Μαζί με την άνοιξη έρχονται και οι εποχικές αλλεργίες. Ο Sanjiv Sur, αλλεργιολόγος στο Baylor College of Medicine, εξηγεί τη σημασία της διαχείρισης των εποχικών αλλεργικών συμπτωμάτων και παραθέτει τις καλύτερες μεθόδους για την καταπολέμησή τους.
«Όταν αφήνετε τις αλλεργίες σας χωρίς θεραπεία, μπορεί να νιώθετε άρρωστοι και να είστε νωθροί» είπε ο Sur, καθηγητής ανοσολογίας. «Οι άνθρωποι πηγαίνουν στη δουλειά τους, αλλά μπορεί να μην είναι σε θέση να συγκεντρωθούν και να την εκτελέσουν όσο πιο αποτελεσματικά θα μπορούσαν. Αυτό που χρειάζεται είναι να ξεκινήσετε με μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, εάν δεν μπορείτε να δείτε έναν γιατρό» πρόσθεσε.
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας είναι η συμφόρηση, το φτέρνισμα, η ρινική καταρροή, η φαγούρα και τα υγρά μάτια.
Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι θεραπείας των αλλεργιών είναι τα ενδορρινικά στεροειδή, τα αντιισταμινικά από το στόμα και η ανοσοθεραπεία με αλλεργιογόνα, δήλωσε ο Sur. Ωστόσο, ανέφερε ότι η καλύτερη μέθοδος είναι τα ενδορρινικά στεροειδή, όπως ένα ρινικό σπρέι φλουτικαζόνης (fluticasone) ή βουδεσονίδης (budesonide) που μπορεί να βρεθεί σε οποιοδήποτε φαρμακείο.
Τα αντιισταμινικά
Τα ενδορρινικά στεροειδή (ρινικοί ψεκασμοί) δουλεύουν για όλα τα ρινικά συμπτώματα, ενώ τα αντιισταμινικά και οι ανταγωνιστές των λευκοτριενίων, που χρησιμοποιούνται επίσης για το άσθμα, είναι πολύ συγκεκριμένα για τη ρινική καταρροή και το φτέρνισμα.
Πάντως, ενώ τα ρινικά σπρέι στεροειδών ανακουφίζουν από τη συμφόρηση και τον κνησμό στη μύτη, δεν είναι τόσο αποτελεσματικά για τη φαγούρα στα μάτια.
Ο Sur συνιστά να παίρνετε ένα αντιισταμινικό που δεν φέρνει υπνηλία από το στόμα, όπως η σετιριζίνη (cetirizine) ή η φεξοφεναδίνη (fexofenadine), και αποθαρρύνει τη χρήση αυτών που φέρνουν υπνηλία.
Εάν τα συμπτώματα συνεχίζονται μετά τη χρήση στεροειδών ρινικών σπρέι, ο Sur συνιστά να επισκεφθείτε έναν γιατρό για ανοσοθεραπεία. Εξηγεί ότι υπάρχουν δύο τρόποι ανοσοθεραπείας -υποδόρια και υπογλώσσια- για τον επαναπρογραμματισμό και τη βελτίωση της ικανότητας του οργανισμού σας να ανέχεται τα περιβαλλοντικά αλλεργιογόνα χωρίς να προκαλούνται συμπτώματα αλλεργίας.
