Το έλαιο που μειώνει τη χοληστερόλη και ρυθμίζει το σάκχαρο

Το DNA από τις δύο μούμιες αποκάλυψε ότι η καταγωγή της Βόρειας Αφρικής που δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ πριν ήταν ξεχωριστή και απομονωμένη από τους πληθυσμούς που ζούσαν στην υποσαχάρια Αφρική περίπου την ίδια εποχή

Δύο μούμιες ηλικίας 7.000 ετών ανήκουν σε μια προηγουμένως άγνωστη ανθρώπινη γενεαλογία που παρέμεινε απομονωμένη στη Βόρεια Αφρική για χιλιάδες χρόνια, σύμφωνα με νέα μελέτη, σύμφωνα με το livescience.

Οι μούμιες είναι τα λείψανα γυναικών που κάποτε ζούσαν στην «Πράσινη Σαχάρα», γνωστή και ως Αφρικανική Υγρή Περίοδος. Μεταξύ 14.500 και 5.000 χρόνια πριν, η αφιλόξενη πλέον Σαχάρα ήταν μια υγρή και καταπράσινη σαβάνα, πατρίδα ανθρώπων που κυνηγούσαν και τελικά έβοσκαν ζώα δίπλα σε λίμνες και ποτάμια.

Το DNA από τις δύο μούμιες αποκάλυψε ότι η καταγωγή της Βόρειας Αφρικής που δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ πριν ήταν ξεχωριστή και απομονωμένη από τους πληθυσμούς που ζούσαν στην υποσαχάρια Αφρική περίπου την ίδια εποχή. Τα ευρήματα, που αναφέρθηκαν στις 2 Απριλίου στο περιοδικό Nature, υποδηλώνουν ότι υπήρξε μικρή γενετική ανταλλαγή σε όλη την Πράσινη Σαχάρα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αν και ορισμένες πολιτιστικές πρακτικές μπορεί να έχουν εξαπλωθεί στην περιοχή.

Μεταξύ του 2003 και του 2006, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τα λείψανα 15 ατόμων στο καταφύγιο βράχου Takarkori, που βρίσκεται κοντά στη μέση της Σαχάρας στη σημερινή νοτιοδυτική Λιβύη. Η περιοχή περιελάμβανε στοιχεία ανθρώπινης κατοχής και κτηνοτροφίας, ή βοσκής, που χρονολογούνται πριν από περισσότερα από 8.000 χρόνια. Από τα 15 άτομα, τα περισσότερα από τα οποία ήταν γυναίκες και παιδιά, δύο είχαν μουμιοποιηθεί φυσικά, γεγονός που βοήθησε στη διατήρηση του DNA τους.

Μια μελέτη του 2019 εξέτασε το μιτοχονδριακό DNA από τα ίδια υπολείμματα. Ωστόσο, το μιτοχονδριακό DNA, το οποίο κληρονομείται μόνο από τη μητέρα, δεν παρέχει τόσες πληροφορίες σχετικά με τη δυναμική του πληθυσμού όσο το DNA από χρωμοσώματα, το οποίο κληρονομείται και από τους δύο γονείς. Για να αποκτήσουν αυτά τα δεδομένα σε όλο το γονιδίωμα, οι ερευνητές εξήγαγαν διατηρημένο DNA από τα μουμιοποιημένα υπολείμματα και το συνέκριναν με DNA από περίπου 800 σημερινά άτομα από την Αφρική, την Εγγύς Ανατολή και τη νότια Ευρώπη, μαζί με 117 αρχαία γονιδιώματα από τις ίδιες περιοχές.

Τα άτομα Takarkori διέθεταν γενετικούς δείκτες διαφορετικούς από τους πληθυσμούς στην υποσαχάρια Αφρική, διαπίστωσε η ομάδα, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήταν από μια προηγουμένως άγνωστη και σχετικά απομονωμένη γενεαλογία που απέκλινε από τους πληθυσμούς της υποσαχάριας Αφρικής πριν από περίπου 50.000 χρόνια. Αλλά τα άτομα είχαν κάποιους προγόνους από το Λεβάντε, μια έκταση γης που συνορεύει με την ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα. Το DNA των Τακαρκόρι έδειξε επίσης ίχνη καταγωγής Νεάντερταλ που θα μπορούσαν να έχουν αποκτηθεί μόνο εκτός Αφρικής, καθώς οι Νεάντερταλ ζούσαν στην Ευρασία. Αλλά τα γονιδιώματα των μούμιων περιείχαν 10 φορές λιγότερο DNA Νεάντερταλ από εκείνα των ανθρώπων που ζουν εκτός Αφρικής σήμερα.

Τα ευρήματα δείχνουν ότι η Πράσινη Σαχάρα δεν λειτούργησε ως μεταναστευτικός διάδρομος μεταξύ της υποσαχάριας Αφρικής και της βόρειας Αφρικής. Ωστόσο, αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι οι πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των περιοχών συνέβησαν.

Η άνοδος της κτηνοτροφίας στη Σαχάρα πιθανότατα προέκυψε από αλληλεπιδράσεις με άλλες ομάδες που εκτρέφουν οικόσιτα ζώα εκείνη την εποχή, παρά μέσω μεταναστεύσεων μεγάλης κλίμακας, υποψιάστηκαν οι ερευνητές.

Αυτή η απομονωμένη γενεαλογία δεν υπάρχει πλέον στην αρχική της μορφή σήμερα, αλλά σε κάποιο σημείο οι άνθρωποι από αυτή τη γενεαλογία αναμίχθηκαν με ξένους, για αυτό μερικοί άνθρωποι που ζουν στη Βόρεια Αφρική σήμερα έχουν κληρονομήσει κομμάτια αυτής της γενετικής κληρονομιάς, διαπίστωσαν οι ερευνητές.