκπροσωπήθηκε από τους δικηγόρους του.
Στην αγόρευσή της, η εισαγγελέας την έδρας ήταν καταπέλτης, ζητώντας την καταδίκη του για ανθρωποκτονία από πρόθεση, τονίζοντας δε ότι δεν υπάρχει μειωμένος καταλογισμός. «Ο κατηγορούμενος έχει αποδεχθεί την πράξη του, έχει ομολόγησε ότι σκότωσε την σύζυγο του Σοφία Ανθόπουλου. Θα εστιάσω λοιπόν στα ζητήματα του καταλογισμού. Πρέπει να ερευνήσουμε την ψυχική του κατάσταση κατά τον χρόνο τέλεσης της πράξης. Ο δράστης είχε πρόθεση να σκοτώσει το θύμα, είχε τον απαιτούμενο δόλο και αυτό προκύπτει. Την ημέρα της πράξης πήγε στο Αττικό, έβαλε το θύμα στο αμάξι και έκλεισε της κλειδαριές γεγονός που αποδεικνύει το δόλο του.
Από τα πραγματικά περιστατικά δεν υφίσταται το ζήτημα της πλήρους διατάραξης των πνευματικών λειτουργιών. Πρέπει να εξετάσουμε αν είχε ελαττωμένη ικανότητα. Όπως προκύπτει είχε γενικά μια καλή ζωή με τη σύζυγό του. Όταν ήρθε σε κατάσταση οικονομικής αδυναμίας δεν ήθελε να τον ζει η σύζυγός του. Αποδείχθηκε όμως ότι είχε και εξωσυζυγικές σχέσεις. Καταλήγω ότι ο κατηγορούμενος ήταν ένας άνθρωπος με οικονομική επιφάνεια, η αιφνίδια οικονομική του πτώση αλλά και η ταυτόχρονη απεξάρτηση του θύματος από αυτόν, καθώς ήθελε να αρχίσει να συνεισφέρει στην οικογένεια, η κοινωνική και επιστημονική της εξέλιξη του δημιούργησε την αίσθηση της απώλειας. Εκπλήρωσε εκείνη την χρονική στιγμή αυτό που κατά καιρούς είχε πει θα σε σκοτώσω και θα σκοτωθώ. Πιστεύω ότι κατά τον χρόνο τέλεσης της πράξης δεν βρισκόταν σε κατάσταση βρασμού, ούτε ήταν σε κατάσταση για μειωμένο καταλογισμό. Επίσης προτείνω να μην του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό», κατέληξε.
