Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ από την επεξεργασία των «Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων» (Α.Π.Δ.) τον Ιούνιο του 2024 ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης στις επιχειρήσεις με 10 μισθωτούς και άνω διαμορφώθηκε στα 1.412,44 ευρώ, τον Ιούλιο στα 1.424,57 ευρώ (αύξηση 1%) και τον Αύγουστο στα 1.457, 41 ευρώ (αύξηση 3%). Στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις ο μέσος μισθός τον Ιούνιο ανήλθε στα 994,71 ευρώ (μεικτά), τον Ιούλιο στα 1.015,06 ευρώ (αύξηση 2% και τον Αύγουστο στα 1.032,14 ευρώ (αύξηση 4%).

To 61,07% του συνόλου των ασφαλισμένων είναι ηλικίας 25 έως 49 ετών, στις κοινές επιχειρήσεις 61,33% και στα οικοδομοτεχνικά έργα είναι 49,26%.

Οι αποδοχές των γυναικών υπολείπονται των ανδρών κατά 200 ευρώ τουλάχιστον. Για παράδειγμα, τον Ιούνιο του 2024 ο μέσος μισθός των αντρών (στις μεγάλες επιχειρήσεις) ανήλθε σε 1.506,18 ευρώ, ενώ των γυναικών μόλις στα 1.300,98 ευρώ (μεικτά).

Οι πιο καλοπληρωμένοι εργαζόμενοι απασχολούνται στο νομό Αττικής (1282 ευρώ), ενώ οι πιο χαμηλόμισθοι στην Κεντρική Ελλάδα.

Οπότε ο κυβερνητικός στόχος για μέσο μισθό 1.500 ευρώ το 2027, φαίνεται σχετικά εύκολος τουλάχιστον όσον αφορά την πλήρη απασχόληση ενώ στο πλαίσιο του διαλόγου υπουργείου εργασίας και κοινωνικών εταίρων που ξεκίνησε τις προηγούμενες μέρες θα συζητηθούν τρόποι για την ώθηση στην υπογραφή περισσότερων συλλογικών συμβάσεων ώστε να αυξηθούν οι μισθοί. Οι εν ενεργεία κλαδικές συμβάσεις είναι σήμερα μόλις 17 τη στιγμή που πριν από τα μνημόνια ανέρχονταν σε 55.

Άλλωστε και η σχετική κοινοτική οδηγία 2022/2041 για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση που ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο , μεταξύ άλλων, προβλέπει την υποχρέωση κατάρτισης Σχεδίου Δράσης έως το τέλος του 2025 μετά από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους προκειμένου να αυξηθεί στην ΕΕ το ποσοστό κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις στο 80%. Το ποσοστό κάλυψης σήμερα στη χώρα μας είναι 24% -29%.

Η νομοθεσία προβλέπει την υπογραφή τριών ειδών συλλογικών συμβάσεων, που είναι: α) οι επιχειρησιακές, β) οι κλαδικές, γ) οι ομοιοεπαγγελματικές.

Στο πλαίσιο του διαλόγου θα εξεταστούν για πρώτη φορά και οι ενδοομιλικές συμβάσεις ώστε να ξεκαθαριστεί η εν λόγω γκρίζα ζώνη που δημιουργεί στρεβλώσεις στις μισθολογικές αυξήσεις.

Το ζήτημα θα εξεταστεί από δύο πλευρές: α) να θεσμοθετηθεί η νέα πραγματικότητα καθώς τα τελευταία χρόνια έχουν ενταχθεί στους ομίλους εταιρίες με εντελώς διαφορετικό αντικείμενο (για παράδειγμα σε ένα τραπεζικό όμιλο εντάσσεται ασφαλιστική εταιρεία και εταιρία leasing αυτοκινήτων). Επομένως, πρέπει να ξεκαθαριστεί νομικά αν θα υπογράφονται διαφορετικές συμβάσεις για τις αυξήσεις στους μισθούς και για άλλες παροχές οι οποίες θα λειτουργούν για ένα μέρος μιας επιχείρησης και όχι για το σύνολό της είτε β) θα προωθηθεί στο εργατικό συλλογικό δίκαιο ο θεσμός της ενιαίας σύμβασης για όλους τους εργαζόμενους του ομίλου.