«Είδα τον Μίχαελ την περασμένη εβδομάδα. Εξακολουθεί να δίνει τη μάχη του» δήλωσε ο Ζαν Τοντ, νυν πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου, παλαιότερα αγωνιστικός διευθυντής της Scuderia Ferrari και στενός φίλος του Γερμανού πολυπρωταθλητή της Φόρμουλα 1, Μίχαελ Σουμάχερ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

«Θεέ μου, όλοι ξέρουμε για το φριχτό δυστύχημα που συνέβη στον Μίχαελ ενώ έκανε σκι και εξαιτίας του έχει τόσα και τόσα προβλήματα. Ωστόσο, έχει δίπλα του μια καταπληκτική σύζυγο, έχει τα παιδιά του, τις νοσοκόμες του. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ευχηθούμε στον ίδιον ό,τι καλύτερο, όπως και στην οικογένειά του».

Ο Ζαν Τοντ μίλησε στο πρακτορείο ειδήσεων PA, επ' ευκαιρία της συμπλήρωσης 1000 συμμετοχών σε Γκραν Πρι της F1 για τη Ferrari. Ο Τοντ υπήρξε ο επικεφαλής της ιταλικής ομάδας στη λεγόμενη «χρυσή περίοδό» της, όταν μαζί με ένα επιτελείο εξαιρετικών τεχνικών, η θρυλική Scuderia είχε αναδειχθεί σε σχεδόν ανίκητη δύναμη.

Υπό την καθοδήγηση του Τοντ, ο Μίχαελ Σουμάχερ στέφθηκε πέντε φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, με αλλεπάλληλους θριάμβους μεταξύ 2000 και 2004. Η ανάμνηση εκείνης της ομάδας-πρότυπο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την τρέχουσα εικόνα αποσύνθεσης που παρουσιάζει η Ferrari, ντροπιάζοντας από αγώνα σε αγώνα την ιστορία αλλά και το πάθος των φανατικών οπαδών της, των περιβόητων Τιφόζι.

Όσο για την κατάσταση του Μίχαελ Σουμάχερ, όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς από την αφηρημένη κενολογία του Τοντ, δεν υπάρχει, δυστυχώς, το παραμικρό νέο. Από το τέλος του 2013 ο Σουμάχερ βρίσκεται σε κάποιο, αδιευκρίνιστο, κωματώδες στάδιο. Η οικογένειά του περιφρουρεί άγρυπνα και με απειλές για δρακόντεια αντίποινα όποιον δημοσιεύσει το παραμικρό σχετικά με την υγεία του Σούμι.

Κατ' ουσίαν, όμως, ακόμη και το γεγονός ότι ο 51 ετών πλέον Σουμάχερ θεωρείται ζωντανός, είναι από μόνο του αξιοπερίεργο. Υποτίθεται ότι, ύστερα από τη δημιουργία μιας ολόκληρης νοσοκομειακής μονάδας στην κατοικία του, στην Ελβετία, ο Μίχαελ μπορεί να ανταποκρίνεται σε ερεθίσματα από το περιβάλλον ανοιγοκλείνοντας τα μάτια του.

Όμως, ενώ παραμένει κάτι σαν θαύμα το ότι ζει, οι ελπίδες να ανακτήσει τις φυσιολογικές του λειτουργίες ως ανθρώπινος οργανισμός, έστω και σαν τετραπληγικός, προϊόντος του χρόνου ελαχιστοποιούνται.

Δηλώσεις όπως αυτές του Τοντ, απλώς επαναφέρουν την ασύλληπτη τιμωρία την οποίαν επέβαλε η μοίρα σε έναν εξαιρετικά ταλαντούχο άνθρωπο, ο οποίος, έως τη στιγμή που υπέστη βαρύτατα πλήγματα στο κεφάλι κατά τη διάρκεια αναψυχής σε χιονοδρομικό κέντρο, έμοιαζε να τα έχει όλα.