Μια διαφορετική εικόνα της μικρής Μαλένας από αυτή που έχουν περιγράψει οι θεράποντες ιατροί της στο νοσοκομείο Παίδων «Παναγιώτης και Αγλαΐα Κυριάκου» περιέγραψε σήμερα η Ρούλα Πισπιρίγκου, συνεχίζοντας για δεύτερη ημέρα την απολογία της στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας.

Η κατηγορούμενη μητέρα από την Πάτρα, έκανε λόγο για «σπασμούς» και «δυνατά έντονα ξεσπάσματα» που παρουσίαζε η κόρη της ενώ υποστήριξε πως το παιδί δεν έπαιζε λίγο πριν φύγει από τη ζωή στο παιδότοπο του νοσοκομείου, όπως αναφέρουν στις καταθέσεις τους γιατροί και νοσηλευτές.

Μάλιστα, κάποια στιγμή η 36χρονη διερωτήθηκε αν συγκεκριμένο σκεύασμα (Zantac) για το στομάχι που έλαβε το κοριτσάκι στο νοσοκομείο ευθύνεται για το θάνατό του, ενώ ξέσπασε για την πρώτη καταδίκη της σε ισόβια για ανθρωποκτονία σε βάρος της πρωτότοκης κόρης της Τζωρτζίνας. «Έχω εισπράξει τόσο μίσος και τόση προκατάληψη, με θεωρούν μια Μήδεια. Που να ήσαστε στο πρώτο δικαστήριο για τη Τζωρτζίνα. Με καταδίκασαν για ανύπαρκτη κεταμίνη» είπε.

Ειδικότερα, η Ρούλα Πισπιρίγκου που σε αυτή τη δίκη κάθεται στο εδώλιο για το θάνατο δια ασφυξίας όχι μόνο της Μαλένας αλλά και της μικρότερης κόρης της Ίριδας, δέχθηκε και σήμερα «βροχή» ερωτήσεων από την έδρα. Αυτές αφορούσαν κυρίως στις συνθήκες νοσηλείας της Μαλένας στο νοσοκομείο με διάγνωση λευχαιμίας ιάσιμης σε ποσοστό 90%. Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις της προέδρου η κατηγορούμενη μίλησε για σπασμούς του παιδιού μετά από εξέταση στο νοσοκομείο με την έδρα, όμως, να της επισημαίνει πως η περιγραφή που έχει δώσει για αυτό το περιστατικό ο πατέρας του κοριτσιού, Μάνος Δασκαλάκης, είναι διαφορετική.

«Το παιδί όταν ήρθε στο δωμάτιο είχε σπασμούς, τιναζόταν και χέρια και πόδια, ήμουν εγώ μέσα μαζί με τον πατέρα της. Ξαφνικά το παιδί σαν να τρελάθηκε, προσπαθούσαμε να την κρατήσουμε. Αυτό κράτησε ένα δίλεπτο, φωνάξαμε και δυο νοσοκόμες. Εγώ της κρατούσα τους ώμους και ο πατέρας της τα πόδια» είπε χαρακτηριστικά η Ρούλα Πισπιρίγκου για να προσθέσει: «Το παιδί φώναζε, «μαμά», «μπαμπά», «άσε με, δε θέλω», ήταν αντιδραστική. Ο Μάνος φώναξε και ήρθαν δύο νοσηλεύτριες. Οι νοσηλεύτριες έμειναν περίπου τρία λεπτά και το παιδί σταδιακά ηρέμησε και άρχισε να έχει κάτι σαν παραλήρημα, σαν παραισθήσεις».

Μάλιστα στην κατηγορούμενη μητέρα επιδείχθηκαν φωτογραφίες και βίντεο με το μικρό κοριτσάκι ενώ βρίσκεται στο νοσοκομείο.

Πρόεδρος: Εδώ βλέπετε κάποιο παραλήρημα;

Κατηγορούμενη (κλαίει): Το παιδί ρώτησε «γιατί βλέπω δύο μπαμπάδες;» και έτσι καταλάβαμε ότι κάτι γίνεται. Και μετά είπε μόνη της, ξαφνικά, την προσευχή που έλεγε στο σχολείο.

Πρόεδρος: Τι σας είπαν οι νοσηλεύτριες;

Κατηγορούμενη: Ότι είναι σύνηθες να υπάρχει παρενέργεια μετά την εξέταση αυτή.

Πρόεδρος: Μετά όταν ήρθαν οι γιατροί στην επίσκεψη, ρωτήσατε;

Κατηγορούμενη: Το είπαμε και μας είπαν ότι μπορεί να συμβεί, μας ρώτησαν αν έχει κάνει εμετό ή διάρροια και αν έφαγε. Δεν τους ανησύχησε σαν περιστατικό.

Πρόεδρος: Η περιγραφή του κ. Δασκαλάκη διαφέρει. Λέει ότι το παιδί είχε απλώς μια υπερένταση και αναφέρει ότι όλο αυτό κράτησε μέχρι να βάλετε το παιδί να κάτσει κανονικά. Δηλαδή ότι δεν υπήρχαν σπασμοί, αλλά το παιδί απλώς δεν συνεργαζόταν. Αυτή η διαφορά στις περιγραφές πως την εξηγείτε;

Κατηγορούμενη: Στη μήνυση που έχουμε κάνει για σπασμούς μιλάει. Τώρα γιατί εδώ το διαφοροποιεί, δεν το ξέρω.

Πρόεδρος: Πώς γίνεται να υπάρχει αυτή η διάσταση απόψεων;

Κατηγορούμενη: Θεωρώ ότι δεν υπάρχει διάσταση, απλώς το λέει με άλλα λόγια.

Πρόεδρος: Οι γιατροί είπαν ότι το παιδί δεν είχε σπασμούς, ότι δεν είχε τίποτα και ότι όλο αυτό δεν τέθηκε ποτέ υπόψη τους.

Κατηγορούμενη: Δηλαδή οι νοσηλεύτριες δεν είδαν σπασμούς; Μήπως το αποκρύπτουν; Γιατί μήπως αυτό δεν ήταν κάτι φυσιολογικό; Μήπως θέλουν να συγκαλύψουν; Δεν γίνεται δύο άτομα να βλέπουμε δύο διαφορετικά πράγματα. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Δασκαλάκης έλεγε άλλα στη μήνυση του τότε και άλλα τώρα.

Συγκλονισμός από τον θάνατο φοιτητή στην Πάτρα από μηνιγγίτιδα: «Ήταν ραγδαίο το μικρόβιο», λέει η μητέρα του

Πρόεδρος: Οι γιατροί μας έχουν πει ότι αν το παιδί είχε σπασμούς θα ήταν κάτι σημαντικό για αυτούς, που θα καθόριζε και τη μετέπειτα θεραπεία. Μήπως τελικά το παιδί απλώς δεν συνεργάστηκε και δεν είχε σπασμούς;

Κατηγορούμενη: Τιναζόταν και πεταγόταν.

Πρόεδρος: Οι γιατροί δεν έχουν καταγράψει όμως σπασμούς;

Κατηγορούμενη: Δεν το ξέρω, ρωτήστε αυτούς.

Ακόμη κατά τη διάρκεια της σημερινής απολογίας της η Ρούλα Πισπιρίγκου αμφισβήτησε τις καταθέσεις γιατρών και νοσηλευτών σύμφωνα με τις οποίες η μικρή Μαλένα λίγο πριν φύγει από τη ζωή, έπαιζε στο παιδότοπο του νοσοκομείου. «Αν είναι δυνατόν;
Με τι έπαιζε με την πεταλούδα στο χέρι; Δεν έπαιζε το παιδί. Αυτό που λένε παιδότοπο ήταν ένας χώρος για να βγαίνουν τα παιδιά από το δωμάτιο και να βλέπουν λίγο χρώμα», είπε με λυγμούς.

Πρόεδρος: Οι γιατροί στις επισκέψεις σας έλεγαν ότι κάτι που τους προβληματίζει;

Κατηγορούμενοι: Όχι.

Πρόεδρος: Εσείς τους μεταφέρατε κάτι.

Κατηγορούμενη: Όχι, πέρα από το ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας είχε ξεσπάσματα, είχε δυνατή ένταση απότομη σε δευτερόλεπτα, αυτό συνέβαινε και δυο φορές την ημέρα.

«Λένε ότι είμαι μια Μήδεια»

Λίγο αργότερα η Ρούλα Πισπιρίγκου ξέσπασε στο δικαστήριο, όταν η πρόεδρος τη ρώτησε τι την ενδιαφέρει περισσότερα να μάθει την αλήθεια για το θάνατο των παιδιών της ή να κριθεί αθώα: «Με ενδιαφέρει μόνο να μάθω την αλήθεια. Είναι δεδομένο ότι όλοι με μισούν, λένε ότι είμαι μια Μήδεια που έχει σκοτώσει τα παιδιά της. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Με ρώταγαν οι συνήγοροί μου «τα σκότωσες τα παιδιά;» και εγώ ούτε να εκστομίσω τη λέξη δεν μπορούσα. Ειλικρινά αν ήσασταν στην άλλη δίκη (σ.σ. για τη Τζωρτζίνα) θα καταλαβαίνετε τι σημαίνει μίσος και προκατάληψη. Με μια καταδίκη 7 - 0 για ανύπαρκτη κεταμίνη, αλλά θα τα δούμε αυτά στο Εφετείο. Εμένα αυτό με έχει φάει: Γιατί έγινε όλο αυτό. Μου έχουν μουρλάνει το μυαλό οι ιατροδικαστές και δεν ξέρω από τι έφυγαν τα παιδιά μου».

Πρόεδρος: Το μυαλό σας τι λέει η Μαλένα από τι έφυγε;

Κατηγορούμενη: Από τη θεραπεία, μπορεί να την πείραξε.

Πρόεδρος: Ακούσατε για το σχήμα που λάμβανε. Με όλα αυτά που εισέφεραν οι μάρτυρες γιατροί εδώ αντλήσατε κάτι;

Κατηγορούμενη: Είπαν ότι δεν είναι από αυτό (από τη θεραπεία), αλλά ήρθαν μετά κάποιοι οι ιατροδικαστές και μας λένε ότι σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει ασφυξία. Θα σας μιλήσω ειλικρινά. Εγώ από την αρχή λέω ότι στο παιδί δόθηκε φάρμακο για το στομάχι (…). Έλεγα μήπως είναι αυτό; Αυτό το φάρμακο, το Zantac. Ήρθε μετά η δημοσίευση του ΕΟΦ και ανακάλεσε το συγκεκριμένο σκεύασμα και αναρωτιέμαι εγώ τώρα φταίει αυτό;

Πρόεδρος: Έχουν πέσει πάνω τόσοι επιστήμονες τόσοι ειδικοί που ο καθένας κάτι έχει εισφέρει. Τα έχετε μελετήσει όσα είπαν για να καταλήξετε από τι έφυγαν τα παιδιά σας;

Κατηγορούμενη: …Είμαι σίγουρη ότι δεν υπάρχει ασφυξία …

Η Ρούλα Πισπιρίγκου υποστήριξε ότι εξέφραζε αγωνία για την κατάσταση της υγείας του παιδιού της στο νοσοκομείο, αντικρούοντας τις καταθέσεις που την περιγράφουν ως απαθή. Η απολογία της 36χρονης μητέρας θα συνεχιστεί αύριο.