Όσα χρόνια και αν περάσουν πάντα κάτι θα μένει να μας θυμίζει πως κάποτε ο Πόντος και η Μικρά Ασία έσφιζαν από την ελληνική ζωή και παρουσία. Μια κάρτα ευχών που συγκινεί…
«Αγαπητή μου αδελφή Ευτυχία Ι. Καρτάση, με την βαρκούλα ταύτην σοι στέλνω άπειρους ευχάς επ’ ευκαιρία των του Σωτήρος μας εορτών. Το νέον έτος ειη υμίν μεστόν παντός αγαθού, ο επιθυμείτε, το επιθυμεί η αδελφική μου καρδιά».
Η ευχετήρια κάρτα ταχυδρομήθηκε στην Τραπεζούντα στις 28/12/1904 από μια Ελληνίδα του Πόντου, ονόματι Κλεαρέτη Καραγιαννίδου και είχε ως αποδέκτη την αδελφή της Ευτυχία Καραγιαννίδου-Καρτάση, στο Αικατερινοντάρ (σ.σ. σημερινό Κράσνονταρ) της τσαρικής Ρωσίας. Σήμερα βρίσκεται ως οικογενειακό κειμήλιο στα χέρια της Δωροθέας Τουρλιτάκη, τρισέγγονης της πρώτης, στα Νέα Μουδανιά της Χαλκιδικής, η οποία, όπως μας είπε, σχεδιάζει να τη συμπεριλάβει σε ένα λεύκωμα για τη διαδρομή της οικογένειάς της από τον Πόντο στη Ρωσία και πίσω στην Ελλάδα.
Έναν και πλέον αιώνα μετά, χριστουγεννιάτικες κάρτες, όπως αυτή, σπάνια φτάνουν στα γραμματοκιβώτια σπιτιών. Τώρα, οι ευχές ανταλλάσσονται ηλεκτρονικά μέσω του κινητού τηλεφώνου (κυρίως) ή και του tablet και ελάχιστοι είναι οι ρομαντικοί τηρητές της παράδοσης.
Για την ιστορία, η «κάρτα της Τραπεζούντας» αναφέρει: «…Τα αυτά εύχομαι πάσι τοις προσφιλοίς μοι οικείους σου, οις διαβίβασε παρ’ εμού τους γλυκύτατους μου ασπασμούς έναν προς έναν, ιδίως τους αδελφικούς εις τον φίλτατον συζυγών σου, ον Κύριος ο Θεός ευλόγηση εις τας επιχειρήσεις του, προς ευδαιμονίαν της προσφιλούς οικογένειας σας.. Δεν δύναμαι αγαπητή αδελφή να περιγράψω σε, πόση λύπη με προξενεί η ασθένεια της αγαπητής μοι Φρόσως. Είθε ο Χριστός να ευσπαλαχνισθεί πρώτον τα τέκνα της… Δέξασθε τους προσφιλείς ασπασμούς των οικείων μου, μεθ’ ων νοερώς σε γλυκοφιλώ.. η αγαπώσα σε ελάχιστος αδελφή σου… Κλεαρέτη…».
