Για χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα έβλεπε την Σελήνη σαν πηγή δεισιδαιμονίας και θαυμασμού. Όταν ο Νίλ Άρμστρονγκ έκανε αυτό το ιστορικό πρώτο βήμα στην Σελήνη στις 21 Ιουλίου 1969, έμοιαζε σαν η ανθρωπότητα να κατακτούσε τελικά τον αινιγματικό μας δορυφόρο. Άλλα έτσι πραγματικά έγινε, ή απλά μόλις ξύσαμε την επιφάνεια και σπεύσαμε προς μια βιαστική υποχώρηση;
Υπάρχουν δεκάδες περίεργα γεγονότα που αφορούν την Σελήνη για τα οποία η επιστήμη δεν μπορεί να δώσει εξηγήσεις, όπως το χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι σύμφωνα με την ανάλυση των σεληνιακών πετρωμάτων, η Σελήνη είναι τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο χρόνια πιο αρχαία από την ίδια τη Γη.
Αυτό το γεγονός από μόνο του μοιάζει να αψηφά την λογική, και είναι κάτι για το οποίο η μοντέρνα κοσμολογία δεν μπορεί να δώσει εξήγηση, εάν η Σελήνη δεν είναι ένα κομμάτι της Γης, τότε τι είναι και πως έχει έρθει εδώ;
Εάν συνδυαστεί αυτό με το γεγονός με το ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων πιστεύουν ότι η Σελήνη είναι ένα είδος εξωγήινης βάσης, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι δεν είμαστε και τόσο ποιο κοντά στην κατανόηση της Σελήνης τώρα, σε σχέση με την κατανόηση των προγόνων μας χιλιάδες χρόνια πριν.
Ένα νέο αποδεικτικό στοιχείο που έχει προκύψει είναι τα κτήρια που απεικονίζεται στο φεγγάρι. Πρόκειται για δύο απίστευτα ψηλούς δίδυμους πύργους που είναι ταυτόσημοι και κατά προσέγγισει 3 χιλιόμετρα ύψος ή ψηλότεροι.
Αυτό θα είχε νόημα, διότι η βαρυτική έλξη στην Σελήνη είναι μικρότερη και οι δομές θα χρειάζονταν λιγότερο οχύρωση να σταθούν σε αυτό το ύψος. Ίσως να είναι ακόμα μια συγκλονιστική ανακάλυψη. Αυτή η ανακάλυψη επιβεβαιώνει μόνο εκείνους που πιστεύουν ότι υπήρξε εξωγήινη ζωή στη Σελήνη εδώ και αρκετό καιρό…
