Λίγο έξω από την ιαπωνική πόλη Otsuchi, πάνω σε ένα λόφο με θέα τον Ειρηνικό Ωκεανό, βρίσκεται ένας λευκός τηλεφωνικός θάλαμος. Έχει ένα μαύρο, παλιό τηλέφωνο με περιστροφικό καντράν που δεν συνδέεται πουθενά.
Από το 2011 όταν σημειώθηκε το φονικό τσουνάμι στην Ιαπωνία, είναι χιλιάδες όσοι πηγαίνουν στον τηλεφωνικό θάλαμο για να «επικοινωνήσουν» με τους αγαπημένους τους που χάθηκαν στην φυσική καταστροφή. Οι νεκροί και οι αγνοούμενοι από τον σεισμό και του τσουνάμι που ακολούθησε είναι περισσότεροι από 20.000.
Ο Itaru Sasaki έφτιαξε τον τηλεφωνικό θάλαμο το 2010. Είχε χάσει έναν αγαπημένο του ξάδελφο και αποφάσισε να τον κατασκευάσει στον κήπο του για να επικοινωνούν. Ήταν ένας τρόπος για να αντιμετωπίσει το πένθος. Τον έπαιρνε τηλέφωνο, του μιλούσε και πίστευε πως ο άνεμος μετέφερε τα λόγια του. Ήξερε ότι δεν θα του απαντούσε κανείς, αλλά ένιωθε ότι επικοινωνεί με τον ξάδελφό του.
Μετά το φονικό τσουνάμι, ο Sasaki αποφάσισε να διαθέσει τον τηλεφωνικό θάλαμο σε όποιον τον έχει ανάγκη. Τα νέα για τη θεραπευτική μέθοδο αντιμετώπισης της απώλειας «ταξίδεψαν» γρήγορα και όλο και περισσότεροι ήταν αυτοί που τηλεφωνούσαν στους νεκρούς τους.
«Το τηλέφωνο δεν είναι συνδεδεμένο, όμως, ο κόσμος νιώθει πως οι αγαπημένοι τους άνθρωποι είναι εκεί και τους ακούνε από την άλλη πλευρά της γραμμής», σημείωσε ο Sasaki.
«Θέλω ο κόσμος να συνεχίσει τη ζωή του όσο το δυνατόν συντομότερα, εκφράζοντας τα συναισθήματά του».
«Γεια σου Noboyuki, είμαι ο μπαμπάς. Τι κάνεις, είσαι με την μαμά σου;», λέει ένας άνδρας που τηλεφωνεί στο παιδί και τη σύζυγό του, που έχουν πεθάνει. Ο γιος του έχασε τη ζωή του στο τσουνάμι και η γυναίκα του μερικά χρόνια αργότερα.
«Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από το τσουνάμι. Τέσσερα χρόνια από την απώλειά της. Καταφέρνω μετά βίας να συνεχίσω να δουλεύω. Θα επιστρέψω την άνοιξη. Αν ήμασταν όλοι μαζί, η μητέρα σου, εσύ και εγώ, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να συνεχίσω (σ.σ. τη ζωή μου). Σε παρακαλώ, φρόντιζε τη μαμά σου».
