Στις ΗΠΑ, όπου θα έχει και συναντήσεις με κορυφαίους παράγοντες της αμερικανικής πολιτικής σκηνής αλλά και επιχειρηματίες, θα βρεθεί αυτές τις μέρες και ο Πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά την ολοκλήρωση των επαφών που είχε στις Βρυξέλλες.

Ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έχει, έτσι, ολοκληρωμένη και από πρώτο χέρι άποψη για τα αποτελέσματα της επίσκεψης Τσίπρα, καθώς και την ευκαιρία να παρουσιάσει στους Αμερικανούς συνομιλητές του, πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες, τα δικά του σχέδια που θα εφαρμόσει ως κυβέρνηση, κάτι που έκανε και στις συναντήσεις του με τους Ευρωπαίους, παρά τις «εκτιμήσεις» κυβερνητικών πηγών και φιλοκυβερνητικών social media, ότι ο κ. Μητσοτάκης απλώς «τρέχει» πίσω από τις πρωτοβουλίες Τσίπρα

Το μόνο «θετικό» (αλλά αμφιλεγόμενο στην εγχώρια πολιτική σκηνή) είναι η συμφωνία για την αναβάθμιση των ελληνικών F-16, χωρίς όμως να έχει ξεκαθαρισθεί ούτε ο αριθμός των υπό αναβάθμιση αεροσκαφών, ούτε και το τελικό κόστος.

Η κυβέρνηση, πάντως, και το μιντιακό σύστημα που την στηρίζει, δίνει μεγάλη έμφαση και επικοινωνιακό βάρος στην -κατά την άποψή της- ρητή δέσμευση που εξασφάλισε από την αμερικανική ηγεσία, τόσο για την ενθάρρυνση των επενδύσεων προς την χώρα μας, την εμβάθυνση της αμυντικής συνεργασίας και της ενίσχυσης του αυξημένου γεωστρατηγικού χώρου της Ελλάδος όσο και -κυρίως- στην υποστήριξη που ανέλαβε ο Πρόεδρος Τράμπ να μεσολαβήσει θετικά για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Το πόσο αποφασιστική και τελεσφόρα θ’ αποδειχθεί αυτή η «μεσολάβηση», απομένει να φανεί στην πράξη. Δεδομένου, μάλιστα, ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν έχει την δύναμη επιβολής της άποψης του στο ΔΝΤ, ως προς τους χειρισμούς του τελευταίου, ούτε φυσικά ουσιαστικού επηρεασμού της στάσης των Ευρωπαίων δανειστών. Η αδυναμία αυτή, φάνηκε, εξ’ άλλου, με τον πλέον εμφατικό τρόπο, εκ του γεγονότος ότι ούτε ο Πρόεδρος Ομπάμα, που αποδεδειγμένα προσπάθησε να ασκήσει πιέσεις και προς τις δύο πλευρές, κατόρθωσε να πετύχει κάτι ή να μεταβάλλει την άκαμπτη στάση τόσο του ΔΝΤ όσο και των άλλων «θεσμών».

Παρά ταύτα, τόσο από τις δημόσιες δηλώσεις του κ. Τράμπ, όσο και από τις ενημερώσεις που ακολούθησαν την συνάντηση κορυφής αλλά και ιδιωτικές συζητήσεις με Αμερικανούς αξιωματούχους που «διέρρευσαν», έχει δημιουργηθεί κλίμα. Και σημειώνεται με ενδιαφέρον, ότι στην διευρυμένη συζήτηση μεταξύ των δύο αντιπροσωπειών στον Λευκό Οίκο, από αμερικανικής πλευράς συμμετείχε ο υπουργός Οικονομικών Στίβεν Μνούτσιν-παρά την απουσία του Έλληνα ομολόγου του κ. Τσακαλώτου. Ο κ. Μνούτσιν, λέγεται ότι έδειξε την  πρόθεσή του να αναλάβει σχετική πρωτοβουλία, ζητώντας σε πρώτη φάση να συγκληθεί άτυπο συμβούλιο ενημέρωσης του Εκτελεστικού Συμβουλίου του ΔΝΤ -μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης στην Γερμανία και υπό την προϋπόθεση ότι θα έχει κλείσει  η τρίτη αξιολόγηση- και σ’ αυτό οι ΗΠΑ να πιέσουν για να τεθεί συγκεκριμένο χρονικό όριο αναφορικά με την λήψη αποφάσεων για την «ρύθμιση» (γενικά, χωρίς να προσδιορίζεται και «ποια») του ελληνικού χρέους.

Το παρασκήνιο με Λαγκάρντ

Είναι χαρακτηριστικό, ότι η Κριστίν Λαγκάρντ είχε τηλεφωνήσει στον κ. Τσίπρα και επέμενε να συναντηθούν πριν από τη μετάβασή του στον Λευκό Οίκο, όπως και έγινε. Την επομένη, κατά τη διευρυμένη συνάντηση των δύο αντιπροσωπειών, ο κ. Μνούτσιν αποκάλυψε ότι μόλις είχε επικοινωνήσει μαζί του η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ για να τον ενημερώσει ότι όλα πήγαν καλά με τον κ. Τσίπρα, ότι δεν υπήρξαν εντάσεις και ότι η τρίτη αξιολόγηση δεν θα έχει «εκπλήξεις». Και επίσης ότι το ΔΝΤ θα επιμείνει στο ζήτημα του χρέους. Η δημοσιοποίηση αυτού του «παρασκηνίου» και των αμερικανικών χειρισμών πριν από την συνάντηση κορυφής στον Λευκό Οίκο, είναι πρόδηλο ότι αποβλέπει στο να ενισχύσει τις εντυπώσεις ότι η αμερικανική ηγεσία έχει πολύ συγκεκριμένο σχέδιο σ’ ότι αφορά το ελληνικό χρέος... Μάλιστα, εκτός από την δημόσια διακήρυξη Τράμπ ότι « θα παρέμβει...» για το ελληνικό χρέος. Στην αναγκαιότητα να «γίνει κάτι με το θέμα αυτό...» αναφέρθηκε και ο Αντιπρόεδρος Πένς, κατά την χωριστή συνάντηση που είχε με τον κ. Τσίπρα.

Εάν και εφ’ όσον...

Οι δημόσιες  αλλά και  ανεπίσημες δηλώσεις περί προθέσεων των ΗΠΑ να μεσολαβήσουν θετικά για το ελληνικό χρέος, έχουν φυσικά ως προϋπόθεση την ευνοϊκή εξέλιξη σε άλλα δύο μέτωπα: την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης (οι «θεσμοί» άρχισαν ήδη τις συζητήσεις στην Αθήνα με την κυβέρνηση, σε κλίμα όχι και τόσο...θετικό) το αργότερο μέχρι το τέλος του 2017, πράγμα όχι και τόσο βέβαιο, και τον σχηματισμό κυβέρνησης στο Βερολίνο, το πιθανότερο «κυβέρνησης-Τζαμάικα», στην οποία είναι πλέον ή βέβαιο ότι το «επίμαχο» υπουργείο των Οικονομικών, θ’ αναλάβουν οι Φιλελεύθεροι, οι οποίοι για το ελληνικό ζήτημα έχουν θέσεις μπροστά στις οποίες οι απόψεις Σόϊμπλε ήταν για την Ελλάδα....«ευλογία»! Πάντως, και μέχρι να φανεί αν και πώς θα εξασφαλισθούν αυτές οι δύο προϋποθέσεις, επικοινωνιακά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα έχει κάθε λόγο να ποντάρει επικοινωνιακά και να εκμεταλλεύεται τον «θρίαμβο» τγης επίσκεψης Τσίπρα στις ΗΠΑ.