Το χειρόγραφο Βόινιτς είναι εικονογραφημένο βιβλίο με ακατανόητο περιεχόμενο και αποτελεί εδώ και πάνω από 100 χρόνια την μεγαλύτερη σπαζοκεφαλιά για επαγγελματίες και ερασιτέχνες κρυπταναλυτές. Θεωρείται ότι γράφτηκε πριν από αιώνες (400 έως 800 χρόνια περίπου) από κάποιον άγνωστο συγγραφέα, που χρησιμοποίησε μια ακατανόητη γλώσσα.
Κατά τη διάρκεια της ιστορίας του το χειρόγραφο αποτέλεσε αντικείμενο εντατικής μελέτης για κρυπταναλυτές, μεταξύ των οποίων μερικοί από τους κορυφαίους Αμερικανούς και Βρετανούς αποκρυπτογράφους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κανείς τους όμως δεν κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει έστω και μια λέξη.
Αυτές οι επανειλημμένες αποτυχίες έχουν κάνει το χειρόγραφο Βόινιτς ξακουστό στην ιστορία. Το μυστήριο του νοήματος και της προέλευσης του χειρογράφου κέντρισε τη λαϊκή φαντασία, κάνοντας το χειρόγραφο θέμα μυθιστορημάτων και εικασιών.
Το κείμενο είναι γραμμένο από αριστερά προς τα δεξιά και οι περισσότερες από τις σελίδες φέρουν απεικονίσεις ή διαγράμματα. Είναι αρκετοί εκείνοι που υπέθεσαν ότι η γραφή δεν είναι τίποτε άλλο από ανοησίες.
Ωστόσο, το 2013, ο Μαρτσέλο Μοντεμούρο του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και ο Ντάμιαν Ζάνετ (Damian Zanette) του Ατομικού Κέντρου Μπάριλοχ δημοσίευσε μία μελέτη στην οποία τεκμηριώνει την ταυτοποίηση ενός εννοιολογικού προτύπου στη γραφή, υπονοώντας ότι το χειρόγραφο είναι κρυπτογράφημα με μήνυμα.
Το βιβλίο είναι γνωστό με το όνομα του Πολωνοαμερικανού παλαιοβιβλιοπώλη Βίλφριντ Βόινιτς (Wilfrid Voynich), ο οποίος το αγόρασε το 1912. Η πρώτη αναπαραγωγή του κυκλοφόρησε το 2005. Μάλιστα το χειρόγραφο Βόινιτς έχει χρησιμοποιηθεί και ως το κύριο στοιχείο στο βιβλίο του Έλληνα συγγραφέα Παναγιώτη Κονιδάρη «Το χειρόγραφο της Πράγας».
