Οι Οινιάδες είναι μια αρχαία πόλη της Ακαρνανίας, χτισμένη κοντά στις εκβολές του Αχελώου. Η πόλη αυτή ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ. από τους Κορίνθιους και πήρε το όνομά της από τον Αιτωλό Βασιλιά Οινέα. Οι ντόπιοι αποκαλούν την περιοχή αυτή Τρικαρδόκαστρο, γιατί, κατά την παράδοση, εκεί ζούσε κάποτε ο Βασιλιάς Ανήλιαγος ο Τρίκαρδος, που δεν έπρεπε ποτέ να δει τον ήλιο.Στα δυτικά του χωριού Κατοχή, στη δεξιά όχθη του Αχελώου, στις πλαγιές ενός λόφου, δεσπόζουν τα χαλάσματα ενός κάστρου παλιού, που είναι γνωστό ως το “Κάστρο της Κυρα-Ρήνης”, ένα από τα περιφημότερα κάστρα του τόπου μας. Για το κάστρο αυτό υπάρχει η εξής ωραία λαϊκή παράδοση:Η κυρα-Ρήνη ήταν μια κοπέλα πανέμορφη και λυγερή, που έτυχε να την αγαπήσουν δύο παλικάρια, δυο αντρειωμένα βασιλόπουλα. Ο ένας ήταν ο Ανήλιαγος, που έπρεπε να φυλάγεται από το φως του ήλιου και να κρύβεται στις υπόγειες στοές, ενώ ο άλλος ήταν ο Γυφτάκης.Η κυρα-Ρήνη είχε δοσμένη την καρδιά της στον εύμορφο Ανήλιαγο, αλλά φοβόταν και τον Γυφτάκη που ήταν θρασύς και παλικαράς. Μπερδεμένη για το ποιον να διαλέξει για άντρα της, τους γύρεψε να κάνουν ένα τρανό κατόρθωμα. Ζήτησε τότε από τον Ανήλιαγο να σύρει να φέρει στο βουνό το νερό της λίμνης του Αγγελόκαστρου και από τον Γυφτάκη να χτίσει εκεί πάνω ένα μεγάλο κάστρο.Τους είπε ακόμα πως όποιος τελείωνε γρηγορότερα τη δουλειά, σε εκείνον θα έδινε την καρδιά της και μαζί με εκείνον θα μοιραζόταν τη ζωή της.Ο Γυφτάκης, λοιπόν, πήρε χιλιάδες μαστόρους και μαστορόπουλα και ξεκίνησε να χτίζει το κάστρο, που μέσα σε δυο χρόνια ήταν αποτελειωμένο. Μα, στο μεταξύ, όσο περνούσαν οι μέρες και οι μήνες, η κυρα-Ρήνη μαραινόταν, γιατί δε γνώριζε τι είχε απογίνει ο αγαπημένος της Ανήλιαγος. Όλοι της έλεγαν πως θα είχε πνιγεί, πασχίζοντας να φέρει το νερό κάτω από τη γη.Ο Γυφτάκης, σίγουρος πως είχε κατατροπώσει τον αντίζηλό του, μόλις τελείωσε τη δουλειά, έστρωσε ένα μεγάλο τραπέζι μέσα στη μαρμαρένια σάλα του κάστρου, όπου κάθισαν μαζί του όλοι οι μαστόροι και τα μαστορόπουλα και έπιασαν το γλέντι.Άξαφνα, μέσα από την αγκαλιά της γης, εκεί που πατούσαν τα πόδια τους, ακούστηκε ένα άγριο βουητό και σύγκαιρα πετάχτηκε από μια κατασκότεινη στοά ο Ανήλιαγος. Και ξοπίσω από αυτόν, άρχισε να αναδύεται νερό γάργαρο, ολόδροσο και καθάριο.Τότε, η κυρα-Ρήνη ανακοίνωσε πως ο Ανήλιαγος πρώτος είχε ολοκληρώσει το τρανό του κατόρθωμα και αυτόν θα παντρευόταν, αφού ο Γυφτάκης είχε αμελήσει να της παραδώσει τα κλειδιά του κάστρου.Ο Γυφτάκης, ύστερα από το πάθημά του, έχτισε το Γυφτόκαστρο και από κει πολεμούσε το κάστρο της κυρα-Ρήνης, όπου ζούσαν ευτυχισμένοι ο Ανήλιαγος με τη λυγερή του.Το κάστρο της κυρα-Ρήνης, σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, ήταν ο τόπος αντάμωσης δυο εραστών, της Ρήνης και του Βασιλιά Ανήλιαγου. Και επειδή ο Ανήλιαγος δεν έπρεπε να τον βλέπει ο ήλιος, συναντούσε την αγαπημένη του μόνο τις νύχτες.Μια φορά, όμως, η κυρα-Ρήνη τον κράτησε μαζί της περισσότερο, μέχρι που ξημέρωσε, γιατί δεν άντεχε να τον αποχωριστεί. Τότε, ο ήλιος πρόλαβε το παλικάρι και αυτό έσβησε για πάντα.Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “ΜΠΟΥΚΕΤΟ”, στις 28/08/1930…
