Ο Άγιος Ευστάθιος καταγόταν από την Παμφυλία και έζησε κατά τους χρόνους του Μ. Κωνσταντίνου. Υπήρξε επιφανής διδάσκαλος της Ορθοδοξίας και πήρε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, που καταδίκασε την αίρεση του αρειανισμού. Η σθεναρή του στάση στη σύνοδο προκάλεσε την έχθρα φιλοαρειανών επισκόπων, οι οποίοι, μέσω συκοφαντιών, μεθόδευσαν και πέτυχαν την εκθρόνιση και εξορία του στους Φιλίππους της Μακεδονίας. Κοιμήθηκε στην εξορία, αλλά ο Θεός, που δεν ευλογεί το ψέμα και την αδικία, μερίμνησε ώστε με θαυμαστό τρόπο να φανερωθεί η αλήθεια και να δικαιωθεί ο Άγιος.

Η μεταφορά του ιερού λειψάνου του Αγίου Ευσταθίου στην Αντιόχεια το έτος 477 μ.Χ., ένα ολόκληρο αιώνα μετά την κοίμησή του, έγινε αφορμή θερμών εκδηλώσεων σεβασμού και αγάπης προς το πρόσωπό του. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα το γεγονός ότι ο μεγάλος Ιεράρχης Ιωάννης ο Χρυσόστομος συνέταξε Εγκωμιαστικό Λόγο στη μνήμη του Αγίου Ευσταθίου.

Ο Άγιος Ζαχαρίας γεννήθηκε κατά το δεύτερο ήμισυ του 6ου αιώνα μ.Χ. Εξελέγη Πατριάρχης Ιεροσολύμων το 609 μ.Χ. και κατά την εποχή της κατάληψης της Ιερουσαλήμ από τους Πέρσες, το έτος 614 μ.Χ., αιχμαλωτίσθηκε και οδηγήθηκε στην Περσία. Από εκεί έγραψε σπουδαία επιστολή προς την Εκκλησία των Ιεροσολύμων με πατρικές προτροπές για μετάνοια και ευσπλαχνία, τόσο από τους κληρικούς όσο και από τους λαϊκούς Χριστιανούς.

Όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειος νίκησε, το 628 μ.Χ., τους Πέρσες, ο Άγιος Ζαχαρίας επέστρεψε στην έδρα του μεταφέροντας τον Τίμιο Σταυρό. Ο Άγιος Ζαχαρίας κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 632 μ.Χ.