Έτσι και η Κέρκυρα σεμνύνεται για τους φωτιστές της, Αγίους Αποστόλους Ιάσονα και Σωσίπατρο, οι οποίοι θεωρούνται οι ιδρυτές της Εκκλησίας στο νησί και ανήκουν στην χωρία των Ο΄ Αποστόλων. Μαζί με αυτούς τιμάται και η πρώτη χριστιανή γυναίκα του νησιού, μάρτυρα Κερκύρα.
Ο Ιάσων καταγόταν από την Ταρσό και έζησε στην Θεσσαλονίκη και ο Σωσίπατρος από την Αχαΐα. Τα ονόματά τους αναφέρονται στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου και στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων. Μάλιστα ο Παύλος τους ονομάζει ως συγγενείς του, προφανώς όχι εξ αίματος αλλά εννοούσε την πνευματική συγγένεια τους ένωνε διότι υπήρξαν υπάκουη και συνεργάσιμη συνεργάτες του.
Τον Ιάσονα τον γνώρισε ο Απόστολος Παύλος στην Θεσσαλονίκη ο οποίος διατηρούσε επιχείρηση υφαντουργίας. Σαγηνεύτηκε από τον κήρυγμα του Παύλου, κατηχήθηκε και βαπτίστηκε. Μάλιστα προσέφερε το ευρύχωρο και πολυτελές σπίτι του στον Παύλο και τον Σίλα, όπως αναφέρει ο ιερός συγγραφέας των Πράξεων των Αποστόλων Λουκάς (17,6). Κάνει την οικία του τόπο συνάντησης των πρώτων θεσσαλονικέων χριστιανών και καταφύγιο από τους φανατικούς διώκτες τους. Ο Ιάσων προστάτεψε τον Παύλο και τον Σίλα και φρόντισε να τους φυγαδέψει στη Βέροια όταν οι Ιουδαίοι της Θεσσαλονίκης επιδίωκαν να τους κακοποιήσουν και να τους σκοτώσουν. Στη συνέχεια τον βρίσκουμε στην Κόρινθο, όπου ο Ιάσων έδωσε χρήματα στον Παύλο για τις ανάγκες της ιεραποστολής.
Ο Σωσίπατρος όπως είπαμε γεννήθηκε και έζησε στην Αχαΐα, όπου γνώρισε τον Απόστολο Ανδρέα και έλαβε από αυτόν το Άγιο βάπτισμα, γενόμενος στενός συνεργάτης του. Κάποια στιγμή βρέθηκε στην Ρώμη όπου γνωρίστηκε με τον Απόστολο Παύλο, συνδέθηκε μαζί του και χειροτονήθηκε επίσκοπος Ικονίου. Το όνομα του αναφέρεται στην προς Ρωμαίους επιστολή του Παύλου.
Σύμφωνα μαρτυρία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου ο Σωσίπατρος είναι το ίδιο πρόσωπο που αναφέρεται στις πράξεις των Αποστόλων, εκεί στη Ρώμη γνωρίστηκε με τον Ιάσονα, συνδεθήκαν με αδελφική αγάπη και στενή φιλία και αποφάσισαν να κάμουν από κοινού ιεραποστολή.
Διαβαίνοντας διάφορες περιοχές κηρύττοντας το Ευαγγέλιο έφτασαν τελικά στο νησί της Κέρκυρας. Οι κάτοικοι του νησιού ήταν βουτηγμένοι σε ακραίες μορφές δεισιδαιμονίας και ειδωλολατρίας. Το εκεί αδίστακτο και σκοταδιστικό ειδωλολατρικό ιερατείο τους κρατούσε σε σκοτάδια πλάνης, για να τους εκμεταλλεύεται οικονομικά. Διοικητής του νησιού ήταν ένας φανατικός και θηριώδης ειδωλολάτρης ο Κερκυλλίνος που είχε μια κόρη την Κερκύρα.
Οι δύο Απόστολοι κήρυξαν με θέρμη την νέα πίστη τους κερκυραίους, αποδεικνύοντας και μετά θαύματα τους ότι ήταν άνθρωποι γνήσιοι του Θεού και πώς η νέα πίστη που κήρυτταν ήταν η αληθινή, Έτσι μεγάλο πλήθος κατοίκων αρνιόταν την ειδωλολατρία, μεταστρέφονταν στην πίστη του Χριστού και βαπτίζονταν αθρόα. Αυτό όμως θορύβησε τους ιερείς των ειδώλων, οι οποίοι έβλεπαν να αδειάζουν τα σκοταδιστικά ιερά τους και να μένουν απούλητα τα ανόητα και σαθρά προϊόντα της δεισιδαιμονίας, που τους απόφεραν τεράστια κέρδη.
Έτρεξαν στον διοικητή Κερκυλλίνο στον οποίο κατάγγειλαν τους δύο Αποστόλους ως ταραχοποιούς, ως κακοποιά, ασεβείς προς τους «θεούς» και επικίνδυνα στοιχεία και πως αν έμειναν στο νησί θα προκαλούσαν την μήνη των
«θεών», οι οποίοι θα κατέστρεφαν τους κατοίκους. Ο δεισιδαίμονας, θηριώδης και φανατικός ειδωλολάτρης διοικητής διέταξε να τους συλλάβουν και να τους βασανίσουν. Κατόπιν τους έριξαν στην φυλακή. Αλλά και εκεί οι δύο Απόστολοι συνέχισαν το κήρυγμά τους στους φυλακισμένους και μετέτρεψαν πολλούς στην πίστη του Χριστού. Έτσι βάπτισαν επτά ληστές και τον μαζί με τον δεσμοφύλακα Αντώνιο. Αργότερα και αυτοί πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο.
Το γεγονός μεταστροφής των ληστών εξαγρίωσε περισσότερο τους ειδωλολάτρες οι οποίοι πήγαν ξανά στον διοικητή να το αναφέρουν ότι και ως κρατούμενοι ήταν πολύ επικίνδυνοι και έπρεπε να θανατωθούν. Ο διοικητής τους κάλεσε για ανάκριση και εκείνοι ομολόγησαν με θάρρος την πίστη τους στον αληθινό Τριαδικό Θεό και σαν στιγμάτισαν ειδωλολατρία, ως λατρεία των δαιμόνων.
Την ανάκριση παρακολουθούσε κρυφά η κόρη του διοικητή, η Κέρκυρα, η οποία ενθουσιάστηκε από το θάρρος και την ομολογία των δύο Αποστόλων. Βγήκε μπροστά και φώναξε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Αιφνιδιάστηκαν όλοι και διακόπηκε η ανάκριση, οδηγώντας ξανά τους Αποστόλους στη φυλακή.
Περισσότερο από όλους αιφνιδιάστηκε από την μεταστροφή της Κέρκυρας ο πατέρας της, ο όποιος προσπάθησε να την αποτρέψει να αρνηθεί τα είδωλα. Εκείνη έμεινε αμετάπειστη έβγαλε τα πολυτελή ενδύματα της και τα βαρύτιμα κοσμήματα της, τα πούλησε και το τίμημα το μοίρασε στους φτωχούς. Ντύθηκε φτωχικά ενδύματα και πήγε να συναντήσει τους δύο Αποστόλους στην φυλακή, προκειμένου να μάθει περισσότερα για τον Ιησού Χριστό και την υπέροχη διδασκαλία Του, η οποία την σαγήνευσε.
Βλέποντας ο διοικητής ότι ήταν αδύνατο να την μεταπείσει διέταξε και την έκλεισαν και αυτή στην φυλακή, δίνοντας διαταγή να την βασανίσουν, ελπίζοντας ότι θα την επανέφερε στην λατρεία των ειδώλων και των ψεύτικων θεών. Η δεκαεξάχρονη κοπέλα υπέμεινε με ηρωισμό τα μαρτύρια λαμβάνοντας ουράνια βοήθεια.
Κατόπιν έστειλε έναν θηριώδη και αιμοβόρο Αιθίοπα για να την βασανίσει. Αλλά και εκείνος δεν κατόρθωσε τίποτε. Αντίθετα, τον κατήχησε και αυτόν και τον έκανε χριστιανό! Ο διοικητής, γενόμενος έξαλλος διέταξε τον θάνατό του. Τα μαρτύρια συνεχίστηκαν για την αγία Κερκύρα. Οι δήμιοι άναψαν φωτιές να την κάψουν ζωντανή, εκείνη γονάτισε ανάμεσα στις φωτιές και προσευχόταν. Τότε συνέβη το απροσδόκητο, η φωτιά αρνήθηκε να την κάψει, σχηματίστηκε ένα στεφάνι γύρω της και ένας ολοφώτεινος άγγελος του Θεού την κάλυψε με τα φτερά του!
Οι δήμοι τρόμαξαν βλέποντας το θαύμα, όχι όμως και ο δαιμονισμένος διοικητής, ο οποίος το απέδωσε τους «θεούς» του, ότι δήθεν την προστάτευσαν για να επανέλθει στην λατρεία τους! Τότε η ηρωική μάρτυρας φώναξε στον πατέρα της: «Δεν ντρέπεσαι να αποδίδεις τα θαύματα του Χριστού στους δαίμονες;». Ο οργισμένος πατέρας της έδωσε διαταγή να την σκοτώσουν με βέλη.
Η αγία Κερκύρα, υπέμεινε με καρτερία τους αβάσταχτους πόνους των πληγών, από τις οποίες έτρεχε το τίμιο αίμα της, παραδίδοντας το πνεύμα της στο Χριστό, τον αληθινό Θεό, που έγινε άνθρωπος, να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και τις πλάνες των ειδώλων.
Μετά από αυτό ακολούθησαν τα βασανιστήρια των αγίων Ιάσονα και Σωσίπατρου, αναλαμβάνοντας ο έπαρχος Κυπριανός την υλοποίησή τους. Τους έριξαν σε πυρακτωμένο λέβητα, όπου κόχλαζε πίσσα και ρετσίνι. Ο άγιος Σωσίπατρος παρέδωσε την ψυχή του, ενώ ο Ιάσονας βγήκε ζωντανός. Το σώμα του Μάρτυρα κάηκε και η στάχτη σκορπίστηκε. Ο τόπος άρχισε να μοσχοβολά και να μυροβολά. Εκεί κατόπιν οι χριστιανοί του νησιού έκτισαν ναό των Αγίων, στην Γαρίτσα.
Ο Κυπριανός βλέποντας το θάρρος και τον ηρωισμό των Αποστόλων εντυπωσιάστηκε και μετάνιωσε για την πράξη του, και ασπάστηκε την χριστιανική πίστη. Βαπτίστηκε και έλαβε το όνομα Σεβαστιανός.
Η παράδοση αναφέρει ότι ο διασωθείς Απόστολος Ιάσονας αφέθηκε ελεύθερος, ορίστηκε επίσκοπος του νησιού, ποίμανε για πολλά χρόνια, ως τα γεράματά του την τοπική Εκκλησία, ασκώντας παράλληλα μεγάλη φιλανθρωπία. Είχε λάβει μάλιστα και το χάρισμα της θαυματουργίας. Αναφέρεται πως με την προσευχή του ανάστησε νεκρό παιδί του ηγεμόνα.
Οι άγιοι Απόστολοι Ιάσων και Σωσίπατρος θεωρούνται οι ιδρυτές της Εκκλησίας της Κέρκυρας και γι’ αυτό τιμώνται ιδιαιτέρως από τους κερκυραίους. Έχτισαν μεγαλοπρεπή ναό προς τιμή τους στην περιοχή της Γαρίτσας, όπου βρίσκονται τμήματα των ιερών λειψάνων τους, τα οποία θαυματουργούν. Λείψανά τους βρίσκονται σε Μονές του Αγίου Όρους. Στην Ιερά Μονή Οσίου Λουκά Βοιωτίας βρίσκονται οι τίμιες κάρες τους. Επίσης, τιμώνται και στην Βέροια της Μακεδονίας.
Η μνήμη τους εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα στην Κέρκυρα στις 29 Απριλίου και ξεχωριστά του Αγίου Σωσιπάτρου στις 10 Νοεμβρίου.
