Στις 22 Μαΐου τα ελληνικά ραντάρ της Κρήτης εντοπίζουν τη μεταστάθμευση και διανυκτέρευση τριών τουρκικών πολεμικών αεροπλάνων στο τουρκικό αεροδρόμιο απέναντι από τη Ρόδο. Άρα για την επόμενη μέρα η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία περιμένει κάποια συγκεκριμένη ενέργεια εκ μέρους των αεροπλάνων που διανυκτερεύουν στα απέναντι παράλια.
Πράγματι την επομένη και συγκεκριμένα το μεσημέρι (23 Μαΐου) τα παραπάνω αεροπλάνα απογειώνονται για την προκαθορισμένη αποστολή τους που είναι έλεγχος της επιχειρησιακής ετοιμότητας των S-300. Η εν λόγω αποστολή είναι συγκεκριμένη και γίνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα (ανά 15ήμερο), καθόσον οι εν λόγω πύραυλοι αποτελούν κίνδυνο ανατροπής της τουρκικής υπεροπλίας στο Αιγαίο (κατά τους γείτονες). Μέχρι εδώ θα λέγαμε ότι τα πάντα είναι ένα παιχνίδι ρουτίνας, όμως υψηλού κινδύνου.
Με την κίνηση (σε παράλληλο σχηματισμό) των τουρκικών αεροσκαφών προς την Κρήτη απογειώνονται από τη βάση των Χανίων δύο ελληνικά F-16, τα οποία με κατάλληλο ελιγμό έρχονται πίσω από τα τουρκικά. Όταν τα ελληνικά αποκτούν οπτική επαφή, διαπιστώνουν ότι το ένα τουρκικό που είναι στο μέσον του σχηματισμού είναι αεροφωτογραφικό, δηλαδή κατασκοπευτικό.
Ο σμηναγός Ηλιάκης μπαίνει ανάμεσα από το πολεμικό (F-16) και το αεροφωτογραφικό (RF-4) προκειμένου να διαπιστώσει τον οπλισμό και τα φωτογραφικά μηχανήματα που έχει, καθώς και τη λήψη του αριθμού του. Το άλλο τουρκικό F-16 με πιλότο τον σμηναγό Χαλί Ιμπραήμ εγκαταλείπει τον σχηματισμό και έρχεται πίσω από τον Ηλιάκη, ενώ ο άλλος έλληνας πιλότος, έχοντας μείνει πιο πίσω, εγκλωβίζει τον Χαλί Ιμπραήμ.
Ο τούρκος σμηναγός λέει στον Ηλιάκη να φύγει, ενώ ταυτόχρονα τον εγκλωβίζει (ο εγκλωβίσας, του εγκλωβίσαντος)… Ο Έλληνας δεν φεύγει, ο Τούρκος κάτι λέει συνθηματικά στους άλλους δύο συναδέλφους του και εξαπολύει έναν πύραυλο, ενώ ταυτόχρονα και τα τρία τουρκικά φεύγουν με απότομους ελιγμούς προς διαφορετικές κατευθύνσεις ένεκα φόβου για τον άλλον έλληνα πιλότο που βρίσκεται πίσω τους και έχει το πλεονέκτημα.
Ο πύραυλος πλήττει το αεροσκάφος του Ηλιάκη, το οποίο και εκρήγνυται ακαριαία. Ο άλλος έλληνας πιλότος, που είναι πιο πίσω και έχει εγκλωβισμένο τον Χαλί, εξαπολύει και αυτός έναν πύραυλο, αλλά ένεκα του απότομου ελιγμού του τούρκου τον βρίσκει στο φτερό και τον καταρρίπτει.
Τα παραπάνω δεν αποτελούν σενάριο κάποιας ταινίας, αλλά είναι η πλησιέστερη εκδοχή προς την πραγματικότητα, καθόσον εάν είχε γίνει σύγκρουση, όπως προσπάθησαν να παρουσι- άσουν το περιστατικό, θα είχαμε μία έκρηξη και δεν θα είχε σωθεί κανείς, μια και τα αεροπλάνα είχαν ταχύτητες μεγαλύτερες των 500 χιλιομέτρων ανά ώρα και επιπλέον ήταν γεμάτα κηροζίνη (έπρεπε να είχαν καύσιμα τόσο για την αερομαχία όσο και για την επιστροφή τους).
Και ερχόμαστε τώρα στους αυτόπτες μάρτυρες. Ο αιγύπτιος πιλότος του πολιτικού αεροσκάφους είπε ότι είδε δύο εκρήξεις. Ο φιλιππινέζος καπετάνιος δήλωσε ότι είδε και άκουσε δύο διαφορετικές εκρήξεις, πρώτα μία μεγάλη και στη συνέχεια μία μικρότερη με λιγότερο καπνό. Η τηλεόραση στο βραδινό δελτίο ειδήσεων έκανε λόγο για δύο εκρήξεις, για να ανασκευάσει την επομένη.
Το πιο πιθανό είναι ότι τόσο ο φιλιππινέζος καπετάνιος όσο και ο αιγύπτιος πιλότος και είδαν και άκουσαν καλά, καθόσον η πρώτη και μεγαλύτερη έκρηξη οφείλετο στην κατάρριψη του σμηναγού Ηλιάκη, η δε δεύτερη στην κατάρριψη του Χαλί που εβλήθη στο φτερό και ως εκ τούτου και η έκρηξη ήταν μικρότερη και είχε τον χρόνο να αντιδράσει και να σωθεί.
Ερωτηματικά:
1. Γιατί ο φιλιππινέζος καπετάνιος, ενώ είχε προορισμό τον Πειραιά, άλλαξε κατεύθυνση και πήγε στη Μάλτα;
2. Γιατί τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης το μεσημέρι της Τρίτης αμέσως μετά το περιστατικό ανακοίνωσαν ότι ο έλληνας πιλότος είναι νεκρός, ενώ τα δικά μας τηρούσαν σιγή ιχθύος;
3. Tι παραπάνω ήξεραν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης; Μήπως είχαν ενημερωθεί από τον Χαλί, που ήξερε τα πάντα, μια και αυτός είχε καταρρίψει τον έλληνα πιλότο (εάν;);
4. Γιατί αμέσως με το περιστατικό βρέθηκαν στον αέρα 120 μαχητικά και από τις δύο μεριές;
5. Γιατί στην προηγούμενη δεκαετία, όπου είχαμε παρόμοιο περιστατικό με πτώση δύο τουρκικών και ενός ελληνικού αερο-σκάφους με νεκρούς πιλότους και από τις δύο μεριές, δεν υπήρξε κλιμάκωση;
6. Γιατί πανικοβλήθηκε η ελληνική κυβέρνηση εάν πραγματικά ήταν ατύχημα;
7. Γιατί μεσούσης της ελληνοτουρκικής φιλίας υπήρξε τέτοια κλιμάκωση, ενώ κατά το παρελθόν, όπου είχαμε αντίστοιχα περι-στατικά και οι σχέσεις μας με τον γείτονα ήταν στο χειρότερο ση-μείο, δεν υπήρξε η αντίστοιχη ένταση;
8. Γιατί οι έλληνες πιλότοι είναι τόσο εξαγριωμένοι και οι πο-λιτικοί μας προσπαθούν να τους καθησυχάσουν;
9. Γιατί η Βουλή έσπευσε αμέσως να ανακηρύξει ήρωα τον σμηναγό Ηλιάκη και να υιοθετήσει τα παιδιά του;
10. Γιατί με την ηρωποίηση του Ηλιάκη ανακήρυξε αναδρομικά και τους υπόλοιπους που έπεσαν στα Ύμια κ.τ.λ. (Σαλμά, Καραθανάση, Γιαλοψό, Βλαχάκο); Έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια για να πράξουν το αυτονόητο ή μήπως προσπαθούν να κατευνάσουν τους αεροπόρους και να αποκρύψουν τα πραγματικά περιστατικά;
Εάν παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση επιμένει για το ‘‘ατύχημα’’, είναι πολύ εύκολο να με διαψεύσει, δίδοντας στη δημοσιότητα την αναφορά του δεύτερου έλληνα πιλότου καθώς και το βίντεο των σκοπευτικών οργάνων του.
Ο ήρωας Κ. Ηλιάκης έπεσε υπέρ πατρίδας κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του στις επάλξεις του Αιγαίου, κλίνω το γόνυ μου στο μεγαλείο της πράξης του και καλώ τους καθ’ επάγγελμα πολιτικούς να ενημερώνουν επακριβώς τον ελληνικό λαό, γιατί αν μη τι άλλο είναι υποχρέωσή τους. Βέβαια γεγονός είναι ότι πίσω από τις διαψεύσεις των πολιτικών κρύβονται οι μεγαλύτερες αλήθειες.
Πάντως, εντύπωση μου προκαλεί γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις αιφνιδιάζονται από την τουρκική προκλητικότητα και στη συνέχεια προσπαθούν να μας πείσουν ότι διαχειρισθήκανε την κρίση με τον καλύτερο τρόπο και αποφύγαμε τα χειρότερα. Και η κυβέρνηση αυτό έκανε, η αντιπολίτευση πού είναι; Μήπως ασχολείται ακόμη με το Σχέδιο Α(ν)αν; Αιδώς Αργείοι.
