Στις 24 Νοεμβρίου του 1966, ο αστροφυσικός επιστήμονας της NASA, Thor Karlstrom, ανακοίνωσε τα πολυαναμενόμενα αποτελέσματα του Αμερικανικού Διαστημικού Προγράμματος «Lunar Orbiter», που είχε σκοπό να χαρτογραφήσει την επιφάνεια της Σελήνης.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της NASA, που κοινοποιήθηκε δια στόματος του Δρ. Thor Karlstrom, οι αιχμηρές προεξοχές της Σελήνης, ύψους 12 έως 23 μέτρων, που φωτογράφισε ο δορυφόρος του Προγράμματος «Lunar Orbiter», θα μπορούσαν να είναι είτε ηφαιστειογενείς κώνοι, είτε βράχοι που λαξεύτηκαν, είτε παράδοξα σχήματα από την πτώση μετεωρίτη, είτε, τέλος, κάτι παντελώς άγνωστο, που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «Υλικό Χ».
Πρόσθεσε, επίσης, ότι οι αιχμηρές αυτές προεξοχές στην επιφάνεια της Σελήνης αποτελούνταν προφανώς από πολύ σκληρό υλικό, το οποίο απέμεινε, όταν το μαλακότερο πέριξ αυτών υλικό διαβρώθηκε από την πτώση μικρομετεωριτών ή από την ισχυρή ραδιενεργό ακτινοβολία του Ήλιου.
Πάντως, αυτό το μυστηριώδες «Υλικό Χ» στην επιφάνεια της Σελήνης προβλημάτιζε εντόνως τους διακεκριμένους επιστήμονες, που συμμετείχαν στο εν λόγω Διαστημικό Πρόγραμμα.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ», στις 25/11/1966…
