Χρόνια και χρόνια τώρα οι άνθρωποι, από την αρχαιότητα ακόμη, προσπαθούν να εξιχνιάσουν την πηγή και την αιτία των ονείρων, των εικόνων αυτών που μας κάνουν στον ύπνο μας να αγωνιούμε και νιώθουμε υπερκόσμια συναισθήματα ευτυχίας, την ώρα ακριβώς που όλες μας οι αισθήσεις έχουν αποκοιμηθεί.

Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι, οι οπαδοί του Sigmund Freud, υποστηρίζουν ότι στα όνειρα αποκαλύπτεται όλο μας το υποσυνείδητο, όλες μας οι κρυφές ελπίδες και επιθυμίες, όλοι μας οι ανομολόγητοι φόβοι.

Πρέπει, εν τούτοις, να παραδεχτούμε ότι πολλά από τα φαινόμενα του απέραντου κόσμου των ονείρων είναι αδύνατον, προς το παρόν, να εξηγηθούν με τα μέσα που μας παρέχει σήμερα η Επιστήμη.

Πώς είναι δυνατόν, πράγματι, να ερμηνευθεί το όνειρο, που οι ψυχολόγοι το αποκαλούν όνειρο προαίσθησης; Ένας άνθρωπος βλέπει στον ύπνο του δύο άντρες, που είναι έτοιμοι να μονομαχήσουν, βαστώντας τα πιστόλια τους. Στο πλάι του διακρίνει τους μάρτυρες της μονομαχίας. Παρακολουθεί μέσα σε εικόνες, λιγότερο ή περισσότερο συγκεχυμένες, τις διάφορες διατυπώσεις, που προηγούνται της στιγμής που θα δοθεί το παράγγελμα «Πυρ!» Βλέπει τους άντρες να στοχεύουν. Ακούει τους πυροβολισμούς… Ξυπνά κάθιδρος και αναστατωμένος. Αντιλαμβάνεται αμέσως ότι οι πυροβολισμοί που άκουσε τόσο καθαρά στο όνειρό του, δεν ήταν παρά οι κρότοι που προκλήθηκαν ξαφνικά έξω στον δρόμο.

Κατά ποιον, όμως, άγνωστο κι ανατριχιαστικό νόμο ήταν δυνατόν να ταυτίζεται η σκηνή του αγωνιώδους ονείρου με τη σκηνή της πραγματικότητας, που εκτυλισσόταν ταυτοχρόνως έξω στον δρόμο;

Μήπως όλο αυτό το όραμα αποδεικνύει την ύπαρξη μιας απόκρυφης προαίσθησης και τη μυστηριώδη σύνδεσή της με ένα μελλοντικό γεγονός, που πρόκειται να υλοποιηθεί;

Μήπως, πάλι, στο παράδειγμα που προαναφέρθηκε, ο ονειρευόμενος προαισθάνθηκε τους επικείμενους θορύβους και η φαντασία του δημιούργησε την ώρα του ύπνου, μέσα στο υποσυνείδητό του, όλη αυτή τη σκηνή της μονομαχίας;

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, όπου στο όνειρο βλέπει κανείς εικόνες και καταστάσεις, που πραγματοποιούνται αργότερα, κατά τρόπο αληθινά προφητικό.

Υπάρχουν, επισήμως, βεβαιωμένοι οραματισμοί κατά τη διάρκεια του ύπνου, οι οποίοι επαληθεύτηκαν και στην πιο μικρή και ασήμαντη λεπτομέρεια.

Ο μεγάλος Γάλλος επιστήμονας και ερευνητής Camille Flammarion, ο οποίος είχε αποκαλύψει τον σπουδαίο ρόλο που παίζει το υποσυνείδητο στα όνειρά μας δεκαετίες πριν τον Freud, είχε συλλέξει και καταγράψει δεκάδες χιλιάδες ονείρων, μεταξύ των οποίων υπήρχαν όνειρα επιφανών αντρών. Από τα όνειρα αυτά, το ένα τρίτο είχε επαληθευτεί κατά τρόπο εξόχως καταπληκτικό.

Στα αρχεία του Camille Flammarion υπήρχε μεταξύ άλλων και το ακόλουθο όνειρο ενός φοιτητή της Σορβόννης, που του το είχε διηγηθεί ο ίδιος ο νεαρός:

Ο φοιτητής της Σορβόννης, που είδε αυτό το όνειρο, στην αρχή νόμισε ότι επρόκειτο για ένα πανούργο σκαρίφημα της φαντασίας του. Κι αλήθεια, δε θυμόταν να γνώριζε κανέναν δημοσιογράφο με αυτό το όνομα.

Άλλωστε, ο νεαρός φοιτητής έτυχε να δει το παράδοξο αυτό και, αλίμονο, προφητικό όνειρο, την 1η Νοεμβρίου του 1884, την ημέρα δηλαδή που γεννήθηκε ο μεγάλος Γάλλος δημοσιογράφος! Με λίγα λόγια, ονειρεύτηκε τον θάνατο ενός ανθρώπου, που θα σημειωνόταν 47 ολόκληρα χρόνια αργότερα, το 1932!

Το τραγικό τέλος του σπουδαίου αυτού δημοσιογράφου, που χάραξε μια ξεχωριστή πορεία στη γαλλική δημοσιογραφία και που έβλεπε τα πρόσωπα και τα πράγματα με μια ρηξικέλευθη, ριζοσπαστική ματιά, ήταν ακριβώς αυτό που είχε τόσο μακάβρια και προφητικά ονειρευτεί ο νεαρός φοιτητής το μακρινό 1884.

Ο Albert Londres, ενώ επέστρεφε από την Κίνα στην πατρίδα του με το γαλλικό υπερωκεάνιο «Georges Philippar», έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια μιας φοβερής πυρκαγιάς που ξέσπασε στο πλοίο και το κατέστρεψε ολοσχερώς, ενώ διέπλεε την Ερυθρά Θάλασσα. Το απίστευτο αυτό ατύχημα συνέβη στις 16 Μαΐου του 1932.

Το όνειρο του φοιτητή από τη Σορβόννη, που το είδε τη νύχτα που γεννήθηκε ο άνθρωπος στον οποίο αναφερόταν τόσο προφητικά το όνειρο και επιβεβαιώθηκε με κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια 47 χρόνια αργότερα, θεωρείται ως ένα από τα πιο συγκλονιστικά προφητικά όνειρα, που έχουν ποτέ καταγραφεί στα παγκόσμια επιστημονικά χρονικά.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Η ΒΡΑΔΥΝΗ», στις 17/03/1934…