
Στη νότια Αλάσκα, ένας βραχώδης σχηματισμός που ήταν κρυμμένος για αιώνες κάτω από τον πάγο εμφανίστηκε ως ένα νέο νησί στη λίμνη Alsek, τη σκηνή όπου ρέει ο ομώνυμος παγετώνας .
Η NASA επιβεβαίωσε το φαινόμενο μετά από ανάλυση δορυφορικών εικόνων, οι οποίες δείχνουν την υποχώρηση του πάγου και την εμφάνιση του Prow Knob, μιας ηπειρωτικής μάζας περίπου πέντε τετραγωνικών χιλιομέτρων που τώρα περιβάλλεται πλήρως από νερό.
Το National Geographic και το Europa Press ανέφεραν αυτό το γεγονός, το οποίο απεικονίζει τον επιταχυνόμενο ρυθμό τήξης των πάγων στην περιοχή.
Η ανακάλυψη του Prow Knob είναι το αποτέλεσμα δεκαετιών επιστημονικής παρακολούθησης, κατά τη διάρκεια των οποίων, ο πάγος υποχώρησε και σταδιακά περικύκλωσε το Prow Knob, μέχρι που απομονώθηκε εντελώς. Η απώλεια επαφής πάγου με το βουνό, η οποία σε προηγούμενες εκτιμήσεις πιστευόταν ότι συνέβη το 2020, επιβεβαιώθηκε τελικά το 2025.
Η λίμνη Alsek γνώρισε σημαντική ανάπτυξη, πηγαίνοντας από 45 σε περισσότερα από 75 τετραγωνικά χιλιόμετρα από το 1984. Αυτή η διαρκής αύξηση, σύμφωνα με στοιχεία του National Geographic, ανταποκρίνεται στο προοδευτικό λιώσιμο που όχι μόνο απομόνωσε το Prow Knob, αλλά και τροποποίησε το περιβάλλον μετατρέποντας τεράστιες εκτάσεις πάγου σε μάζες υγρού νερού. Επιπλέον, η λίμνη επεκτάθηκε επίσης προς τα νότια, καταλαμβάνοντας γη που προηγουμένως καλυπτόταν από τον παγετώνα Grand Plateau.
Η σημασία ενός νησιού αποκαλύφθηκε για την Αλάσκα
Η ιστορία του Prow Knob παραπέμπει σε επιστημονικές παρατηρήσεις προηγούμενων δεκαετιών. Το 1960, ο παγετωνολόγος Austin Post πέταξε πάνω από την περιοχή και την παρομοίασε με την πλώρη ενός πλοίου. Στις αρχές του εικοστού αιώνα, το βουνό ήταν μόλις ορατό κάτω από τον πάγο. Ήδη το 1984 μέρος της περιμέτρου του μετατράπηκε σε ακτή, αν και εξακολουθούσε να περιβάλλεται από τον παγετώνα. Στη συνέχεια, η υποχώρηση του πάγου αυξήθηκε και, το 1999, ο παγετώνας διαχωρίστηκε επίσης από ένα γειτονικό νησί, προκαλώντας νέα ρήγματα στο τοπίο.
Η ορατή μεταμόρφωση του Prow Knob έχει έναν ισχυρό συμβολισμό: η εμφάνισή του αντιπροσωπεύει τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής. Η ανακάλυψη ενός νησιού, πάντα παρόν αλλά κρυμμένο μέχρι τώρα, είναι μια αναπόφευκτη υπενθύμιση των φυσικών διεργασιών που επιταχύνονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, που σήμερα παρατηρείται χάρη στη δορυφορική τεχνολογία. Η ανθρωπότητα γίνεται έτσι μάρτυρας της εμφάνισης μιας νέας γεωγραφίας.