Eκ πρώτης όψεως δύσκολα μπορεί κανείς να διακρίνει την ιδιοφυία πίσω από το γλυκό προσωπάκι του τρίχρονου Μοχάμεντ Χαρίζ Νατζίμ.
Ο μικρός μοιάζει με τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας του: λατρεύει τα Lego, το τραγούδι, τη ζωγραφική, τις πλαστελίνες. Μόνον που είναι τόσο έξυπνος, ώστε συμπεριλήφθηκε ως νεότερο μέλος στο βρετανικό παράρτημα της Mensa, της λέσχης των ιδιοφυιών, αφού συγκέντρωσε 142 πόντους σε τέστ νοημοσύνης στο Ντάρχαμ της Βρετανίας. Τι σημαίνει αυτό; ότι είναι ευφυέστερος από το 99,7% των κατοίκων του πλανήτη μας, σχεδόν τόσο έξυπνος όσο ο «δικός« μας Τάσος Γεροντίδης, ο οκτάχρονος μαθητής τρίτης δημοτικού από την Πέλλα, που έχει εντυπωσιάσει τους ειδικούς με τις ικανότητες του στους τομείς του ρέοντος συλλογισμού, της οπτικοχωρικής αντίληψης και της ταχύτητας επεξεργασίας.
Ο μικρός Μοχάμεντ άρχισε να μιλά από την ηλικία των επτά μηνών.
Οι γονείς του, Ανίρα και Μοχντ, που κατάγονται από τη Μαλαισία, δεν είχαν αντιληφθεί, ωστόσο, εξ’ αρχής ότι το βλαστάρι τους είναι μια ιδιοφυία. «Νομίζαμε ότι έτσι είναι όλα τα παιδιά», είπε η μητέρα του στη βρετανική εφημερίδα “Metro”. Το κατάλαβαν μόνον όταν το παιδί πήγε στον παιδικό σταθμό κι οι νηπιαγωγοί έμειναν άφωνοι με τις επιδόσεις του. Σε ηλικία δύο ετών διάβαζε μόνος του παραμύθια τα βράδυα στο κρεβάτι του, ενώ μπορεί ήδη να γράφει και να κάνει αριθμητικές πράξεις και υπολογισμούς, χώρια που μιλά δύο γλώσσες, τη μητρική του και τα Αγγλικά.
Το στοίχημα για τη μητέρα του είναι να δώσει στον γιο της την απαιτούμενη ώθηση για να μην τεμπελιάσει το μυαλό του και «ξεθωριάσει» η ιδιοφυία του. Από την άλλη δεν θέλει να τον πιέζει και πάρα πολύ: «Εκείνο που θέλουμε είναι να είναι ένα φυσιολογικό παιδί. Και το σπουδαιότερο, να είναι ευτυχισμένος»…
