Σχεδόν ένας χρόνος πέρασε από τότε που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ενημέρωσε το Κογκρέσο για την πιθανή πώληση F-35 στην χώρα μας, από τότε έχουμε σιωπή ασυρμάτου από τις ΗΠΑ, αφού το αλισβερίσι με τον Ερντογάν ( ένταξη Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και F-16V) είναι σε “ καυτό σημείο”, αγνοώντας εντελώς όμως την Ελλάδα και τις ανάγκες της.
Πρόσφατα δόθηκε επιστολή προς τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑαπό τον Εκτελεστικό Διευθυντή του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC) κ. Έντι Ζεμενίδη, ζητώντας ο ίδιος να ενημερωθεί για ποιον λόγο παρατηρείται η πολύμηνη καθυστέρηση στην διαδικασία πώλησης των F-35 στην Ελλάδα.
Περήφανος ο Ερντογάν για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί: Η μεγαλύτερη τιμή να με θυμούνται σαν τον πρόεδρο που την έκανε ξανά τέμενος
Απάντηση δεν δόθηκε, τουλάχιστον επίσημα.
Οι ΗΠΑ σύμφωνα με άλλες πηγές στον ελληνικό τύπο θα προσπαθήσουν να φέρουν τουρκικά F-16V και ελληνικά F-35” ταυτόχρονα για να ικανοποιήσουν Τουρκία και Ελλάδα.
Πιθανόν εδώ έχουμε ένα ακόμη ευχολόγιο κάποιων, αφού ο Ερντογάν έχει γίνει “Τούρκος” ( είναι από το χωριό Ποταμιά του ελληνικού Πόντου για να μην ξεχνιόμαστε), διότι η ελληνική Πολεμική Αεροπορία διαθέτει ήδη μαχητικά αεροσκάφη Rafale, τα οποία είναι εξοπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος IRIS-T με εμβέλεια 150χλμ, και δεν θα αποδεχθεί να παραλάβουμε πρώτοι το αμερικανικό μαχητικό 5ης γενιάς.
Σίγουρα πολύ πιθανό να έχει ήδη βάλει όρο στους Αμερικανούς να μην παραλάβουμε ποτέ, ή τουλάχιστον πολύ αργότερα από την Τουρκία, αεροσκάφη F-35A.
Οι ΗΠΑ, και ειδικά μια ισχυρή μερίδα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής ( διότι υπάρχει μια μειοψηφία προς το παρόν που αντιτίθεται σφόδρα πλέον στην Τουρκία), όχι μόνο συμφωνεί αλλά τείνει να εξαφανίσει το ελληνικό αίτημα για 24 μαχητικά αυτού του τύπου στην χώρα μας, η οποία θα είχε με την πιθανή παραλαβή τους, το πάνω χέρι όχι μόνο στο Αιγαίο αλλά και σε κομμάτι της Α.Μεσογείου.
Πρόκειται για τους ίδιους συμμάχους μας, που έβαλαν στοπ στους Γάλλους ώστε να μην αποκτήσουμε SCALP NAVAL οι νέες ελληνικές Φρεγάτες FDI, διότι πολύ απλά θα απειλούνταν οι Τούρκοι.
Είναι οι ίδιοι σύμμαχοι που είχαν ακυρώσει την παραλαβή 500 BMP-3 από την Ρωσία το 2005, οι ίδιοι που δεν μας δίνουν αμερικανικές Φρεγάτες που αποσύρονται και διαθέτουν σύστημα AEGIS, ενώ υπάρχουν επιφυλάξεις και αν θα μπορέσουμε να παραλάβουμε ισραηλινούς πυραύλους Rampage για την πολεμική μας Αεροπορία.
Όλα αυτά για να μην ενοχληθούν οι " φίλοι" Τούρκοι που πίνουν τσάι και συνεργάζονται πολύ βαθιά πλέον με Κίνα και Ρωσία παντού, γράφοντας στα υποδήματα τους το ΝΑΤΟ και την δύση γενικότερα.
Η απαξίωση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και διαφόρων κινήσεων, έχει σχέση με τους συμμάχους, εκτός της παραδοσιακής ελληνικής ανικανότητας.
Πρόκειται γενικά για ένα πιθανό διαχρονικό σχέδιο με το οποίο, ως δια μαγείας, μπλοκάρεται κάθε προσπάθεια της χώρας μας να ενδυναμώσει τον Στρατό της.
Επειδή όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την προσπάθεια των κυβερνώντων της Ελλάδος την δραματική περίοδο 1940-41 για μαχητικά αεροσκάφη από Βρετανία και ΗΠΑ.
Εκεί θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν μηχανισμοί που δεν θέλουν επουδενί η χώρα μας να ενισχυθεί σοβαρά, διότι πιθανότατα δεν μας έχουν εμπιστοσύνη ή μας κατά κάποιο παράξενο τρόπο “ μας έχουν ικανούς για όλα”, ποιος ξέρει.
Τα μαχητικά αεροσκάφη που δεν μας δόθηκαν από ΗΠΑ-Βρετανία το 1940-41
“Στις 9 Δεκεμβρίου 1940, ο Ιωάννης Μεταξάς κάλεσε τον πρέσβη Μακβή και του επέδωσε το ακόλουθο προσωπικό δραματικό μήνυμα που απηύθυνε στον πρόεδρο Ρούζβελτ, ο οποίος έδινε ελπίδες ότι οι Αμερικανοί θα δώσουν αεροπλάνα στην Ελλάδα. Το κείμενο ήταν γραμμένο στα γαλλικά. Σήμερα υπάρχει μεταφρασμένο στα αγγλικά στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ και είναι το ακόλουθο:
«Κύριε Πρόεδρε, αυτή τη στιγμή που η Ελλάδα, θύμα αδικαιολόγητης επιθετικότητας από την πλευρά μιας μεγάλης δύναμης, αγωνίζεται εδώ και 40 μέρες με όλα της τα μέσα για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της και των υψηλών αρχών που από την αρχή ήταν το θεμέλιο της στην εθνική της ύπαρξη, έρχεται αντιμέτωπη με προβλήματα, των οποίων η λύση εξαρτάται από την παροχή της κατάλληλης βοήθειας. Το ζήτημα των απαραίτητων προμηθειών πολεμικού υλικού και του συναλλάγματος που απαιτείται για την προμήθεια του αποτελούν δύο από τα οξύτερα προβλήματα, απέναντι στην αυστηρή πραγματικότητα των οποίων, το πνεύμα θυσίας και το ακλόνητο θάρρος αυτού του έθνους κινδυνεύουν να διαρραγούν.
Έτσι, ενώ η ελληνική Πολεμική Αεροπορία καταδιώκει τον εχθρό στο μέτωπο με τους μικρούς πόρους που έχει στη διάθεσή της, ο άμαχος πληθυσμός, γυναίκες και παιδιά εκτίθενται σε ύπουλη επίθεση από την εχθρική αεροπορία, η οποία προτιμά να επιτίθεται σε πόλεις, των οποίων η έλλειψη άμυνας τις αφήνει ανοιχτές στις επιθέσεις.
Επιπλέον, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει εξαιρετικά σοβαρές δυσκολίες στις προσπάθειές της να προμηθευτεί τα απαραίτητα εφόδια για τον στρατό και να εξασφαλίσει την τροφοδοσία του άμαχου πληθυσμού με τρόφιμα, λόγω της έλλειψης συναλλάγματος, που οφείλεται στις αυξημένες ανάγκες του και του περιορισμού των πόρων του.
Σε κάθε κρίσιμη συγκυρία της εθνικής της ύπαρξης, η Ελλάδα βρήκε πάντα στη χώρα σας τη συμπάθεια και τη βοήθεια που απαιτούσε. Είναι φυσικό, λοιπόν, σε τέτοιες στιγμές που ζει σήμερα να στραφεί με σιγουριά προς αυτή την κατεύθυνση.
Εκπροσωπώντας αυτή την εμπιστοσύνη, για άλλη μια φορά, κύριε Πρόεδρε, απευθύνομαι αυτοπροσώπως σε εσάς ως ο εξουσιοδοτημένος αρχηγός του μεγάλου αμερικανικού έθνους καθώς και ως κληρονόμος των ευγενέστερων παραδόσεων του, για να σας παρακαλέσω να ασκήσετε το υψηλό σας κύρος για να διαβεβαιώσετε τη χώρα μου για τη βοήθεια της οποίας έχει ανάγκη.
Μόλις χθες παρενέβητε μεγαλόψυχα για να διασφαλίσετε τη μεταφορά στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία των 30 από τα 60 αεροπλάνα καταδίωξης που είχαμε ζητήσει και τα οποία επρόκειτο να παραδοθούν στον Αμερικανικό Στρατό. Ενθαρρυμένοι από αυτή τη χειρονομία και αναμένοντας την άρση των εμποδίων στην εκπλήρωσή της που έχουν προκύψει, σας παρακαλώ να είστε αρκετά μεγαλόψυχοι για να μεσολαβήσετε για την ικανοποίηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες των πιεστικών αναγκών της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Πολλές άλλες προμήθειες είναι επίσης απαραίτητες για τον στρατό μας για να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο που έχει μπροστά του. Δυστυχώς, οι διαθέσιμοι πόροι της χώρας σε συνάλλαγμα κάθε άλλο παρά επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες. Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι θα εξεταστεί η δυνατότητα συμφωνίας με την Ελλάδα, με τέτοιους όρους πληρωμής, που θα της επιτρέψουν να κάνει στις Ηνωμένες Πολιτείες επείγουσες παραγγελίες για υλικό, που δεν μπορεί να προμηθευτεί από την Αγγλία παρά τη γενναιόδωρη βοήθεια που της παρείχε η χώρα αυτή.
Η βοήθεια που θα μπορούσε να μας δώσει αυτή τη στιγμή η μεγάλη χώρα σας μπορεί να είναι αποφασιστική στον αγώνα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα και τον οποίο διεξάγει τώρα στο πλευρό του βρετανικού έθνους για τη διασφάλιση της ελευθερίας και της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους. Γνωρίζοντας την αφοσίωσή σας σε αυτό το ιδανικό και στην υπεροχή των πνευματικών και ηθικών δυνάμεων έναντι εκείνων της βίας και της καταπίεσης, το ιδανικό που ήταν πάντα η κοινή κληρονομιά των δύο λαών μας, τολμώ να ελπίζω ότι αυτή η περαιτέρω έκκληση που τολμώ να απευθύνω σε εσάς θα συναντήσει μια συμπαθητική υποδοχή.
Με αυτήν την ελπίδα, ικετεύω, κύριε Πρόεδρε, να δεχτείτε τη διαβεβαίωση της βαθιάς αφοσίωσής μου.
Ιωάννης Μεταξάς.»
Στα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, υπάρχει σήμερα ένα υπηρεσιακό σημείωμα που έκοβε τις ελπίδες της Ελλάδας να πάρει αεροπλάνα, τα οποία είχε τόση ανάγκη.
Σύμφωνα με το σημείωμα αυτό το αρμόδιο τμήμα εξέτασε το ζήτημα της εξαγωγής αεροπλάνων στην Ελλάδα σε σχέση με καθεμία από τις τρεις ομάδες αεροπλάνων (Vultee, Columbia και Seversky) και εκφράζονταν η γνώμη ότι «δεν θα ήταν συνετό να παρεμποδίσουμε τις δικές μας αμυντικές ανάγκες, επιμένοντας στην εξαγωγή αυτών των στρατιωτικών αεροπλάνων στην Ελλάδα».
Νέο έγγραφο υπέγραφε ο Γουώλτερ Μάρρεϋ, ο οποίος εξηγούσε ότι οδηγείται σε αυτό το συμπέρασμα από τις ακόλουθες σκέψεις, με βάση τις καλύτερες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα:
«(1) Ο κ. Μακβή, πρέσβης μας στην Αθήνα, ανέφερε ότι αν και υπάρχει εντεινόμενη ελληνική κοινή γνώμη υπέρ της αντίστασης στην επιθετικότητα και ότι η κυβέρνηση Μεταξά έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η Ελλάδα θα πολεμήσει «μέχρις εσχάτων», ο κ. ΜακΒή εξακολουθεί να βλέπει την πιθανότητα, η Ελλάδα να υποταχθεί, χωρίς να πολεμήσει, στις αποφασιστικές απαιτήσεις του Άξονα. Εν όψει της βασικής μας επιθυμίας να αποφύγουμε να πέσουν αεροπλάνα στα χέρια του Άξονα, ο κίνδυνος που ενέχει η αποστολή πολύτιμων αεροπλάνων στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι σημαντικός παράγοντας.
(2) Δεδομένου ότι η Ελλάδα μπορεί να αντισταθεί, ο Ελληνικός Στρατός δεν είναι ούτε καλά εκπαιδευμένος ούτε καλά εξοπλισμένος και πιθανότατα θα πρόσφερε δυσκολία για μια καλά μηχανοποιημένη επιθετική δύναμη. Στην Ελλάδα λείπουν οι ιδιαίτερα εκπαιδευμένοι αεροπόροι και μηχανικοί, όπως θα απαιτούνταν για τη λειτουργία σύγχρονων αεροπλάνων αμερικανικής κατασκευής. Επομένως, ακόμη κι αν τα αμερικανικά αεροπλάνα που αποστέλλονται στην Ελλάδα αποφύγουν τη σύλληψη από την Ιταλία, πιθανότατα δεν θα επιτύγχαναν κανένα σημαντικό στρατιωτικό αποτέλεσμα όταν επανδρώνονταν από Έλληνες πιλότους.
(3) Εφόσον η Βρετανία έχει εγγυηθεί την ελληνική ανεξαρτησία και είναι πρωτίστως υπεύθυνη για την άμυνα αυτής της χώρας, τα αεροπλάνα που μπορούμε να διαθέσουμε για εξαγωγή θα αξιοποιηθούν πολύ καλύτερα εάν προμηθεύονταν στη Βρετανία παρά στην Ελλάδα».
Οι Αμερικανοί υπηρεσιακοί παράγοντες δεν καταλάβαιναν το πρόβλημα των μαχόμενων Ελλήνων. Η ελληνική κυβέρνηση, που λογικά δεν γνώριζε τις εσωτερικές αντιρρήσεις των αμερικανικών υπηρεσιακών παραγόντων, εξακολουθούσε να ελπίζει και να αποζητεί την αμερικανική βοήθεια σε αεροπλάνα και άλλο πολεμικό υλικό.
Η ελπίδα αναζωπυρώθηκε όταν στις αρχές Δεκεμβρίου 1940 ο Έλληνας πρέσβης στην Ουάσιγκτον ενημερώθηκε ότι ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Λίνκολν Μακβή, ανέφερε υπηρεσιακά ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αγοράσει 30 καταδιωκτικά αεροσκάφη.
Μετά από αναφορά στην κυβέρνηση της Αθήνας, ο πρέσβης δήλωσε ότι η κυβέρνησή του επιθυμούσε να αγοράσει 30 αεροσκάφη Curtiss- Wright P-40. Καθώς όλα τα αεροπλάνα P-40 που παράγονταν τότε προορίζονταν για την Βρετανία, η βρετανική κυβέρνηση πρότεινε στον Μεταξά, μέσω Βρετανών αξιωματούχων στην Αθήνα, ότι η Βρετανία θα προμήθευε αμέσως στην Ελλάδα 30 αεροπλάνα Defiant, με αντάλλαγμα τη συμφωνία της Ελλάδας, να παραιτηθεί από τα 30 αεροπλάνα Curtiss- Wright, που είχαν υποσχεθεί οι Αμερικανοί αλλά η ελληνική πλευρά δεν ήθελε με τίποτα τα παρωχημένα βρετανικά μαχητικά.
Η κατάσταση όμως δεν ομαλοποιήθηκε και η Ελλάδα πολεμούσε διατηρώντας ελπίδες ότι θα πάρει αεροπλάνα, αλλά αεροπλάνα κατάλληλα για τις επιχειρησιακές ανάγκες της. Στις 17 Δεκεμβρίου, ο Έλληνας πρέσβης υπέβαλε γραπτό υπόμνημα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δηλώνοντας ότι «μετά από προσεκτική εξέταση της προσφοράς που έγινε για τα αεροπλάνα Defiant, η ελληνική κυβέρνηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα αεροπλάνα αυτά είναι ακατάλληλα και ότι τα Curtiss P-40 είναι τα κατάλληλα. Ως εκ τούτου, η ελληνική κυβέρνηση θέλει να ανανεώσει την επείγουσα έκκλησή της προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ».
Στις 18 Δεκεμβρίου, ο σύμβουλος της Ελληνικής Πρεσβείας στην Ουάσιγκτον συμφώνησε να τηλεγραφήσει στην κυβέρνησή του στην Αθήνα ζητώντας την αποδοχή των αεροπλάνων Defiant. Οι Αμερικανοί δεν έδιναν τα αεροπλάνα που ζητούσε η Ελλάδα. Διπλωματικός μύλος.
Στην υπόθεση παρενέβη και ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Κορντέλ Χαλ, ο οποίος σε έγγραφό του υποστήριζε ότι τυχόν παρεξήγηση σε αυτό το θέμα θα πρέπει να αποσαφηνιστεί από τις βρετανικές και τις ελληνικές αρχές.
«Προς ενημέρωσή σας, ωστόσο, συνέχιζε, θα πρέπει να επισημανθεί ότι ενώ η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει καμία πρόθεση να αποσύρει την προσφορά που έγινε στην Ελλάδα, οι ενημερωμένες υπηρεσίες αυτής της κυβέρνησης, θεωρούν ότι η Ελλάδα καλό θα ήταν να αποδεχτεί τη βρετανική προσφορά για διάφορους λόγους:
(1) Ο χρόνος παράδοσης και αποστολής των P-40 στην Ελλάδα είναι αβέβαιος.
(2) Το αεροπλάνο P-40 λέγεται ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο στον χειρισμό, και εν μέρει για αυτόν τον λόγο ο στρατός μας δεν δέχεται άλλα αεροπλάνα αυτού του τύπου.
(3) Χωρίς ανταλλακτικά ή μηχανικούς στην Ελλάδα που να είναι εξοικειωμένοι με αυτό το αεροπλάνο, το P-40 μπορεί σύντομα να είναι περισσότερο βάρος έναντι της Ελλάδας, παρά περιουσιακό στοιχείο».
Και κατέληγε με την διπλωματική διατύπωση:
«Επιθυμούμε να αποφύγουμε κάθε υπονοούμενο ότι η αμερικανική κυβέρνηση επιχειρεί να αποσύρει την προσφορά της προς την Ελλάδα. Είμαστε πεπεισμένοι, ωστόσο, ότι η βρετανική προσφορά είναι αναμφισβήτητα συμφέρουσα για την Ελλάδα».
Αντί για αεροπλάνα, βοήθεια από τον Ερυθρό Σταυρό
Στις 18 Δεκεμβρίου 1940 και ενώ η Ελλάδα μάχονταν στο Βορειοηπειρωτικό μέτωπο ο υπουργός Εξωτερικών Κορντέλ Χαλ ειδοποίησε τον πρέσβη Μακβή στην Ελλάδα να ενημερώσει τον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, ότι η έκκληση του για οικονομική βοήθεια έχει υποβληθεί στον πρόεδρο Φρανκλίνο Ρούζβελτ, ο οποίος την εξέφρασε με τη μεγαλύτερη συμπαράστασή του. Και πρόσθετε:
«Ο πρόεδρος ζητά τώρα να ενημερώσετε τον στρατηγό Μεταξά ότι ενόψει της ξεκάθαρης πρόθεσης του Κογκρέσου, όπως εκφράζεται στην υφιστάμενη νομοθεσία, δεν είναι πρακτικό να ενεργήσουμε ευνοϊκά επί της έκκλησης του πρωθυπουργού αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, η οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα επεκτείνεται σε σημαντικά ποσά μέσω του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού και άλλων οργανισμών και αυτή η βοήθεια αναμφίβολα θα συνεχιστεί και θα αυξηθεί. Επιπλέον, ο Πρωθυπουργός μπορεί να βεβαιωθεί ότι θα συνεχίσει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στη διευκόλυνση της απόκτησης από την Ελλάδα στρατιωτικών προμηθειών.
Πρόσφεραν ελπίδες, αλλά μόνο ελπίδες…
Με συνεχή αγώνα, έκλεισε το έτος 1940. Το 1941 ανέτειλε, με μήνυμα του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά:
«Αρχίζουμε το 1941, γνωρίζοντας, ότι ο αγώνας μας θα είμαι μακρός και σκληρός και ότι θα υποφέρωμεν. Αλλά είμαστε αποφασισμένοι να υποφέρουμε τα πάντα για να φέρωμεν τον αγώνα μας σε τέρμα αντάξιο της Ελλάδος μας» τόνιζε ο πρωθυπουργός της χώρας.
Στις 10 Ιανουαρίου οι εφημερίδες της Αθήνας και την προηγουμένη οι εφημερίδες της Νέας Υόρκης έγραφαν με πανηγυρικούς τίτλους, ότι η Αμερική παραχωρεί στην Ελλάδα 100 αεροπλάνα, ως εκπλήρωση της υπόσχεσης του προέδρου Ρούζβελτ.
Καλλιεργούσαν ελπίδες, αλλά αεροπλάνα δεν μας έδιναν… Βάσιζαν τους πανηγυρισμούς τους, στο λόγο του προέδρου Φρανκλίνου Ρούζβελτ στο Κογκρέσο στις 6 Ιανουαρίου, όπου τόνισε ότι οι ΗΠΑ θα στέλνουν συνεχώς πλοία, αεροπλάνα, τανκς και κανόνια στην Αγγλία και τους συμμάχους της.
Στο σημαντικό αυτό λόγο του υπήρχε και μια αποστροφή, που ενδιέφερε ιδιαίτερα την Ελλάδα χωρίς να την κατονομάζει, αφού ενδιέφερε το ίδιο και άλλες μικρές χώρες. Συγκεκριμένα τόνιζε:
«Δεν συνιστώ να τους δανείσωμεν δολάρια, με τα οποία να μας πληρώσουν τα όπλα αυτά, ούτε δάνεια δια να μας εξοφλήσουν με δολάρια. Συνιστώ όπως καταστήσωμεν δυνατόν εις τα έθνη ταύτα να εξακολουθήσουν να λαμβάνουν πολεμικό υλικό από τας ΗΠΑ κανονίζοντα τας παραγγελίας των επί τη βάσει του ιδίου ημών προγράμματος(… ) Δια παν ό,τι θα στείλωμεν έξω, θα πληρωθώμεν μετά την παύσιν των εχθροπραξιών».
Μια ακόμα έκκληση από τον Κορυζή
Η 12η Φεβρουαρίου, ήταν μια σημαντική μέρα. Πριν από τη βραδινή συνάντηση με το βασιλιά στο αντιαεροπορικό καταφύγιο, του ο Μακβή είχε κληθεί στο γραφείο του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κορυζή.
Όπου ο Έλληνας πρωθυπουργός του παρέδωσε μια ακόμη έκκληση, για προμήθειες αμερικανικού πολεμικού υλικού στην Ελλάδα. Μετά από αναφορά στις προσπάθειες του προκατόχου του Ιωάννη Μεταξά, καθώς και στα τηλεγραφήματα του Έλληνα πρέσβη στην Ουάσιγκτον, που όλα απέβησαν άκαρπα, ο Κορυζής του επέδωσε τα ακόλουθο υπόμνημα:
Αυτοκτονία Κορυζή και γερμανική επίθεση
Τα γεγονότα εξελίσσονταν με γρήγορους ρυθμούς. Αυτό που πρόβλεπε η ελληνική ηγεσία, συνέβη στις 6 Απριλίου 1941.
Ισχυρές γερμανικές δυνάμεις με την υποστήριξη αεροπλάνων, αρμάτων και βαρέος Πυροβολικού άρχισαν να προσβάλουν ελληνικές θέσεις στις κυριότερες ζώνες της ελληνοβουλγαρικής παραμεθορίου και ιδιαίτερα στις περιοχές του Μπέλλες και της κοιλάδας του Στρυμόνα.
Στις 11 Απριλίου άρχισαν να κατέρχονται από την περιοχή του Μοναστηρίου οι εχθρικές φάλαγγες των Γερμανών προς Φλώρινα και προς την κοιλάδα του ποταμού Αξιού.
Αμερικανικά αεροπλάνα δεν ήρθαν…
ΠΗΓΕΣ:
*Εθνικά Αμερικανικά Αρχεία ΗΠΑ (https://history.state.gov/historicaldocuments/frus1941v02/d609)
*Αρχείο εφημερίδας «Ακρόπολις» Αθηνών. Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων
*«Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» τόμος ΙΕ΄, Εκδοτική Αθηνών ΑΕ
Ελπίζουμε αυτήν την φορά να μην επαναληφθεί η ίδια ιστορία και να παραλάβουμε ένα αεροσκάφος, που πραγματικά τρέμουν οι Τούρκοι για να υπάρξει αληθινή ειρήνη στο Αιγαίο.
