Ο αποκρυφισμός είναι η «πνευματικότητα» του σύγχρονου κόσμου, ο οποίος προωθείται από σκοτεινά κέντρα του εξωτερικού, συχνά ως «φολκλόρ», ως «εορτές», για να γίνεται εύληπτος από τον πολύ κόσμο. Και φυσικά αυτή η «πνευματικότητα» είναι δαιμονική και οι φολκλορικές εκδηλώσεις και τα «εορταστικά» δρώμενα δεν είναι τίποτε άλλο από μυήσεις στον αποκρυφισμό και εν τέλει, στον σατανισμό.

Μια από αυτές τις «εορτές» είναι το Halloween, η οποία δεν έχει απλά «πέραση» στις μέρες μας, αλλά δημιουργεί πραγματική υστερία στον δυτικό κόσμο, και στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Όπως θα δούμε στη συνέχεια, το όλο «τελετουργικό» είναι η βίωση από τους «εορταστές» φρικιαστικών δρώμενων.

Χρόνος «εορτασμού» της η 1^η Νοεμβρίου, ο οποίος συμπίπτει με την παπική εορτή των Αγίων Πάντων. Άλλωστε «Halloween σημαίνει “H νύχτα πριν από την Ημέρα των Αγίων Πάντων” – που ονομάζεται επίσης Hallowmas ή All Hallows’ Day».

Αυτές τις ημέρες θα «εορτάσει» η Δύση με μεταμφιέσεις με τρομακτικές προσωπίδες (κολοκύθες) και ενδυμασίες, ξέφρενους χορούς, έκλυση των ηθών, οινοποσία και μέθη, κλπ. Μάλιστα η αποκρουστική αυτή «εορτή» έχει εισβάλλει ορμητικά και στη χώρα μας, ως ένα από τα πολλά και ολέθρια «δάνεια» από τον παρηκμασμένο πνευματικά (και όχι μόνο) δυτικό κόσμο. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να συντάξουμε την παρούσα ανακοίνωσή μας, προς ενημέρωση των πιστών της Μητροπολιτικής μας Περιφέρειας και των λοιπών αγαπητών μας αναγνωστών.

Αλλά περί τινός πρόκειται; Μας το εξηγεί ο π. Στέφανος Στεφόπουλος, αντιαιρετικός συγγραφέας: «Η προέλευση του Halloween μπορεί να εντοπιστεί στο κέλτικη εορτή του Samhain. Σε αυτή την γιορτή σηματοδοτείται το τέλος του καλοκαιριού, και η αρχή του κέλτικου νέου έτους, όπου πρόσφεραν θυσίες στους θεούς οι Δρυίδες. Πίστευαν ότι ο Samhain, ο θεός του θανάτου, σκόρπισε κακά πνεύματα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου σε όλο τον κόσμο για να επιτεθούν στους ανθρώπους. Αυτά τα κακά πνεύματα παίζουν άσχημα κόλπα (tricks) μόλις μπει ο χειμώνας και εξασθενήσει το φως του ήλιου. Για να αποφύγουν τα κακά πνεύματα οι άνθρωποι, πρέπει να μεταμφιεστούν σε… κακά πνεύματα».

Και συνεχίζει ο π. Στέφανος Στεφόπουλος: «Το Halloween είναι επίσης η αγαπημένη εποχή για τις μάγισσες και τους οπαδούς της Wicca. […] η Wicca σαν φιλοσοφία αλλά και πρακτική Μαγεία, είναι κράμα των προχριστιανικών θρησκειών και τελετουργικών της Ευρώπης, με έντονες επιρροές από την αρχαία Ελληνική, την Κέλτικη και την Σαξονική θρησκεία. Πρωταρχική, υπέρτατη δύναμη, κατά τους οπαδούς, είναι η “Φύση”, η οποία εκφράζεται μέσα από τον θεό και την θεά, που προσλαμβάνουν συχνά τη μορφή τους από το αρχαίο Ελληνικό πάνθεο.  Οι οπαδοί της (Wiccan) πιστεύουν ότι τη νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, το φράγμα μεταξύ της φυσικής και πνευματικής πραγματικότητας είναι λεπτότερο και λιγότερο φυλασσόμενο. Έτσι, αυτή είναι η καλύτερη στιγμή για όσους έχουν νεκρομαντικές ικανότητες να επικοινωνήσουν με τους νεκρούς»!

Η «εορτή» του Halloween έχει σαφώς παγανιστικό περιεχόμενο, αλλά και σατανιστικό, καθότι όλες οι σύγχρονες αποκρυφιστικές ομάδες έχουν κοινή «ομπρέλα», το παγκόσμιο φαινόμενο της λεγομένης «Νέας Εποχής του Υδροχόου», είναι «συγκοινωνούντα δοχεία», με πολλά κοινά στοιχεία και χαρακτηριστικά, τα οποία ανταλλάσσουν μεταξύ τους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως οι πρωτοπόροι της αναβίωσης του αρχαίου παγανισμού, οι δημιουργοί του παγκόσμιου νεοπαγανιστικού φαινομένου, ήταν μάγοι και σατανιστές, όπως οι διαβόητοι Alister Crowley, Gerald Gardner, Lavey, κλπ. Εμπνευστής για την αναβίωση του Κέλτικου παγανισμού υπήρξε ο Άγγλος μάγος και διαβόητος αποκρυφιστής  Gerald Gardner (1884-1964), γνωστός με το ψευδώνυμο Scire, ο οποίος στα 1945 ίδρυσε την μαγικοπαγανιστική θρησκεία της Wicca, με στοιχεία δανεισμένα από τον Κέλτικο παγανισμό, τον Τεκτονισμό, την τελετουργική μαγεία και τα γραπτά του σατανιστή Άλιστερ Κρόουλι και ορίζοντας ως αρχιέρειες τις διαβόητες μάγισσες των Doreen Valiente , Lois Bourne, Patricia Crowther και Eleanor Bone, μέσω των οποίων η κοινότητα Gardnerian εξαπλώθηκε σε όλη τη Βρετανία και στη συνέχεια στην Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Μάλιστα «Ο ρόλος του Gardner στην ανάπτυξη νεοπαγανιστικών και αποκρυφιστικών κοινοτήτων ήταν τέτοιος που μια πλάκα στην ταφόπλακά του τον περιγράφει ως “Ο Πατέρας της Wicca”».

Ο διαβόητος ιδρυτής της φρικιαστικής «Εκκλησίας του Σατανά» (1966)  Anton LaVey, είχε πει πως όποιος υιοθετεί ειδωλολατρικές δοξασίες και πρακτικές, παραδίδεται εκών – άκων στο Σατανά, αφιερώνεται υποσυνείδητα στον διάβολο. Μεταμφιεζόμενος με τις αποκρουστικές προσωπίδες και στολές, εορτάζοντας το Halloween, δηλώνεις υποταγή σ’ αυτόν! Και τόνιζε εμφατικά: «Χαίρομαι που οι χριστιανοί γονείς αφήνουν τα παιδιά τους να λατρεύουν τον διάβολο τουλάχιστον μία νύχτα το χρόνο. Καλώς ήρθατε στις Απόκριες (Halloween)»! Ο John Ramirez (1963), πρώην αρχιερέας του Σατανισμού, μεταστραφείς στον Χριστιανισμό, είπε ότι όταν ντύνεσαι ακόμη και άγγελος ή γοργόνα για το Halloween, «δίνεις στον διάβολο τα νόμιμα δικαιώματα να αλλάξει την προσωπικότητά σου». Αποκάλυψε επίσης, σε συνέντευξή του στο CBS News (20 Οκτωβρίου 2018), πως, «Ήμουν στρατηγός στο βασίλειο του σκότους και στη μαγεία. Καθόμουν με τον διάβολο και του μιλούσα όπως μιλάω σε εσάς τώρα. Ήταν αυτού του είδους η επικοινωνία. Ήταν αυτού του είδους η σχέση».

Επίσης εξίσου αποκαλυπτική και φρικιαστική είναι η πληροφορία για το Halloween από την Αρχιέρεια της «εκκλησίας του σατανά» Blanche Barton: «Το Halloween είναι παραδοσιακά μια εποχή που η σκοτεινή πύλη στα βασίλεια του σκότους, του θανάτου και του υπερφυσικού ανοίγει. Οι δαίμονες και τα πνεύματα έχουν ελεύθερη βασιλεία για μια νύχτα, καμαρώνοντας, δελεάζοντάς μας στα γλέντια τους και αποκαλύπτοντας ματιές στο μέλλον. Ως παιδί που έλκεται από πιο σκοτεινά πάθη από τη γέννησή μου, πάντα απολάμβανα τον φόβο και τις φαντασιώσεις του Halloween. Δίνει ακόμη και στους πιο κοσμικούς ανθρώπους την ευκαιρία να δοκιμάσουν την κακία για μια νύχτα. Έχουν την ευκαιρία να χορέψουν με τον Διάβολο, είτε σκοντάφτοντας, κουραστικοί και νευρικοί στην αγκαλιά του Μαύρου Πρίγκιπα, είτε με τόλμη, μοιράζοντας με μανία τις αισθησιακές υπερβολές και τον τρόμο των άλλων σε αυτή τη μαγική, ανίερη νύχτα». “Ναι, οι δαίμονες μου παρείχαν πράγματι ένα κρυστάλλινο όραμα για το μέλλον, αυτή την πιο ανεμπόδιστη νύχτα. Βλέπω το φως της φωτιάς να τρεμοπαίζει άγρια στα μάτια του γιου μου καθώς χορεύει ευτυχισμένος με την πειρατική του στολή… Βλέπω σατανιστές σε όλο τον κόσμο να συναντιούνται σε μικρές ομάδες αυτή τη νύχτα στο Halloween 500 χρόνια μετά, για να σηκώσουν ένα ποτήρι στους Κολασμένους…”»!

H «Διεθνής Ένωση Εξορκιστών κατά του Halloween»: αναφέρει ότι σε αυτή την παγανιστική γιορτή, «τα βράδια μεταξύ τέλους Οκτωβρίου και αρχών Νοεμβρίου, εκτός από πολυάριθμες μαγικές τελετές, γίνονταν θυσίες ζώων και, κατά πάσα πιθανότητα, ακόμη και ανθρωποθυσίες»!

Η φρίκη που κρύπτεται πίσω από τους «εορτασμούς» του Halloween γίνεται φανερή και με τους τρόπους που «εορτάζεται». Όπως παρατηρεί η κ. Αγγελική Χατζηιωάννου, δρ. Θεολογίας, σε σχετικό αποκαλυπτικό άρθρο της: «Σύμφωνα μέ τό ἔθιμο τῆς γιορτῆς, τά μικρά παιδιά στίς 31 κάθε Ὀκτωβρίου ντύνονται μέ ἐνδυμασίες μαγισσῶν, ξωτικῶν, δαιμόνων καί φαντασμάτων, ἐπισκέπτονται τά σπίτια προκειμένου νά συγκεντρώσουν ὅσο τό δυνατόν περισσότερα γλυκά, μία ἐνέργεια ἡ ὁποία εἶναι γνωστή ὡς “trick or treat” (“φάρσα ἤ κέρασμα”)»! Και συνεχίζει: «Σύμφωνα μέ πολλές ἀναφορές, κατά τή διάρκεια τῆς νύχτας τῆς 31ης Ὀκτωβρίου πραγματοποιοῦνται σατανιστικές τελετές καί θυσίες ζώων. Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι στίς Η.Π.Α. οἱ φιλοζωικές ὀργανώσεις σταματοῦν νά δίνουν μαῦρες γάτες τίς παραμονές τῆς γιορτῆς καί μέχρι τῆς 2 Νοεμβρίου γιά υἱοθεσία “φοβούμενες βαναυσότητες πρός τά αἰλουροειδῆ, τά ὁποῖα συνήθως γίνονται τό ἐπίκεντρο αὐτή τήν ἐποχή τοῦ χρόνου”, ἐνῶ ἄλλες ἀπαγορεύουν τήν υἱοθεσία μαύρων γατῶν ὅλο τόν Ὀκτώβριο13. Σύμφωνα μέ τήν ἀρθρογράφο Rachel Quigley ὁ φιλοζωικός ὀργανισμός “Animal Orphanage” ἀναφέρει, ὅτι πολλοί ἄνθρωποι θυσιάζουν μαῦρες γάτες τήν ἡμέρα τοῦ Halloween»!

Με άλλα λόγια, γονείς ανενημέρωτοι και ανυποψίαστοι για το πραγματικό περιεχόμενο της «εορτής», οδηγούν τα αθώα παιδιά στον αποκρυφισμό, τα παραδίδουν στον «απ’ αρχής ανθρωποκτόνο» διάβολο (Ιωάν.8,44)! Κι ακόμα καλλιεργείται στις αθώες ψυχές τους το μυστήριο, το παράλογο, η αιματοχυσία! Έχει καταστροφική επίδραση σ’ αυτά. «Ἡ γιορτή τοῦ Halloween, ὅπως αὐτή γιορτάζεται σήμερα σέ ἀρκετές χῶρες τοῦ δυτικοῦ κόσμου δέν εἶναι τόσο ἀθώα, ὅσο προσπαθοῦν οἱ θιασῶτες της νά ἀποδείξουν. Τό Halloween προβάλλει παγανιστικές θεωρήσεις περί κόσμου καί τῆς σχέσεως τῶν πνευμάτων μέ αὐτόν καί ἀποτελεῖ προσπάθεια ἐξοικείωσης τῶν μικρῶν παιδιῶν μέ τό μαγικό στοιχεῖο. Ἡ γιορτή αὐτή δημιουργεῖ τήν ἐντύπωση στούς ὀπαδούς της, πώς εἶναι δυνατή ἡ ἐπικοινωνία μέ τά πνεύματα τοῦ κάτω κόσμου, ἐνῶ μπορεῖ νά ἀποτελέσει προθάλαμο γιά τήν ἔνταξη σέ ὁμάδες μαγισσῶν (Wicca) ἀνθρώπων, πού θέλουν νά ἀσχοληθοῦν ἰδιαίτερα μέ αὐτήν».

Επί τη ευκαιρία να επισημάνουμε πως και η παπική «εκκλησία» έχει ανάλογο  δικό της «Halloween», την «Ημέρα των Νεκρών», η οποία «είναι κεντροαμερικανική εορτή στην οποία εορτάζεται η παροδική επιστροφή στη Γη των νεκρών συγγενών και των αγαπημένων. Εορτάζεται σε όλo το Μεξικό, ιδιαίτερα στις κεντρικές και νότιες περιοχές, τη Γουατεμάλα, την Ονδούρα, τη Νικαράγουα και το Ελ Σαλβαδόρ καθώς και σε άλλες περιοχές του κόσμου από ανθρώπους κεντροαμερικανικης καταγωγής, στο τέλος του Οκτώβρη και στις αρχές Νοεμβρίου. […] συμπίπτει (σ.σ. όχι τυχαία) με τον εορτασμό του Χαλοουίν, των Αγίων Πάντων και την ημέρα των Ψυχών στις δυτικές εκκλησίες. Στα κεράσματα της ημέρας την τιμητική τους έχουν τα “Calaveras”, ζαχαρωτά σε σχήμα κρανίου, φερέτρου ή σκελετού, μεθυστικά ποτά και το περίφημο “ψωμί των νεκρών” το οποίο είναι πασπαλισμένο με κόκκινη ζάχαρη που συμβολίζει το αίμα, ενώ στους στολισμούς δεσπόζουν τα πορτοκαλί λουλούδια, γνωστά ως “λουλούδια του θανάτου”, για να τον ξορκίσουν. Οι παραδόσεις της ημέρας των νεκρών περιλαμβάνουν την κατασκευή ιδιωτικών βωμών, γνωστών ως ofrendas, τιμώντας τους νεκρούς χρησιμοποιώντας καλαβέρα (ομοιώματα κρανίων), κατιφέδες και τα αγαπημένα φαγητά και ποτά των αποβιωσάντων, και επισκέψεις στους τάφους κομίζοντας δώρα. Στους βωμούς των νεκρών υπάρχουν λουλούδια, το ψωμί των νεκρών, φαγητά και ποτά που άρεσαν στους νεκρούς για να τους τιμήσουν. Υπάρχει πάντα μια φωτογραφία του νεκρού και βεβαίως συνοδεύεται από τα περίφημα calaveras (νεκροκεφαλές) φτιαγμένα από ζάχαρη». Άλλο ένα κατάλοιπο του προχριστιανικού ανιμισμού, το οποίο ενσωματώθηκε στην παράδοση και τη λατρεία του αιρετικού Παπισμού και που φανερώνει την απουσία γνήσιας πνευματικότητας σ’ αυτόν!

Δυστυχώς το  Halloween, «γιορτάζεται» τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας, η οποία δέχεται ό, τι  σαθρό «ευδοκιμεί» στην παρηκμασμένη Δύση. Τα καταστήματα παιδικών ειδών έχουν γεμίσει τις βιτρίνες τους με τα γνωστά φρικιαστικά «αξεσουάρ» της «εορτής». Δήμοι οργανώνουν φιέστες, όπως στο Δήμο Περιστερίου, όπου θα πραγματοποιηθεί «το μεγαλύτερο Halloween Festival της Αθήνας»! Σύμφωνα με δημοσίευμα: «(το  Halloween) επιστρέφει μετά την περσινή θριαμβευτική επιτυχία, όπου πάνω από 13.000 επισκέπτες κατέκλυσαν το χώρο σε μόλις 3 ημέρες λειτουργίας! Φέτος, σας περιμένουμε με ακόμα περισσότερες εκπλήξεις, εντυπωσιακά σκηνικά και μια εμπειρία που υπόσχεται να μείνει αξέχαστη. Το Halloween στην Αθήνα έχει πλέον το δικό του σπίτι: Aidonakia Halloween Festival – εκεί που η διασκέδαση συναντά τον τρόμο…». Επίσης λεωφορείο του ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης της γραμμής 57, «έχει ντυθεί στα πορτοκαλί και στα μαύρα, με ιστούς αράχνης, σκελετούς, νυχτερίδες να μεταμορφώνουν το εσωτερικό του σε μια τρομακτικά διασκεδαστική Χάλογουιν εμπειρία»! Με άλλα λόγια, αναγάγουν τον τρόμο και την φρίκη σε …ψυχαγωγία! Άλλωστε επιδίωξη των αποκρυφιστών είναι να εξοικειωθούν οι άνθρωποι και ειδικά τα παιδιά, με το απόκοσμο και το τρομακτικό, ώστε να μην φοβούνται εν τέλει τον τρομοκράτη Σατανά και τα σκοτεινά έργα του, να συμφιλιωθούν μαζί του!   

Περαίνουμε την ανακοίνωσή μας, κάνοντας θερμή αδελφική έκκληση στους αγαπητούς μας αναγνώστες, να συνειδητοποιήσουν τον δαιμονικό χαρακτήρα της «εορτής» του και να μην αφήσουν τα παιδιά τους να συμμετάσχουν σε αυτούς τους, καθόλου «αθώους εορτασμούς», να παραδοθούν στο διάβολο. Να αποβάλλουν την λαθεμένη αντίληψη, ότι τέτοιου είδους «εορτές» έχουν απλά φολκλορικό χαρακτήρα και είναι «ευκαιρία για διασκέδαση». Με τα έργα του διαβόλου δεν παίζουμε και δεν διασκεδάζουμε, διότι είναι θανάσιμες παγίδες, να μας αποσπάσει από τη Χάρη του Θεού και να μας κάμει δουλικά υποχείριά του. Ο Απόστολος Παύλος μας συμβουλεύει: «μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ» (Εφ.4,27). Γι’ αυτό και η Αγία μας Εκκλησία μας καλεί, μέσω των Ιερών Κανόνων της και μέσω των συγγραμμάτων των αγίων Πατέρων, να μην συμμετέχουμε σε τέτοιες εκδηλώσεις. Ο 62ος Κανόνας της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, καταδικάζει τις μεταμφιέσεις και τις μάσκες και επιβάλλει την ποινή του αφορισμού. Να απέχουμε από εκδηλώσεις που είναι κατάλοιπα προχριστιανικών ειδωλολατρικών θρησκευτικών σχημάτων, δια των οποίων ο διάβολος πασχίζει να μας υποτάξει στην ολέθρια κυριαρχία του!