Mιας και διανύουμε την επέτειο των θλιβερών γεγονότων που έλαβαν χώρα στην Κύπρο το 1974 με την τουρκική εισβολή και την έκτοτε κατοχή της Μεγαλόνησου από την Άγκυρα έχει πολύ ενδιαφέρον απόρρητο έγγραφο του αμερικανικού State Department που δημοσιεύει το που αποκαλύπτει η Τουρκία από τότε επεδίωκε την διχοτόμηση και την μη ύπαρξη κεντρικής εξουσίας στο νησί και ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ άμεα ή έμμεσα οργάνωσαν το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου.
Τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τις συνομιλίες του Χ.Κίσινγκερ με τον τότε πρεσβευτή του Ισραήλ και τόν τότε Ισραηλινό ΥΠΕΞ Γιγκάλ Αλλόν
Κατά την διάρκεια της απόρρητης αυτής συνομιλίας ο Κίσιγκερ ομολογεί, ότι ο στόχος της Τουρκίας είναι η διχοτόμηση και αποκαλύπτει από τότε ότι οι Τούρκοι δεν επιθυμούν να υπάρχει κεντρική εξουσία. Στόχος είναι ένα κατόνομα κράτος με δύο ξεχωριστά και φυλετικά κρατίδια.
Προσοχή όμως: Επειδή ως γνωστόν οι μουσουλμάνοι γεννούν πολλοί περισσότερο από τους ελληνοθόρδοξους και θα υπάρχει στο τέλος ελεύθερη μετακίνηση αυτό σαν αποτέλεσμα σε μερικές δεκαετίες θα έχει την εξαφάνιση του ελληνορθόδοξου στοιχείου από το νησί.
Άλλωστε ποιος πιστεύει ότι δεν θα συνεχίζονταν ο εποικισμός από την Τουρκία;
Ο Κίσιγκερ στη συζήτηση αναφέρει ότι ότι «δεν παίζει απολύτως κανένα ρόλο, στο πραγματικό ισοζύγιο δυνάμεων, πόσες είναι οι τουρκικές δυνάμεις» στην Κύπρο εννοώντας προφανώς την εγγύτητα του νησιού στην τουρκική ενδοχώρα και ότι ανα πάσα στιγμή θα μπορεί η Τουρκία να μεταφέρει δυνάμεις.
Όμως αυτό πλέον δεν είναι εφικτό λόγω αλλαγή του Διεθνούς Σκηνικού που δεν επιτρέπει εισβολές και για αυτόν τον λόγο επιμένει ο Ν.Κοτζιάς για την κατάργηση των εγγυήσεων και των παρεμβατικών δικαιωμάτων όπως και για την απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων.
Εάν αυτό επιτευθχεί η Τουρκία θα έχει ηττηθεί
Ο Χ.Κίσιγκερ ισχυρίζεται ότι δεν έχει επιρροή στον Μπουλέντ Ετσεβίτ, τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας αλλά κανείς δεν το πιστεύει διότι σε άλλα έγγραφα της εποχής αναφέρεται η στενή τους σχέση και ότι ο Ετσεβίτ θεωρούσε τον Κίσινγκερ ένα είδος δασκάλου του.
ναφέρει ο Κίσιγκερ στην παρατήρηση του Ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών, ότι «ο Μακάριος ήταν εδώ», εννοώντας στην Ουάσιγκτον, ότι «δεν θα γυρίσει πίσω εύκολα, για να το θέσω ήπια»
Ο Μακάριος είχε πάει στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και είχε συναντήσει τον Χένρι Κίσιγκερ, ο οποίος -δια του εκπροσώπου του- προσπάθησε να τον δεχθεί ως Αρχιεπίσκοπο, όχι ως Πρόεδρο της Κύπρου!
Λέγοντας ότι δεν θα γυρίσει πίσω εννοούσε προφανώς ως πρόεδρος άρα γνώριζε ότι θα υπάρξει διχοτόμηση του νησιού (άλλο ότι ο σχεδιασμός δεν βγήκε ακριβώς έτσι καθώς η ελληνοκυπριακή πλευρά επισήμως αναγνωρίζεται ως Κυπριακή Δημοκρατία)
Βέβαια, ο Μακάριος επέστρεψε στο νησί, τον Δεκέμβριο του 1974, και ο Κίσιγκερ αναγκάστηκε να τον συναντήσει μερικές φορές ως Πρόεδρο και Αρχιεπίσκοπο.
Ο τότε πρέσβης του Ισραήλ στην Ουάσιγκτον, αναφέρει στη διάρκεια της συνάντησης ότι οι Άραβες διαδίδουν ότι το Εβραϊκό Κράτος βρίσκεται πισω από το πραξικόπημα, εναντίον του Μακάριου, για να απαντήσει ο προϊστάμενός του υπουργός Εξωτερικών Γιγκάλ Αλλον: «Αυτό διευκολύνει τα πράγματα για την Αμερική», εννοώντας ότι δεν θα κατηγορείται η δύναμη που οργάνωσε το πραξικόπημα, δηλαδή η Αμερική.
Τότε ο Κίσινγκερ απάντησε: «Δεν βλάφτει να έχει κανείς φήμη για δυνατότα που δεν διαθέτει»
Ο κυνισμός σε όλο του το μεγαλείο. Πάντως απο τις απαντήσεις του αυτό που προκύπτει είναι ότι οι Αμερικανοί ή τουλάχιστον το Σύστημα Κίσινγκερ που τελικώς έλεγχε την χώρα τότε και ίσως ακόμα και τώρα, δεν ήταν καθόλου ενοχλημένο μέ όσα έγιναν στην Κύπρο.
Απεναντίας προκύπτει και ιδιαίτερη εμπάθεια για τον εκλεγμένο πρόεδρο Μακάριο (που έχει τεράστιες ευθύνες αλλά εν πάση περιπτώση οι Κύπριοι τον εξέλεξαν)
Μέσα φάινεται μια ανοχή αν όχι και υπόγεια προώθηση στην παράνομη και εγκληματική ενέργεια των Τούρκων. Βέβαια ο Κίσινγκερ ακόμα ζει και όσο ζει πολύ δύσκολα θα αποκαλυφθούν πιο «ζουμερές» πτυχές της στάσης του εκείνη την εποχή
