Είναι γνωστό ότι μέχρι στιγμής η Τουρκία είναι εκτός προγράμματος των F-35, σε αντίθεση με την χώρα μας, η οποία όχι μόνο σε λίγα χρόνια θα εντάξει στο δυναμικό της Πολεμικής της Αεροπορίας τα εν λόγω stealth αεροσκάφη, αλλά χάρη στα RAFALE και τον εκσυγχρονισμό των F-16, "φαίνεται" να έχει το πάνω χέρι στο Αιγαίο.
Και λέμε "φαίνεται", αφού η Τουρκία με μια σειρά από στοχευμένες κινήσεις, τείνει να αμφισβητήσει τα παραπάνω.
Ομολογουμένως η τεχνολογία stealth, που ενσωματώνεται στο μαχητικό αεροσκάφος F-35, αποτελεί σοβαρή πρόκληση για πολλά συστήματα αεράμυνας.
Το ερώτημα είναι πως μπορεί Τουρκία να έχει μια αποτελεσματική απάντηση στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία;
Σε αυτό το ερώτημα επιχειρεί να δώσει απάντηση, έγκριτο , αναφέροντας:
Η πολυεπίπεδη στρατηγική της Τουρκίας
Από την απομάκρυνσή της από το πρόγραμμα F-35, η Άγκυρα έχει ακολουθήσει μια πολυεπίπεδη στρατηγική για να κλείσει το χάσμα δυνατοτήτων.
Τα βασικά στοιχεία αυτής της προσέγγισης περιγράφονται παρακάτω.
1. Ισχυρό και Ολοκληρωμένο Δίκτυο Αεράμυνας
Η εξάρτηση από μία μόνο πλατφόρμα δεν επαρκεί. Αντίθετα, η Τουρκία χτίζει μια κλιμακωτή και ολοκληρωμένη αμυντική αρχιτεκτονική.
• Μακράς εμβέλειας: Η απόκτηση των ρωσικών S-400 παρέχει ευρεία κάλυψη και ικανότητα ανίχνευσης μεγάλου βεληνεκούς. Ωστόσο, αυτή η αγορά πυροδότησε σημαντικές εντάσεις εντός του ΝΑΤΟ και ήταν ο κύριος λόγος για την απομάκρυνσή της από το πρόγραμμα F-35.
• Εθνικές λύσεις μεσαίας και μεγάλης εμβέλειας — οικογένεια HİSAR: Συστήματα όπως το HİSAR-A/O/O+ και το HİSAR-U μεγάλης εμβέλειας έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση αεροπορικών απειλών σε πολλαπλές εμβέλειες με εγχώρια τεχνολογία.
• Προστασία χαμηλού υψομέτρου: Το σύστημα SPAAG KORKUT 35 mm αποτελεί την τελευταία γραμμή άμυνας ενάντια σε ελικόπτερα, πυραύλους κρουζ και UAV.
2. Ηλεκτρονικός Πόλεμος για την Αμφισβήτηση της stealth Λειτουργίας
Οι πλατφόρμες stealth παραμένουν ευάλωτες στον ηλεκτρομαγνητικό τομέα.
Το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου KORAL της Τουρκίας μπορεί να προκαλέσει παρεμβολές, να εξαπατήσει και να καταστείλει τα εχθρικά ραντάρ και τις επικοινωνίες, υποβαθμίζοντας έτσι την επίγνωση της κατάστασης και περιπλέκοντας τον συντονισμό για τους αντιπάλους.
3. Ασύμμετρη Ανωτερότητα μέσω UAV
Η Τουρκία έχει γίνει παγκόσμιος ηγέτης στα μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα.
Τα AKINCI και TB3 της Baykar, μαζί με το ANKA-3 της TAI, προσφέρουν δυνατότητες στην αναγνώριση, τον ηλεκτρονικό πόλεμο, τις τακτικές σμήνους και την ακριβή επίθεση.
Αυτές οι πλατφόρμες προσφέρουν οικονομικά αποδοτικές εναλλακτικές λύσεις έναντι αεροσκαφών πέμπτης γενιάς, ενώ παράλληλα προωθούν την αυτάρκεια μέσω εγχώριων επενδύσεων σε κινητήρες και βιομηχανίες.
4. Εκσυγχρονισμένος Στόλος Μαχητικών
Ο υφιστάμενος στόλος F-16 της Τουρκίας αναβαθμίζεται με ραντάρ AESA, προηγμένους ηλεκτροοπτικούς αισθητήρες και εγχώριους πυραύλους αέρος-αέρος από την οικογένεια GÖKTUĞ (Gökdoğan, Bozdoğan).
Επιπλέον, η προμήθεια Eurofighter ή άλλων αεροσκαφών 4,5 γενιάς θεωρείται ως δυνατότητα γεφύρωσης.
5. Συμμαχίες και Διπλωματία
Παρά τις διαφωνίες, η ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ εξακολουθεί να παρέχει ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα.
Οι μηχανισμοί συλλογικής άμυνας βάσει του Άρθρου 5, μαζί με κοινές ασκήσεις και επιχειρήσεις, συμβάλλουν στη στρατηγική ισορροπία έναντι πιθανών επιτιθέμενων.
6. Ο Τελικός Στόχος - Εγχώρια και Ανεξάρτητη Τεχνολογία
Η μακροπρόθεσμη πορεία προς τη στρατηγική αυτονομία βρίσκεται στην εγχώρια ανάπτυξη. Το Εθνικό Πρόγραμμα Μαχητικών Αεροσκαφών KAAN και τα εγχώρια έργα κινητήρων είναι κεντρικά για τη μείωση της εξάρτησης από το εξωτερικό και την οικοδόμηση μιας βιώσιμης αμυντικής στάσης.
Παρόλο που η Τουρκία αποκλείστηκε από το πρόγραμμα F-35 λόγω της απόκτησης των S-400, πρόσφατες αναφορές δείχνουν ότι οι τεχνικές και διπλωματικές συνομιλίες έχουν ξαναρχίσει.
Αυτό υποδηλώνει ότι η Άγκυρα επιδιώκει μια διττή προσέγγιση — ενισχύοντας τις εγχώριες δυνατότητες διατηρώντας παράλληλα ανοιχτά τα διπλωματικά κανάλια.
Οι κυριότερες επιλεγμένες κινήσεις της Άγκυρας
Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι οι κυριότερες επιλεγμένες κινήσεις της Άγκυρας είναι:
1. Απόκτηση εγχώριων αντιαεροπορικών συστημάτων μετά την απομάκρυνση από το πρόγραμμα F-35, λόγω των S-400 ( Οικογένεια πυραύλων HİSAR)
2. Σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου KORAL
3. Σύστημα SPAAG KORKUT 35 mm
4. Προγράμματα UAV/UCAV της Τουρκίας
