Στο κήρυγμά του ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας και ανέλυσε τον λόγο του Κυρίου «ο λύχνος του σώματος εστίν ο οφθαλμός», επισημαίνοντας ότι οι άνθρωποι μπορεί να βλέπουμε, με τα μάτια του σώματος, το ίδιο πράγμα, φαινομενικά, αλλά στην πραγματικότητα βλέπουμε αυτό που ο νους και η καρδιά μας υποδεικνύουν: «γι’ αυτό, ο Χριστός μάς λέγει να προσέχουμε τον οφθαλμό, δηλ. την ψυχή μας. Έχεις μέσα σου Θεό; Παντού θα βλέπεις τον Θεό. Έχεις μέσα σου ειρήνη; Παντού θα ειρηνεύεις. Έχεις μέσα σου καχυποψία; Όλα καχύποπτα θα τα βλέπεις. Έχεις μέσα σου μίσος και κακία; Τότε, πάντα θα σού φταίνε οι άλλοι. Έχεις μέσα σου εγωισμό; Τότε, ποτέ δεν θα δεις το δικό σου σφάλμα».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Συνεχίζοντας την προσέγγιση του Ευαγγελικού αναγνώσματος, ο Σεβασμιώτατος, σημείωσε ότι «δεν πρέπει να αποτελεί αποκλειστικό σκοπό της ζωής μας η απόκτηση των υλικών αγαθών και να εξαρτάμε την ζωή μας απ’ αυτά, τα οποία χάνονται και πολύ εύκολα. Και τότε, οι άνθρωποι που δεν έχουν τις ψυχικές προϋποθέσεις, βρίσκονται στο κενό. Ο Χριστός μάς καλεί να αποζητούμε πρώτα τον ουρανό στην ζωή μας, δηλ. να κάνουμε το θέλημα του Θεού, να γνωρίζουμε τί θέλει ο Θεός από εμάς και τί θα έκανε αν ήταν στην θέση μας. Αυτό μας δίδαξε με την ενανθρώπισή Του. Μάς έδειξε την συγχώρεση, την ευεργεσία, την ενότητα, την δικαιοσύνη. Ο Χριστός μάς δείχνει τον δρόμο, όμως, δεν μάς τον επιβάλλει. Είναι ο δρόμος της αγιότητας, που δεν είναι αδύνατη και τρανή απόδειξη γι’ αυτό είναι ο προ ολίγων ημερών Αγιοκαταταχθείς Μητροπολίτης Εδέσσης Καλλίνικος, που ζώντας στον ίδιο κόσμο με εμάς, σύγχρονος με εμάς, μέσα από την απλότητα και καθαρότητα του βίου του, έφθασε να κοσμεί πλέον το Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας».

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος προεχείρησε σε Αναγνώστη τον μαθητή της Β΄ Λυκείου Αλέξανδρο Πρώια, ο οποίος από μικρό παιδί διακονεί στην ενορία του Αγίου Δημητρίου. Εξήρε το έργο της Τοπικής μας Εκκλησίας στην πνευματική καθοδήγηση των ιεροπαίδων και Αναγνωστών, αλλά και το ήθος του νέου Αναγνώστου, ο οποίος λειτουργεί ως παράδειγμα ζωής και για τους συνομηλίκους του.