Επρόκειτο για ένα ζεύγος νεονύμφων. Ο σύζυγος συνήθιζε να τηρεί τις νηστείες, ενώ η σύζυγος εκ της οικογενειακής της παραδόσεως, δεν νήστευε. Δεν ήταν αρνητής, αλλά, απλώς έτσι ήταν συνηθισμένη.

Όταν έθεσαν το θέμα αυτό στον Γέροντα Πορφύριο, εκείνος συμβούλευσε τον σύζυγο ως εξής:

«Εσύ θα νηστεύεις, όπως μέχρι τώρα. Αλλά στη γυναίκα σου ποτέ δεν θα μιλήσεις για νηστεία. Και στις περιόδους της νηστείας το ψυγείο θα το έχεις πάντοτε γεμάτο τρόφιμα. Η γυναίκα σου ας τρώει. Εσύ να κάμνεις τις νηστείες σου».

Και πράγματι, όπως μετά ομολογούσε αυτό το ανδρόγυνο, ήρθε ο καιρός που τηρώντας τη συμβουλή εκείνη του Γέροντος Πορφυρίου, άρχισε πλέον και η σύζυγος η οποία ήταν καλοπροαίρετος άνθρωπος, να συγκλίνει και να συμπορεύεται μετά του συζύγου της και στο θέμα της νηστείας.