Στο στόχαστρο των αμερικανικών ΜΜΕ μπαίνει ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εξαιτίας των ανοιγμάτων της Ελλάδας προς το Πεκίνο.
Άρθρο που που υπογράφεται από τον πρόεδρο του think tank Heritage, James Jay Carafano και του αναλυτή Stefano Graziosi. Δημοσιεύεται μάλιστα σε ένα εμβληματικό μέσο, το The National Interest, το οποίο εδώ και τρεις δεκαετίες αποτυπώνει τις προκλήσεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, από μία συντηρητική σκοπιά και φέρει τίτλο «ο Τζο Μπάιντεν πρέπει να ανησυχεί σοβαρά από την προσέγγιση Ελλάδας και Κίνας».
Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο μέσο υπερασπίστηκε διαχρονικά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, που πλέον υλοποιείται από την κυβέρνηση Μπάιντεν.
Το άρθρο λοιπόν αποτελεί μία ευθεία επίθεση κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, επισημαίνοντας αναλυτικά τις επαφές του με τον κινέζο πρόεδρο και τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως ενέργειες κατά των αμερικανικών εθνικών συμφερόντων. Κατακεραυνώνει την ελληνική κυβέρνηση για την περαιτέρω ενίσχυση της παρουσίας της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, χαρακτηρίζοντας τις ενέργειες αυτές ως κερκόπορτα για την Κίνα στα Βαλκάνια που μπορεί μάλιστα να λειτουργήσει ως αντίβαρο στα ευρωπαϊκά συμφέροντα.
Παράλληλα καλεί τον πρόεδρο Μπάιντεν να πιέσει προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη προκειμένου να σταματήσει αυτή η Ελληνοκινεζική προσέγγιση που απειλεί τα αμερικανικά συμφέροντα.
Ανησυχητική είναι και η αναφορά στην πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη έναντι της Κίνας, την οποία την χαρακτηρίζει μη ευθυγραμμισμένη με τις συμμαχικές δεσμεύσεις και την θέση της Ελλάδας. Καταλήγοντας στο ερώτημα, «που ακριβώς αποσκοπεί η Αθήνα»; Συμπληρώνοντας:
«Ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες πιστεύουν ότι μπορούν να σχεδιάσουν μια ανεξάρτητη πορεία μεταξύ της διατλαντικής κοινότητας και του Πεκίνου, του σύγχρονου προσώπου του μη ευθυγραμμισμένου κόσμου. Εν τω μεταξύ, ακόμα και κάποιοι που αναγνωρίζουν ότι η Κίνα δεν μπορεί να αγνοηθεί, συνειδητοποιούν ότι τα έθνη που ακολουθούν διαφοροποιημένη πολιτική από τη Δύση κινδυνεύουν να απομακρυνθούν από αυτή. Κατά συνέπεια, τίθενται όρια στο πόσο μακριά θα απομακρυνθούν. Λοιπόν, ποιο είναι το ελληνικό σχέδιο»;
Η αναφορά αυτή δυστυχώς αντιστρέφει την πραγματικότητα εις βάρος της Ελλάδας. Και εκεί που θα έπρεπε να είναι η Τουρκία αυτή που θα απολογείται για την συμπεριφορά της η οποία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις δυτικές αρχές και αξίες, τίθεται πλέον «θέμα Ελλάδας».
Η κυβέρνηση λοιπόν και προσωπικά ο πρωθυπουργός που μπαίνει στο στόχαστρο, πρέπει να λάβει τα μέτρα του και να χρησιμοποιήσει όλες τις επαφές στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, προκειμένου η προσέγγιση με την Κίνα να μην γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από την Τουρκία για να αντιστρέψει το δυσμενές κλίμα εις βάρος της.
Να υπενθυμίσουμε ότι από κάτι τέτοια άρθρα, ξεκίνησαν τεράστιες κρίσεις ειδικά στην περιοχή μας. Δεν πρέπει λοιπόν να τα αγνοήσουμε. Και η Ελλάδα δεν είναι ούτε Συρία, ούτε Λιβύη, ούτε Γιουγκοσλαβία του Μιλόσεβιτς. Ο πρωθυπουργός λοιπόν θα πρέπει να δράσει και άμεσα.
