Υπήρξε πράγματι ο Φάουστ; Το ερώτημα αυτό παραμένει αναπάντητο, μολονότι ο Johann Wolfgang von Goethe, συγγραφέας του γερμανικού αυτού λογοτεχνικού αριστουργήματος, άφηνε να εννοηθεί ότι είχε εμπνευστεί την τραγική ιστορία του Φάουστ από μια πραγματική πηγή, την οποία, όμως, αρνήθηκε να φανερώσει.
Το 1930, ο Καθηγητής Άρθουρ Ρίκελ ισχυριζόταν ότι σε μια παλιά βιβλιοθήκη, η οποία ανήκε σε μια Μονή Δομινικανών, που είχε διαλυθεί δύο αιώνες νωρίτερα, ανακάλυψε ένα αντίτυπο βιβλίου του Ιουστίνου του Μάρτυρα, που έφερε αφιέρωση του ίδιου του Φάουστ.
Μάλιστα, η αφιέρωση αυτή συνοδευόταν από δύο στίχους γραμμένους στα ελληνικά και στα λατινικά, που έλεγαν τα εξής: «Δέεσθε υπέρ εμού. Ο Θεός των αμαρτωλών εύρε την ψυχήν μου. Ιωάννης Φάουστ» (Να προσεύχεστε για μένα. Ο Θεός των αμαρτωλών βρήκε την ψυχή μου. Ιωάννης Φάουστ).
Η ανακάλυψη αυτή προξένησε ζωηρότατη αίσθηση στους πνευματικούς κύκλους και ο Καθηγητής αναζητούσε διακαώς πληροφορίες στα χειρόγραφα της Μονής, σχετικές με τον διαβόητο αμαρτωλό Φάουστ.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ», στις 30/09/1930…
