H υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου μίλησε Για την πρόσφατη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος, καθώς και για την απόδοση που είχε το μέτρο του ΕΦΚΑ κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του.
Η Έφη Αχτσιόγλου, Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σημείωσε ότι η αύξηση του προσδόκιμου ζωής σε συνδυασμό με την μείωση του αριθμού των νέων εργαζομένων και την υπογεννητικότητα αποτελούν τις βασικές προκλήσεις του ασφαλιστικού συστήματος. Η μεταρρύθμιση που υιοθετήθηκε το 2016, αποσκοπεί στη διαχείριση των επιπτώσεων του δημογραφικού προβλήματος στην Ελλάδα, αντιμετωπίζοντας τη δημοσιονομική ανισορροπία και την ανισότητα στην καταβολή ασφαλιστικών εισφορών. Θεσμοθετήθηκαν ακόμη, ίδιοι κανόνες για όλους, όπως και η βασική σύνταξη, δηλαδή η εθνική σύνταξη που χρηματοδοτείται πλήρως από τον κρατικό προϋπολογισμό και έχει ως στόχο την αντιμετώπιση της φτώχειας.
Σημείωσε ακόμη ότι κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του ΕΦΚΑ, που αποτελεί έναν ενιαίο οργανισμό όπου εντάσσονται διαφορετικά συστήματα και υπάλληλοι, υπήρξε πλεόνασμα ύψους 700 εκατ. ευρώ σε ταμειακή βάση.
Όπως τόνισε, έχει ολοκληρωθεί πλήρης αναλογιστική μελέτη, ως το 2060, βάσει της οποίας η συνταξιοδοτική δαπάνη, ως ποσοστό του ΑΕΠ το 2020, είναι 14,5% όταν ο μέσος όρος είναι 13% και το 2040 πέφτει στο 12,9%. Το σύστημα, όπως υπογράμμισε, έχει στηθεί σε μία βάση που το καθιστά μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα βιώσιμο. Σχετικά με τις ασφαλιστικές εισφορές, σημείωσε ότι όπως προκύπτει από τα ειδοποιητήρια, το 85% των ελεύθερων επαγγελματιών πληρώνει λιγότερα, σε σχέση με το παλαιό σύστημα, έχοντας ελαφρυνθεί δημοσιονομικά περί τα 600 εκατ. ευρώ.
Ο Πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος, ανέφερε ότι ακόμη και σήμερα διατηρείται, μέσω μέτρων αύξησης των εσόδων, ένα ασφαλιστικό σύστημα αναποτελεσματικό, άδικο και αναξιόπιστο. Οι συνταξιοδοτικές δαπάνες αντιστοιχούν στο 17% του ΑΕΠ, ενώ οι εισφορές κοινωνικών εισφορών ανέρχονται σε 27% για τους αυτοαπασχολούμενους. Όπως σημείωσε, το συνταξιοδοτικό σύστημα δεν τροφοδοτεί την αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης, υποσκάπτει τις πηγές χρηματοδότησής του και στηρίζεται στις αρχές των παρελθόντων ετών.
