Η κατανάλωση πρόχειρου φαγητού φαίνεται ότι βλάπτει την ικανότητα του ιππόκαμπου του εγκεφάλου να δράσει αποτελεσματικά ως ρυθμιστής της υπερφαγίας σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Royal Society Open Science.
Ο ιππόκαμπος είναι μια περιοχή του εγκεφάλου που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τον σχηματισμό των αναμνήσεων, αλλά και στη ρύθμιση της πρόσληψης τροφής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μία ομάδα ερευνητών από την Αυστραλία, τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση πρόχειρου φαγητού μπορεί να αλλοιώσει την ικανότητα του ιππόκαμπου να ελέγξει την υπερβολική πρόσληψη πρόχειρου φαγητού.
Αυτό που θέλησαν να εξετάσουν οι ερευνητές – σε μια ομάδα 110 εθελοντών στην ηλικία των 20 με γενικότερα υγιεινές συνήθειες διατροφής – ήταν τι συμβαίνει στον οργανισμό τους, ιδιαίτερα στο μυαλό τους μετά από μια εβδομάδα κατανάλωσης πρόχειρου φαγητού.
Οι μισοί εθελοντές συνέχισαν να τρώνε ως συνήθως για μια εβδομάδα. Οι άλλοι μισοί έτρωγαν πρόχειρο φαγητό – γεύμα γεμάτα λίπος, ζάχαρη και επεξεργασμένους υδατάνθρακες. Μετά την πάροδο της εβδομάδας όλοι οι συμμετέχοντες κλήθηκαν για πρωινό στο εργαστήριο. Κάθε εθελοντής συμπλήρωσε ένα τεστ μνήμης τόσο πριν όσο και μετά το πρωινό, καθώς και ένα ερωτηματολόγιο που κατά βάση εστίαζε στο πόσο απόλαυσαν το φαγητό που κατανάλωσαν στη διάρκεια της εβδομάδας.
Το ενδιαφέρον εύρημα των ειδικών ήταν ότι οι εθελοντές που κατανάλωναν πρόχειρο φαγητό είχαν και χαμηλότερα σκορ στα τεστ μνήμης. Το ακόμη πιο ενδιαφέρον εύρημα όμως ήταν ότι ο ιππόκαμπος του εγκεφάλου φάνηκε να «δυσλειτουργεί» αμέσως μετά την κατανάλωση του πρόχειρου γεύματος. Προηγούμενη έρευνα έδειξε ότι ο ιππόκαμπος παίζει ρόλο στη ρύθμιση της κατανάλωσης φαγητού, ωστόσο δεν κατέστη δυνατό να λειτουργήσει ικανοποιητικά μετά την κατανάλωση μια μερίδας βάφλας από τους εθελοντές. Εξαιτίας αυτού σύμφωνα με τους ερευνητές, οι εθελοντές δεν σταμάτησαν να τρώνε επειδή ο εγκέφαλός τους δεν έστειλε το αντίστοιχο σήμα του κορεσμού. Αντιθέτως έφαγαν μέχρι σκασμού! Επίσης μια εβδομάδα μετά την υπερκατανάλωση πρόχειρων γευμάτων οι εθελοντές είχαν συγκρατήσει στη μνήμη τους τις απολαύσεις των διατροφικώντους υπερβολών, ενώ είχαν ξεχάσει εκείνες λιγότερο νόστιμων φαγητών. Το αποτέλεσμα αυτού ήταν ότι δυσκολεύονταν να αυτοσυγκρατηθούν από την κατανάλωση πρόχειρου φαγητού.
