Σήμερα η αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη των εννέα Μαρτύρων των εν Κυζίκω, των οποίων τα ονόματα είναι Θεόγνις, Ρούφος, Αντίπατρος, Θεόστιχος,  Αρτεμάς, Μάγνος, Θεόδουλος, Θαυμάσιος και Φιλήμονας, οι οποίοι κατάγονταν από διάφορους τόπους, αλλά την περίοδο των διωγμών συνελήφθησαν όλοι μαζί στη Κύζικο.

Όταν οι μάρτυρες της πίστεως στον Αναστημένο Ιησού Χριστό οδηγήθηκαν μπροστά στον τοπικό άρχοντα, επέδειξαν θαυμαστή γενναιότητα και υπερασπίστηκαν με παρρησία και θάρρος την πίστη τους. Για το λόγο αυτό και για να καμφθεί το σθένος τους, ρίχθηκαν στη φυλακή, όπου χωρίς νερό και ψωμί προσεύχονταν και δοξολογούσαν τον Κύριό τους, ο οποίος τούς αξίωσε να υποφέρουν για Εκείνον.

Γιατί ο Άγιος Λάζαρος δεν γέλασε ποτέ ξανά μετά την Ανάστασή του

Όταν ο άρχοντας πέρασε από τη φυλακή και τούς ρώτησε για τελευταία φορά αν επιμένουν να πιστεύουν στο Χριστό, όλοι «εν ενί στόματι και μιά καρδία» του απάντησαν ότι προτιμούν το μαρτύριο από το να αρνηθούν τον Πλάστη και Δημιουργό και Σωτήρα του κόσμου. Έξαλλος από οργή ο άρχοντας διέταξε αμέσως τον αποκεφαλισμό τους, χαρίζοντάς τους την ουράνια δόξα της αγάπης του Αναστημένου Ιησού Χριστού.

Οι Χριστιανοί μάρτυρες του αίματος δείχνουν το μέτρο της αντοχής που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο, ο οποίος δεν προδίδει τις αξίες και την ιερή παρακαταθήκη. Αυτό το μέτρο διατηρείται και στο καθημερινό μαρτύριο της συνειδήσεως, στο οποίο υποβάλλεται και στις μέρες μας ο Χριστιανός ανεξάρτητα από τις συνθήκες και τους νόμους των κοινωνιών των ανθρώπων.

Ο Ναός της Παναγίας των Παίδων στο Μένικο (κανονικά εορτάζει σήμερα την Πέμπτη της Διακαινησίμου).

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου