Πάνω από 105.000 Τούρκοι πολίτες έσπευσαν από τον περασμένο Ιανουάριο στα δημοτολόγια για να αλλάξουν τα ντροπιαστικά επώνυμα που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους, όπως «Όρχις», «Τσακάλι» και «Γυμνός».
«Επιτέλους, ξεφορτώνομαι το επώνυμό μου. Ήταν εμπόδιο στη δουλειά μου», λέει ο ηθοποιός Καρατζά Σατιλμίς («Πουλημένος»), που ακόμη δεν έχει καταλάβει γιατί επέλεξε αυτό το επίθετο ο παππούς του.
Όπως αναφέρει ο Guardian, πολλοί Τούρκοι απέκτησαν για πρώτη φορά επώνυμο το 1934 στο πλαίσιο μεταρρυθμίσεων για τον εκτουρκισμό του κράτους που γεννήθηκε από τις στάχτες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, από τον Κεμάλ Ατατούρκ, και πολλοί επέλεξαν ονόματα που σήμερα είναι άκρως ενοχλητικά για τους απογόνους τους, όπως Αptal (χαζός), Donsuz (χωρίς εσώρουχα), Κoyun (πρόβατο), Çakal (τσακάλι), Deli (τρελός), Çıplak (γυμνός), Dana (μοσχάρι), Kör (τυφλός) και Ördek (πάπια).
Άλλοι κουβαλούν το φορτίο επωνύμων που έχουν διπλή σημασία, όπως το Rahmi, που προέρχεται από τη λέξη «Οικτίρμων» αλλά μπορεί να σημαίνει και «μήτρα», με αποτέλεσμα ένας επιφανής κληρικός στην Κωνσταντινούπολη, ο καθηγητής Ραχμί Γιαράν να αποκαλείται κοροϊδευτικά «Πληγή της Μήτρας», αφού το όνομά του Yaran, μπορεί να μεταφραστεί και ως «πληγή». Ενώ ένας δικηγόρος στην Πόλη έχει βρει το μπελά του με το ονοματεπώνυμό του : Güven Kurtul, αφού Güven σημαίνει «εμπιστοσύνη» αλλά το επώνυμό του μεταφράζεται ως «ξεφορτώνομαι»…
Η αλλαγή επωνύμου, ακόμη και η διόρθωση ενός πιστοποιητικού γεννήσεως είναι εξαιρετικά χρονοβόρα και κοστοβόρα μέσα στον γραφειοκρατικό κυκεώνα, αλλά από τα τέλη του περασμένου χρόνου η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει ένα παραθυράκι απλοποίησης της όλης διαδικασίας μόνον για το τρέχον έτος και καθώς πλησιάζει το τέλος του οι αιτήσεις έχουν πάρει φωτιά σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών.
Οι περισσότερες από τις αιτήσεις, κάπου 75.000 τον αριθμό μέχρι στιγμής- αφορούν σε αλλαγή του επωνύμου.
