Οι αρχαίοι Έλληνες, σε ένδειξη πένθους, κρεμούσαν κλωνάρια κυπαρισσιού έξω από τις πόρτες τους μετά από το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου. Επίσης, στόλιζαν με αυτά τα σώματα των νεκρών τους ή έκαιγαν πάνω σε αυτά τις νεκρικές σωρούς…
Το κυπαρίσσι έχει ρίζες στους αρχαιοελληνικούς μύθους, αλλά έγινε μέρος και της χριστιανικής παράδοσης. Στην Παναγιά τη Μεσοσπορίτισσα στον Μαραθώνα υπάρχει και η αγιογραφία, του Άγιου Σωκράτη! Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Εδώ έγινε η σπουδαία μάχη του Μαραθώνα και κάποιος θέλησε να τιμήσει και τον Σωκράτη. Αυτόν που κήρυξε πρώτος τον έναν Θεό και θανατώθηκε με την κατηγορία της αθεΐας. Φωτογραφία: Χρ.Βασιλόπουλος
Η χριστιανική παράδοση
Το κυπαρίσσι θεωρήθηκε πένθιμο δέντρο και φυτεύεται μέχρι σήμερα στα νεκροταφεία. Οι Χριστιανοί ορθόδοξοι, λόγο της μορφής του, θεωρούν ότι συνδέει τη γη με τον ουρανό και «βοηθούν τις ψυχές να ανέβουν στον ουρανό». Στη Δημητσάνα υπάρχει το περίφημο κυπαρίσσι που φύτεψε ο Θ. Κολοκοτρώνης στη μνήμη του αδελφού του, Γιάννου, που σκοτώθηκε στην περιοχή.
Η πραγματικότητα Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα κυπαρίσσια (Cupressus sempervirens) εξαφανίζουν τις ανεπιθύμητες μυρωδιές και κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο στα νεκροταφεία. Μάλλον όμως η αλήθεια βρίσκεται στο ριζικό του σύστημα: το κυπαρίσσι, ανεξαρτήτως εδάφους και κλίματος έχει πασσαλώδες και βαθύ ριζικό σύστημα, χωρίς να απλώνεται και να ανασηκώνει το έδαφος και έτσι δεν επηρεάζει τα ταφικά μνημεία.
