Όταν μιλάμε για σημαντικές εφευρέσεις, οι οποίες άλλαξαν το πρόσωπο του κόσμου, σχεδόν όλοι γνωρίζουμε τα ονόματα των εφευρετών τους.

Είναι όμως τα αληθινά, ή δεν γνωρίζουμε τους πραγματικούς; Σε βίντεο του Alltime10s παρουσιάζονται δέκα εφευρέσεις για τις οποίες τα πράγματα ίσως να μην είναι όπως νομίζαμε.

Αποδίδεται στον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ. Ωστόσο το 2002 το Κογκρέσο των ΗΠΑ αποφάνθηκε ότι ο πραγματικός εφευρέτης ήταν ο φτωχός Ιταλός εφευρέτης Αντόνιο Μεούτσι, που είχε φτιάξει το «teletrofono» 16 χρόνια πριν την κατοχύρωση ευρεσιτεχνίας από τον Μπελ. Είχε στείλει το πρωτότυπο στην τηλεγραφική εταιρεία Western Union για να το βγάλει στην αγορά, αλλά όταν το ζήτησε πίσω του είπαν ότι το έχασε. Ο Μπελ, ο οποίος είχε μοιραστεί εργαστήριο με τον Μέουτσι, κατοχύρωσε ευρεσιτεχνία και υπέγραψε συμφωνία με τη Western Union. O Μέουτσι τον μήνυσε, και φάνηκε να κερδίζει την υπόθεση, αλλά πέθανε και η διαδικασία τελείωσε.

Ο Γουλιέλμο Μαρκόνι κέρδισε βραβείο Νόμπελ για τη δουλειά του στις τηλεπικοινωνίες. Ωστόσο, δεν θα τα κατάφερνε χωρίς να παραβιάσει ευρεσιτεχνίες του θρυλικού «μάγου του ηλεκτρισμού», Νικολά Τέσλα, χρησιμοποιώντας τεχνολογία του για να επιδείξει τηλεπικοινωνίες μεγάλων αποστάσεων. Σημειώνεται ότι πολλές ευρεσιτεχνίες που επιχείρησε να κατοχυρώσει απορρίφθηκαν, επειδή έμοιαζαν πολλές με άλλες του Τέσλα. Παρόλα αυτά εξασφάλισε τη στήριξη επενδυτών, χάρη στις επιδείξεις του, και το 1904 ανετράπη η απόφαση της αρμόδιας υπηρεσίας και η ευρεσιτεχνία δόθηκε στον Μαρκόνι. Μόλις το 1943, λίγο μετά τον θάνατο του Τέσλα, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ του Τέσλα.

Αποδίδεται στον Γκόρντον Γκουλντ, ωστόσο χρειάστηκε 30ετής πόλεμος ευρεσιτεχνιών για να κερδίσει τον τίτλο του «πατέρα του λέιζερ». Είχε συζητήσει την ιδέα του όσο ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια με τον καθηγητή Φυσικής, Τσαρλς Τάουνς και κατέγραψε τις ιδέες του σε ένα τετράδιο- ωστόσο δύο χρόνια μετά, το 1959, ο Τάουνς κατοχύρωσε το λέιζερ και ο Γκουλντ τον μήνυσε. Η τελική μάχη του πολέμου δόθηκε το 1988, και ο Γκουλντ την κέρδισε.

«Anyway up cup»

Το έφτιαξε η Μάντι Χάμπερμαν, το κατοχύρωσε και το έδειξε σε μεγάλες εταιρείες, ελπίζοντας να το πουλήσει. Την ιδέα πήρε η Jackel International και κατέληξαν στα δικαστήρια. Η Χάμπερμαν κέρδισε. 

Η πιο διάσημη εφεύρεση του Γαλιλαίου δεν εφευρέθηκε από αυτόν, αλλά ο Ολλανδός κατασκευαστής γυαλιών, Χανς Λίπερσεϊ, που προσπάθησε να κατοχυρώσει το 1608. Δεν τα κατάφερε, καθώς κρίθηκε πως η εφεύρεση ήταν πολύ εύκολο να αναπαραχθεί. Έναν χρόνο μετά, τα νέα για τα «γυαλιά» των Ολλανδών έφτασαν στην Ιταλία, με τον Γαλιλαίο να φτιάχνει το δικό του, βελτιώνοντας κάποια χαρακτηριστικά του.

«Quick Release Socket Wrench»

Διαμάχη μεταξύ του Πίτερ Ρόμπερτς, 18 ετών και εργαζομένου στο κατάστημα Sears όταν κατοχύρωσε την ευρεσιτεχνία για το εργαλείο, και του Sears, που είχε αγοράσει την πατέντα για 10.000 δολάρια λέγοντάς του ότι «δεν θα πουλούσε». Ο ίδιος έμαθε ότι είχε σημειώσει τεράστια επιτυχία όταν είδε το εργαλείο σε κατάλογο του καταστήματος. Ακολούθησε 25ετής δικαστική διαμάχη, που κατέληξε σε συμβιβασμό 8,2 εκατ. δολαρίων.

Ο Τσαρλς Ντάροου έγινε ο πρώτος game designer που έγινε εκατομμυριούχος όταν πούλησε το δημοφιλές «οικονομικό» επιτραπέζιο στους Parker Brothers το 1935. Ωστόσο, στην πραγματικότητα το παιχνίδι είχε κατοχυρώσει για πρώτη φορά η Λίζι Μάγκι το 1904, υπό τον τίτλο «Landlord’s Game». Εκδόσεις του παιχνιδιού της παίζονταν για 30 χρόνια, πριν ο Ντάροου πάει το παιχνίδι στους Parker Brothers. Η εταιρεία πλήρωσε στη Μάγκι μόλις 500 δολάρια για την πατέντα.

Ο μηχανισμός σύντομης παύσης κατά τη λειτουργία καθαριστήρων παρμπρίζ

Ο Ρόμπερτ Κιρνς έχασε τη δουλειά του, τον γάμο του και την ψυχική του υγεία όταν η εφεύρεσή του εκλάπη από τρεις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες. Παρουσίασε την εφεύρεσή του, δεν αγοράστηκε, αλλά οι εταιρείες άρχισαν να περνούν τον μηχανισμό στα αυτοκίνητά τους όπως και να έχει. Ο ίδιος πέρασε 20 χρόνια στα δικαστήρια, που στο τέλος τον δικαίωσαν.

Μηχανή για καφέ χαρτοσακούλες για ψώνια

Η Μάργκαρετ Νάιτ ήταν μια από τις πιο διάσημες γυναίκες εφευρέτες του 19ου αιώνα, και μια από τις πρώτες που κατοχύρωσαν ευρεσιτεχνία. Ενώ εργαζόταν σε εργοστάσιο που έφτιαχνε χαρτοσακούλες, είχε την ιδέα ότι θα χωρούσαν περισσότερα εάν είχαν επίπεδο πάτο, οπότε έφτιαξε μια μηχανή αυτόματης παραγωγής τους. Το πρωτότυπο ήταν από ξύλο, και όσο δούλευε στο μεταλλικό, ο μηχανουργός Τσαρλς Άναν της έκλεψε την ιδέα και κατοχύρωσε ο ίδιος τη συσκευή. Η Νάιτ τον μήνυσε και κέρδισε.

Ηλεκτρικός λαμπτήρας

Είναι γνωστή η ιστορία με τη διαμάχη ανάμεσα στον Τόμας Έντισον και τον Νικολά Τέσλα – ωστόσο, ο Έντισον αντιπαρατέθηκε και με τπμ Βρετανού εφευρέτη Τζόζεφ Σουάν, εφευρέτη της ηλεκτρικής λάμπας, όταν και έκανε κάποιες βελτιώσεις, κατοχύρωσε αμερικανική πατέντα και παρουσίασε τον εαυτό του ως εφευρέτη. Στην Αγγλία ωστόσο ο Σουάν είχε ήδη κάνει τις ίδιες βελτιώσεις έναν χρόνο πιο πριν. Για να αποφύγει τη δικαστική διαμάχη ο Έντισον πρότεινε τη δημιουργία μιας κοινής εταιρείας για την κυκλοφορία της λάμπας στη Βρετανία. Ο Σουάν του επέτρεψε να συνεχίσει την πώληση στις ΗΠΑ και να διατηρήσει τη φήμη και υπόληψή του.