Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι μια νευρολογική διαταραχή, που, ούτε η κοινωνία, ούτε και οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας κατανοούν πλήρως.

Παρανοήσεις και... εξηγήσεις

Ο πρώτος μύθος είναι πως η ΙΨΔ είναι συνώνυμη με επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, ή τελετουργικά. Υπάρχουν δύο πτυχές της ΙΨΔ: οι ενοχλητικές σκέψεις, εικόνες και ερεθίσματα, καθώς και οι καταναγκαστικές συμπεριφορές. Αν και το “κλασικό” παράδειγμα αφορά συνήθως το υπερβολικό πλύσιμο των χεριών, αυτό δεν είναι απαραιτήτως ένα σύμπτωμα της ΙΨΔ. Αντιθέτως, θα μπορούσε να είναι απλά μια εμμονή.

Κάποιος με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, έχει λίγο ή καθόλου έλεγχο ως προς τις ενοχλητικές σκέψεις και τις ψυχαναγκαστικές τους συμπεριφορές, κάτι το οποίο επηρεάζει άμεσα και αρνητικά την εργασία τους, την κάθε δραστηριότητά τους και την κοινωνική τους ζωή. Μάλιστα, η “υπερβολική υγιεινή” δεν είναι καν το “κύριο σύμπτωμα” της διαταραχής. Οι ιδεοληψίες και οι καταναγκασμοί μπορεί να εκδηλωθούν και ως ακραίο φόβο μόλυνσης ή ασθένειας.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η “καλωδίωση” των εγκεφάλων των πασχόντων με ΙΨΔ είναι τέτοια, ώστε να λειτουργούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Οι τρεις πληγείσες περιοχές (ο πρόσθιος μετωπιαίος φλοιός, ο κερκοφόρος πυρήνας και η έλικα) παίζουν ρόλο στην κοινωνική συμπεριφορά, καθώς και στις συναισθηματικές αντιδράσεις.

Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή συνδέεται επίσης με χαμηλότερα επίπεδα σεροτονίνης στον οργανισμό (νευροδιαβιβαστής), την οποία χρησιμοποιούν αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου για να ρυθμίζουν ζωτικές διεργασίες.