Ανησυχία έχει προκαλέσει στη διεθνή κοινότητα ο ισχυρισμός της Βορείου Κορέας ότι δοκίμασε για πρώτη φορά έναν διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο που αποτελεί μακράν το ισχυρότερο όπλο, ικανό να μεταφέρει πολλαπλές πυρηνικές κεφαλές και να καταστρέφει στόχους στην άλλη άκρη του κόσμου εντός μισής ώρας από την εκτόξευση.

Οι βαλλιστικοί πύραυλοι ονομάζονται έτσι επειδή εκτελούν κίνηση βολής: εκτοξεύονται υπό γωνία, φτάνουν σε μεγάλο ύψος -πολύ πάνω από την ατμόσφαιρα- και τελικά πέφτουν ελεύθερα προς το στόχο ακολουθώντας καμπύλη τροχιά (το αντίθετο των βαλλιστικών πυραύλων είναι οι πύραυλοι κρουζ που χρησιμοποιούν στροβιλοκινητήρες όπως τα τζετ και πετούν οριζόντια).

Οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι, ή ICBM, έχουν βεληνεκές τουλάχιστον 5.500 χιλιόμετρα και προορίζονται κυρίως για πυρηνικά χτυπήματα.

Οι περισσότεροι ICBM μπορούν να μεταφέρουν πολλές πυρηνικές κεφαλές .
Η Βόρειος Κορέα έχει πραγματοποιήσει πυρηνικές δοκιμές, το πιθανότερο όμως είναι ότι δεν έχει αναπτύξει πυρηνικές κεφαλές αρκετά μικρές για να εκτοξεύονται με πυραύλους.

Οι ICBM αναπτύχθηκαν την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και βασίζονται στην ίδια τεχνολογία με τους πυραύλους των διαστημικών αποστολών. Και στις δύο περιπτώσεις, το φορτίο τοποθετείται στην κορυφή ενός πυραύλου που αποτελείται από τουλάχιστον δύο τμήματα ή στάδια.

Το πρώτο στάδιο αποδεσμεύεται και πέφτει στη πίσω στη Γη όταν εξαντλήσει τα καύσιμά του, οπότε πυροδοτείται το δεύτερο στάδιο. Μέχρι να εξαντληθούν τα καύσιμα του δεύτερου σταδίου, το φορτίο κινείται σε ύψος εκατοντάδων ή χιλιάδων χιλιομέτρων και έχει αναπτύξει ταχύτητα πολλών χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.

Σήμερα, ο μεγαλύτερος ICBM είναι ο RS-28 Sarman, γνωστός στο NATO ως Satan, o oποίος ζυγίζει γύρω στους 100 τόνους κατά την εκτόξευση και φτάνει σε ταχύτητα τα Mach 20,7, ή σχεδόν 25.000 χιλιόμετρα την ώρα. Με αυτήν την ταχύτητα, μπορεί θεωρητικά να πλήξει οποιοδήποτε σημείο της Γης σε λιγότερο από 30 λεπτά.

Όταν εξαντληθούν τα καύσιμα του τελευταίου σταδίου, το φορτίο απελευθερώνεται, ρυθμίζει την πορεία του και αρχίζει την κάθοδο προς τον στόχο. Οι περισσότεροι σημερινοί ICBM μπορούν να μεταφέρουν πολλές κεφαλές, μέχρι και πάνω από δέκα, οι οποίες αποτελούνται από μια πυρηνική συσκευή κλεισμένη σε ένα ανθεκτικό κωνικό περίβλημα.
Κάθε κώνος μπορεί να ρυθμίζει ανεξάρτητα την πορεία του, έτσι ώστε ένας ICBM να μπορεί να πλήττει πολλαπλούς στόχους ταυτόχρονα.
Λίγα είναι γνωστά για τη δοκιμή που πραγματοποίησε την Τρίτη η Βόρειος Κορέα. Ο πύραυλος εκτοξεύτηκε από βάση βόρεια της πρωτεύουσας Πιονγκγιάνγκ, έφτασε σε ύψος τα 2.802 χιλιόμετρα (συγκριτικά, ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός κινείται στα περίπου 400 χιλιόμετρα) και τελικά έπεσε στη θάλασσα 933 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο που αναχώρησε, εντός της Ζώνης Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης της Ιαπωνίας. Η όλη πτήση διήρκεσε 39 λεπτά.

Το κρίσιμο θέμα όμως είναι το βεληνεκές. Η Βόρειος Κορέα υποστηρίζει ότι ο πύραυλος θα μπορούσε να φτάσει «οπουδήποτε», οι αναλυτές όμως εκφράζουν επιφυλάξεις.
Στη δοκιμή η απόσταση που καλύφθηκε ήταν λιγότερο από 1.000 χιλιόμετρα, αυτό όμως ίσως οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι ο πύραυλος εκτοξεύτηκε υπό μεγάλη γωνία, σχεδόν κατακόρυφα. «Αν είχε εκτοξευτεί υπό τη στάνταρτ γωνία, ο πύραυλος θα μπορούσε να έχει βεληνεκές άνω των 8.000 χιλιομέτρων» είπε στο Reuters ο Κιμ Ντονγκ-γιουμπ, ειδικός του Πανεπιστημίου Κιούνγκμαν στη Σεούλ.

Διαφορετική εκτίμηση είχε ο Ντέιβιντ Ράιτ της αμερικανικής οργάνωσης Union of Concerned Scientist, σύμφωνα με τον οποίο το μέγιστο βεληνεκές θα ήταν γύρω στα 6.700 χιλιόμετρα.

«Αυτό δεν θα ήταν αρκετό για να φτάσει τις 48 νοτιότερες πολιτείες των ΗΠΑ ή τα μεγάλα νησιά της Χαβάης, θα του επέτρεπε όμως να χτυπήσει την Αλάσκα» είπε.
Οι μόνες άλλες χώρες που διαθέτουν ICBM είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, η Βρετανία, η Γαλλία και πιθανώς το Ισραήλ.