Η ιστορία που θα διαβάστε παρακάτω δημοσιεύτηκε με τίτλο I was kidnaped by a UFO bubble, στην εφημερίδα The San Antonio Star, στις 16 Μαρτίου 1975. Πρόκειται για την μαρτυρία-εμπειρία ενός ανθρώπου που ισχυρίστηκε πως είχε επαφή με όντα από το διάστημα και ένα διαστημικό ταξίδι ύστερα από την απαγωγή του σε ένα σκάφος από άλλο πλανήτη, η οποία χαρακτηρίστηκε ως «νόμιμη» ή «θεμιτή» (legimate) από ψυχολόγο του Πανεπιστημίου του Ουαϊόμινγκ. O Δρ. R. Leo Sprinkle, διευθυντής συμβουλευτικής και δοκιμασίας στο πανεπιστήμιο, κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα μετά από μια εμπεριστατωμένη αξιολόγηση των εμπειριών που αφηγήθηκε ο Carl Higdon.

Ο Χίγκντον, 40 ετών τότε, ήταν ένας ειδικός στα γεωτρύπανα πετρελαίου για την AM Well Service Co. Στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου (1974) ενώ κυνηγούσε σε μια απομονωμένη περιοχή του Εθνικού Δρυμού Medicine Bow, συνέβη κάτι πολύ παράξενο, σε βαθμό που όσοι τον άκουσαν τον είπαν για τρελό. Εκείνος, όμως, ορκίζεται ότι λέει την αλήθεια.

Γύρω στις 4 μ.μ., παρατήρησε μια ομάδα πέντε αλκών (ένα είδος τεράστιου ελαφιού), σε αρκετή απόσταση από αυτόν. Σήκωσε το όπλο του, ένα Magnum, σημάδεψε και πάτησε την σκανδάλη. Κανονικά, η πυροδότηση αυτού του τύπου όπλου θα προκαλούσε τουλάχιστον έναν τραυματισμό. Ειδικά, όσοι γνωρίζετε από τέτοια όπλα θα μπορέσετε να φανταστείτε την έκπληξη του Higdon με αυτό που έγινε στη συνέχεια.

Αντί να πέσει κάτω η άλκη που σημάδεψε, η σφαίρα άφησε το τουφέκι του πολύ αργά, σχεδόν σαν να βγαίνει σε αργή κίνηση. Επιπλέον, το βλήμα έπεσε στο χιόνι μόλις 50 μέτρα μακριά. “Τι μπορεί να συμβαίνει;” αναρωτήθηκε ενώ λίγα δευτερόλεπτα μετά, έλαβε την απάντησή του.

“Αμέσως, ένιωσα ένα περίεργο γαργάλημα στον αέρα, όπως συχνά νιώθετε πριν από μια ηλεκτρική καταιγίδα. Γύρισα γρήγορα, είδα έναν «ξένο» να στέκεται πίσω μου, στις σκιές. Νόμιζα ότι ήταν απλώς ένας άλλος κυνηγός, έως ότου τα μάτια μου εξοικειώθηκαν με το έντονο φως του ηλιακού φωτός στο φρεσκο​​πεσμένο χιόνι. Ο «ξένος» πέρασε αθόρυβα προς το μέρος μου. Αν ήταν άνθρωπος, σίγουρα θα άκουγα τα βήματα του στα ξερόκλαδα που καλύπτονταν από το χιόνι.”

Όπως περιγράφει, ήταν ένα τύπος γύρω στο 1,80, ντυμένος με ένα κοστούμι που τον κάλυπτε από την περιοχή του λαιμού μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών του. Φορούσε μια ζώνη, στο κέντρο της οποίας ήταν ένα εξάκτινο αστέρι και ένα μυστηριώδες έμβλημα. Είχε χονδροειδή μαλλιά που στέκονταν ευθεία σαν τρίχες από σκούπα. Από την κορυφή του κεφαλιού έβγαιναν δύο ράβδοι που έμοιαζαν με κεραίες.

Το πρόσωπό του ήταν τρομακτικό, επειδή δεν είχε πηγούνι. Το κεφάλι του έβγαινε κατ ‘ευθείαν στο λαιμό του. Τα μάτια του ήταν ασυνήθιστα μικρά και δεν είχε φρύδια. Όση ώρα ήταν μαζί του – γιατί όπως θα δείτε ήταν αρκετές ώρες – σε καμία στιγμή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν είδε ποτέ ο Higdon, τα χέρια του “ξένου” – αν είχε. Τα μανίκια του μονοκόματου ενδύματός του ήταν μακριά, ενώ στη θέση των χεριών φαινόταν να είχε κάτι σαν ραβδιά. Ήταν σαν να μπορούσε να ελέγξει τη βαρύτητα με αυτά τα αντικείμενα.

Ο “ξένος” – που αργότερα του συστήθηκε ως Ausso One – τον πλησίασε αρκετά κοντά. Τον ρώτησε αν πείναγε και χωρίς να περιμένει απάντηση του πέταξε έναν μικρό φάκελο ή ένα πακέτο που περιείχε τέσσερα χάπια. Τα πήρε, αν και συνήθως δεν παίρνει ούτε ασπιρίνη. Το επόμενο πράγμα που θυμάται ο Χίγκντον είναι να βρίσκεται μέσα σε ένα διαφανές σκάφος σε σχήμα κύβου, το οποίο στιγμές αργότερα ανυψώθηκε από το έδαφος και προφανώς τον μετέφερε σε έναν άλλο κόσμο, κάπου στο απεριόριστο κενό του διαστήματος.

Θυμάται πως μέσα στο παράξενο σκάφος βρισκόταν ο “ξένος”, ο ίδιος και οι πέντε άλκες, όλες αναίσθητες σε ένα ξεχωριστό διαμέρισμα. Επίσης στο πλοίο υπήρχαν δύο επιπλέον όντα.

Χωρίς κάποιον αντιληπτό θόρυβο, είχαν απογειωθεί και του είπαν ότι κατευθύνονταν στον πλανήτη τους. Περίπου 163.000 έτη φωτός μακριά. Μαζί, τα τρία όντα, του τοποθέτησαν ένα κράνος στο κεφάλι που είχε καλώδια να προεξέχουν προς όλες τις κατευθύνσεις. Δεν εξήγησαν ποτέ ποιος ήταν ο σκοπός να γίνει αυτό. Λίγο αργότερα, η αντίληψή του για το χρόνο άλλαξε εντελώς. Έφτασαν στον προορισμό τους. Δεν θυμάται συνειδητά να βγαίνει από το διαστημόπλοιο, αλλά μέσα από τους καθαρούς τοίχους του αυτό έμοιαζε με έναν τεράστιο πύργο με περιστρεφόμενα φώτα γύρω από το άνω χείλος του. Αν υπήρχε κάτι που θα μπορούσε να το συγκρίνει θα ήταν η γιγαντιαία «διαστημική βελόνα» που κατασκευάστηκε για την Seattle World’s Fair.

“Σε αυτό το σημείο τα μάτια μου άρχισαν να δακρύζουν. Το φως εδώ – είτε ήταν τεχνητό, είτε φυσικό – έβλαψε τις κόρες μου και έγινε πολύ άβολο για μένα να κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά. Αυτοί οι άνθρωποι μου είπαν ότι ο ήλιος μας τους επηρεάζει με τον ίδιο τρόπο όταν βρίσκονται στη Γη.”

Μετά από αυτό, ο Χίγκντον μπερδεύει τι συνέβη. Η επόμενη συνειδητή μνήμη του είναι να περιπλανιέται στον κρύο αέρα, πίσω στη Γη, σε μια κατάσταση υστερίας. “Το μυαλό μου ήταν θολό. Δεν φάνηκε να γνωρίζω το όνομά μου ή ακόμα και που ήμουν. Το μόνο που ήξερα είναι ότι ήμουν παγωμένος και τρομοκρατημένος. Κατά κάποιο τρόπο σκόνταψα στο φορτηγό μου, το οποίο είχα αφήσει νωρίτερα παρκαρισμένο σε ένα ξέφωτο, πριν πάω για να κυνηγήσω.” Τώρα ήταν κολλημένο στη λάσπη.

Τελικά, ύστερα από ώρα ταλαιπωρίας κατάφερε να επικοινωνήσει με τον ασύρματο και να ζητήσει βοήθεια. Ο σερίφης Ogburn με τον βοηθό του Ed Tierney εμφανίστηκαν λίγα λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα. Ήταν ήταν ήδη περισσότερες από οκτώ ώρες μετά την έναρξη της μυστηριώδους εμπειρίας του Higdon.

Η Margery Higdon. Η γυναίκα του Καρλ που είχε ενταχθεί στην ομάδα διάσωσης είπε στην εφημερίδα, λίγο αργότερα, ότι ο άντρας της ήταν σε κατάσταση πανικού και δεν μπορούσε να αρθρώσει ούτε μια λέξη. Μόνο αφού τον ρώτησα αν είχε πιάσει άλκες, άρχισε να ζωντανεύει το μυαλό του και ο ίδιος. Κοίταξε τον ουρανό και άρχισε να φωνάζει: «Πήραν τη άλκη μου!» Μέχρι να φτάσουν στο Carbon Country Memorial Hospital, δεν ήθελε να τον αγγίζει.

Ακόμα και στο νοσοκομείο, ο σύζυγός της συνέχιζε να μιλάει παράξενα, άγρια και χωρίς νόημα: «Πήραν την άλκη μου… Πού είναι τα χάπια;… Τα φώτα, πληγώνουν!… Η παραλαβή έχει φύγει… Έδειξαν το όπλο και έφυγε…»

Τα φυσιολογικά φώτα του νοσοκομείου ήταν προφανώς τόσο φωτεινά για τον Higdon που τα μάτια του κοκκίνισαν και άρχισαν να του προκαλούν σημαντικό πόνο. Η νοσοκόμα δίπλωσε ένα υγρό πανί και το έβαλε πάνω από τα μάτια του. Τελικά, χρειάστηκε να τα σβήσουν όλα για να ηρεμήσουν και να μην τρέχουν άλλο.

Μια ενδελεχής εξέταση που έγινε στο νοσοκομείο, δεν έδειξε ίχνος αλκοόλ ή ναρκωτικών στη ροή του αίματος του Higdon. Το μεγαλύτερο παζλ είναι το γεγονός ότι οι ακτίνες Χ που ελήφθησαν από το στήθος του έδειξαν έλλειψη ουλώδους ιστού στους πνεύμονές του, το οποίο ήταν εκεί σε προηγούμενες εξετάσεις. Ο θεράπων ιατρός. Δρ Tongco, παρατήρησε: Είναι σαν κάτι από μια ταινία επιστημονικής φαντασίας!”

Υποστηρικτικά στοιχεία για κάτι που διαφορετικά θα ήταν μια εντελώς απίστευτη ιστορία, προήλθαν από τον κ. και την κ. Don James, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι παρακολούθησαν ένα φως που αναβοσβήνει για περίπου 20 λεπτά – αλλάζοντας από κόκκινο σε πράσινο, σε λευκό, σε ένα παλλόμενο μοτίβο, τη νύχτα του επεισοδίου.

Η σφαίρα Magnum 7mm που λέει ο Higdon ότι βγήκε από το όπλο του “σε αργή κίνηση” εξετάστηκε αυστηρά από μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Δρ Walter W. Walker, σύμβουλο στη μεταλλουργία στην Aerial Phenomena Research Organization of Tucson, στην Αριζόνα.

Στο ανθρώπινο μάτι, η σφαίρα μοιάζει σαν να ήταν λες και “στράφηκε προς τα έξω”, δηλαδή το χάλκινο μέρος του βλήματος είχε γυρίσει όπως όταν ξεφλουδίζουμε μια μπανάνα. Κανείς δεν είχε ξαναδεί κάτι παρόμοιο στα χρονικά, ούτε υπήρχε καταγεγραμμένο τέτοιο ιστορικό. Το γραφείο του σερίφη στην Carbon County δεν βρήκε καμία επιστημονική εξήγηση για την κατάσταση του κελύφους. Κανείς δεν μπορούσε να αιτιολογήσει αυτό που έβλεπε. Αργότερα, η εξήγηση του Higdon είναι ότι βρισκόταν σε κάποιο είδος «πεδίου δύναμης» που επιβράδυνε τα πάντα!

Κάποια στιγμή αργότερα, αφού ο Higdon είχε συνέλθει, ο Δρ. R. Leo Sprinkle ήρθε σε επαφή με τον Higdon και τον ρώτησε εάν θα ήταν πρόθυμος να υποβληθεί σε ύπνωση προκειμένου να προσδιορίσει την εγκυρότητα όλων των λεγομένων του. Ο Higdon συμφώνησε. Σε διάστημα τεσσάρων ωρών, σε δύο ξεχωριστές συνεδρίες, ο Χίγκντον τέθηκε σε υπνωτική κατάσταση από τον Δρ Sprinkle και του ζητήθηκε να ξαναζήσει το επεισόδιο μπροστά από αξιόπιστους μάρτυρες.

Σε μια συνοπτική δήλωση των ευρημάτων του, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Ουαϊόμινγκ αναγνωρίζει ότι ο Χίγκντον ήταν συνεργάσιμος σε ότι του ζητήθηκε προκειμένου να εξετάσει την ιστορία του. Η εντύπωσή του για τον Carl Higdon ήταν ότι επρόκειτο για έναν χαρακτήρα ακέραιο, με μέση εκπαίδευση, αλλά με έντονη αίσθηση περιέργειας για τον κόσμο γύρω του, εξωστρεφής, που φαίνεται να έχει αναπτύξει καλές δεξιότητες για την εκτίμηση του μεγέθους και της απόστασης.

Και παρόλο που είναι δύσκολο για κάποιον να πιστέψει ή να μην πιστέψει τις μαρτυρίες ενός μόνο μάρτυρα UFO, τα έμμεσα στοιχεία υποστηρίζουν το προσωρινό συμπέρασμα ότι ο Carl Higdon αναφέρει ειλικρινά τα γεγονότα που βίωσε. Σε κατάσταση ύπνωσης, ο Higdon θυμάται να έχει δει και άλλους ανθρώπους της Γης ενώ ήταν στον πλανήτη των εξωγήινων. Όταν ρωτήθηκε γιατί τα διαστημικά όντα ταξίδευαν τέτοιες τεράστιες αποστάσεις ετών φωτός για να φτάσουν στη Γη, ο Χίγκντον είπε ότι του ανέφεραν πως χρειάζονταν άγρια ​​θηράματα και ψάρια για να χρησιμοποιηθούν ως τρόφιμα.

Αυτό που σκέφτηκαν οι περισσότεροι που είχαν μια γενικότερα ενημερωμένη και σφαιρική εικόνα, της ευρύτερης περιοχής ήταν πως μια τέτοια δήλωση μπορεί επιτέλους να προσφέρει πιθανή απάντηση για την εξαφάνιση βοοειδών και άλλων ζώων που αναφέρθηκαν τον καιρό εκείνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ύστερα από τα παραπάνω, ο καθένας μπορεί να πιστέψει ό,τι θέλει. Βάλε το email σου στην για να λαμβάνεις τα άρθρα μας

*Στοιχεία για τα παραπάνω πάρθηκαν από την εφημερίδα THE SAN ANTONIO STAR, στις 16 Μαρτίου 1975

diadrastika.com