Κατά την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου στην Αθήνα ο Προκόπης Παυλόπουλος χάρισε στον Εμμανουέλ Μακρόν το βιβλίο του, με τίτλο Στο λίκνο του ευρωπαϊκού πολιτισμού – Οι συμβολισμοί της «Σκεπτομένης Αθηνάς»…
Αρχαία Ελλάδα «που δημιούργησε την Παιδεία, στην πιο υψηλή της έκφραση» και οι τρεις πυλώνες του Δυτικού Πολιτισμού μέσα από τους συμβολισμούς που κρύβει ένα από τα ομορφότερα γλυπτά του Μουσείου της Ακρόπολης. Το βιβλίο-δώρο του Προέδρου της Δημοκρατίας στο ζεύγος Μακρόν και σε όλους όσοι αναζητούν μια «πνευματική πυξίδα» για μια «επιχείρηση πολιτισμικής αναβάθμισης».
«Μια κρυφή Ελλάδα υπάρχει στην καρδιά όλων των ανθρώπων της Δύσης»: το απόφθεγμα του André Malraux, στη μνημειώδη ομιλία του κατά τη διάρκεια της πρώτης φωταγώγησης της Ακρόπολης το 1958, φρόντισε να υπενθυμίσει στο ζεύγος Μακρόν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος χαρίζοντάς τους το νέο του βιβλίο, ένα δοκίμιο-ταξίδι Στο Λίκνο του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Το βιβλίο αυτό υπήρξε και η βάση για την ομιλία του κατά την έναρξη του Athens Democracy Forum.
Πρωταγωνίστρια του τρίγλωσσου βιβλίου η Σκεπτομένη Αθηνά ή Αθηνά της Στήλης του Μουσείου της Ακρόπολης, «ένα είδος συμβόλου της ρίζας του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού», όπως τονίζει ο Προκόπης Παυλόπουλος. Το πανέμορφο γλυπτό γίνεται η ευκαιρία να αναλύσει και τους τρεις πυλώνες του Δυτικού κόσμου, την Αρχαία Ελλάδα, τη Ρώμη και τη Χριστιανική Διδασκαλία.
«Η Σκεπτομένη Αθηνά εκφράζει», γράφει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, «την πρώτη αντηρίδα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, την Αρχαία Ελλάδα που δημιούργησε την Παιδεία, στην πιο υψηλή της έκφραση, θέτοντας τις βάσεις της μετατροπής της πληροφορίας και της εμπειρίας σε γνώση, της γνώσης σε Επιστήμη, εντέλει σε Σοφία» και που «υπερασπίστηκε αυτή την Παιδεία, άρα τον εξ αυτής γεννηθέντα Πολιτισμό, απέναντι στον δεσποτισμό».
Αναδεικνύοντας τους ποικίλους συμβολισμούς της Σκεπτομένης Αθηνάς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξηγεί πώς η Αρχαία Ρώμη αποτέλεσε ένα είδος «γέφυρας πάνω από την οποία πέρασε το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα για να φθάσει, μέσω του Βυζαντίου, ως την Αναγέννηση» και πώς αυτό το αρχαίο πνεύμα βρήκε την «ενδοσκοπική κορύφωσή του στη Χριστιανική Διδασκαλία».
«Στον ταραγμένο κόσμο που ζούμε», καταλήγει, «τα σύμβολα είναι αναντικατάστατα, αφού μπορεί να εμπνεύσουν τον σύγχρονο Άνθρωπο προκειμένου να υπερασπισθεί τον προορισμό του, κατά την σισύφεια πορεία του προς το μέλλον».
