Υπάρχουν πολλές αναφορές για το πώς μπορεί κάποιος να είναι σε θέση να καταλάβει και να ακούσει τι συμβαίνει γύρω του ακόμα και αφότου κριθεί ως κλινικά νεκρός. 

Τώρα, μια ομάδα ερευνητών υποστηρίζει, ότι ο εγκέφαλος του ανθρώπου εξακολουθεί να λειτουργεί για κάποια ώρα, αφότου η καρδιά του έχει σταματήσει να χτυπάει! Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ανάνηψης (European Resuscitation Council) με τον τίτλο “AWARE—AWAreness during REsuscitation—A prospective study”.

Συγκεκριμένα, ομάδα επιστημόνων από την Σχολή Ιατρικής του πανεπιστημίου Stony Brook στη Νέα Υόρκη, εξέτασαν τις περιπτώσεις ασθενών με καρδιακές ανακοπές στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Παρατήρησαν ότι εκείνοι οι ασθενείς που ανένηψαν επιτυχώς, αφότου η καρδιά τους είχε σταματήσει να χτυπάει, ήταν σε θέση να ανακαλούν από μνήμης τις συνομιλίες των γιατρών γύρω τους και είχαν επίγνωση του περιβάλλοντός τους.

Ο επικεφαλής της μελέτης, δρ. Sam Parnia, δήλωσε ότι οι ασθενείς αυτοί μπορούσαν να περιγράψουν λεπτομερώς το τι συνέβαινε γύρω τους. Κάποιος κρίνεται ως κλινικά νεκρός την στιγμή που η καρδιά του σταματά να χτυπάει. Όταν συμβαίνει αυτό, η καρδιά σταματάει να αντλεί αίμα στον εγκέφαλο και έτσι ο εγκέφαλος αρχίζει σταδιακά να “σβήνει”.

Ο δρ. Parnia επισημαίνει, ότι αυτή η διαδικασία “σβησίματος” του εγκεφάλου μπορεί να διαρκέσει κάποιες ώρες και το άτομο που έχει πεθάνει (δηλαδή έχει σταματήσει η καρδιά του) να είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει στο περιβάλλον του.

Οι ερευνητές ευελπιστούν αυτή η μελέτη να συμβάλλει στην διαχείριση των καρδιακών ανακοπών και στην πρόληψη της εγκεφαλικής βλάβης κατά τη διάρκεια της ανάνηψης από τέτοια περιστατικά. 

Ο δρ. Parnia δήλωσε: “Ταυτόχρονα, μελετάμε επίσης τον ανθρώπινο εγκέφαλο και τη συνείδηση στο πλαίσιο του θανάτου, για να καταλάβουμε αν η συνείδηση παύει άμεσα, ή εάν συνεχίζεται μετά το θάνατο του ατόμου για κάποιο χρονικό διάστημα, καθώς και το πώς αυτό σχετίζεται με το τι συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλο σε πραγματικό χρόνο”.

Τι μας λέει επί της ουσίας η νέα μελέτη:

Αυτό που “αποκαλύπτει” αυτή η μελέτη είναι ότι οι άνθρωποι “παγιδεύονται” μέσα στο ίδιο τους το νεκρό σώμα για κάποια ώρα αφότου κηρυχθούν νεκροί. Σύμφωνα με τον δρ. Parnia, οι ασθενείς που επιβιώνουν μετά από επιτυχή ανάνηψη, δηλαδή μετά από μια «μετά θάνατον» εμπειρία, αλλάζουν σημαντικά. Σε αντίθεση με τα όσα προβάλλει το “Χόλιγουντ”, οι άνθρωποι που… επιστρέφουν από μια τέτοια εμπειρία δεν έχουν επιπλέον οράματα, ή αναμνήσεις.

Εξήγησε ότι η περιοχή σκέψης του εγκεφάλου ή του εγκεφαλικού φλοιού επιβραδύνεται και εν τέλει σταματάει να λειτουργεί, αλλά τα κύτταρα του εγκεφάλου εξακολουθούν να είναι ενεργά. Όταν ξεκινήσει η διαδικασία ανάνηψης, η καρδιά ξεκινά και πάλι να λειτουργεί και συνεπώς το ίδιο κάνει και ο εγκέφαλος.

Ο δρ. Parnia λέει: «Αν καταφέρετε να επανεκκινήσετε την καρδιά, θα αρχίσει σταδιακά να λειτουργεί ξανά ο εγκέφαλος. Όσο εξελίσσεται η ανάνηψη, αυτά τα μονοπάτια του θανάτου των εγκεφαλικών κυττάρων μπορεί να εξακολουθούν να είναι ενεργά, αλλά λειτουργούν με μειωμένο ρυθμό. Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι, ότι οι άνθρωποι που περνούν πολύ έντονες “μετά θάνατον εμπειρίες” επανέρχονται θετικά αλλαγμένοι. Γίνονται πιο αλτρουιστές, περισσότερο αφοσιωμένοι στο να βοηθούν τους άλλους ανθρώπους. Βρίσκουν ένα νέο νόημα στη ζωή μετά από μια τόσο κοντινή… συνάντηση με τον θάνατο. Αλλά δεν υπάρχει κάποια ξαφνική μαγική ενίσχυση των αναμνήσεών τους. Αυτό συμβαίνει μόνο στο Χόλιγουντ».