Στις κοιλάδες μεταξύ Δαμασκού και Λιβάνου, όπου ολόκληρες κοινότητες έχουν εγκαταλείψει τις περιοχές αυτές λόγω του πολέμου , μια τεράστια αλλαγή λαμβάνει χώρα. Για πρώτη φορά από τότε που ξέσπασε η σύγκρουση, άνθρωποι αρχίζουν να επιστρέφουν και πάλι πίσω.
Αλλά οι άνθρωποι που εγκαθίστανται δεν είναι οι ίδιοι με εκείνους που τις εγκατέλειψαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι ετών.
Οι νέες αφίξεις έχουν μια διαφορετική πίστη και δόγμα από τις σουνιτικές μουσουλμανικές οικογένειες που ζούσαν κάποτε εκεί.
Πρόκειται, για σιίτες που έχουν στόχο να «συμπληρώσουν» εκ νέου την περιοχή με αυτού του δόγματος τους πολίτες , όχι μόνο στη Συρία, αλλά και σε Λίβανο και Ιράκ.
Πρόκειται για σχέδιο ανταλλαγής πληθυσμών με σκοπό τις δημογραφικές αλλαγές σε τμήματα της Συρίας,και επαναπροσαρμογής της χώρας σε ζώνες επιρροής από υποστηρικτές του Μπασάρ αλ-Άσαντ, υπό την ηγεσία του Ιράν.
Έτσι , θα περιοριστεί και η τουρκική επιρροή στην περιοχή της Συρίας και η Τεχεράνη θα μπορεί να ελέγχει άμεσα και να προωθεί καλύτερα τα συμφέροντα της .
Το Ιράν έχει εντείνει τις προσπάθειές του να ελέγξει την χώρα αυτή ακολουθώντας ένα πολύ διαφορετικό σχέδιο από την Ρωσία, υποστηρίζοντας σφόδρα τον Άσαντ.
Η συμμαχία της Ρωσίας με την Τουρκία, για την κατάπαυση του πυρός ωθεί μια πολιτική συναίνεση μεταξύ του καθεστώτος Άσαντ και της εξόριστης αντιπολίτευσης.
Το Ιράν, εν τω μεταξύ, έχει αρχίσει να προωθεί σχέδιο που θα αλλάξει ριζικά το κοινωνικό τοπίο της Συρίας, «γεμίζοντας» με σιίτες την Συρία σε αγαστή συνεργασία με την Χεζμπολάχ και στον βορειοανατολικό Λίβανο, εδραιώνοντας την επιρροής της από την Τεχεράνη έως τα βόρεια σύνορα του Ισραήλ.
«Το Ιράν και το συριακό καθεστώς δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με τους σουνίτες που υπάρχουν μεταξύ Δαμασκού και Χομς έως τα σύνορα του Λιβάνου», είπε ένας ανώτερος Λιβανέζος ηγέτης .
Κλειδί για το Ιράν είναι οι αντάρτες των πόλεων Zabadani και Madaya. Από τα μέσα του 2015 η μοίρα τους ήταν το αντικείμενο μακρών και σκληρών διαπραγματεύσεων μεταξύ ανωτέρων Ιρανών αξιωματούχων και μελών της ισλαμικής οργάνωσης Αχραρ αλ-Σαμ, η οποία είναι κυρίαρχη αντικαθεστωτική ομάδα της συριακής αντιπολίτευσης στην περιοχή και μια από τις πιο ισχυρές στη Συρία.
Ο Ερντογάν θα βρεθεί στην κυριολεξία στον αέρα , διότι οι Ιρανοί κινούνται συνετά και μεθοδικά δημιουργώντας το δικό τους προπύργιο στην Συρία.
Μέσα σε όλα αυτά το Ισραήλ θα αντιδράσει οπωσδήποτε επιδιώκοντας να εκμηδενίσει το ιρανικό σχέδιο που θα φέρει Ιρανούς στρατιωτικούς και δυνάμεις της Χεζμπολάχ στα υψώματα του Γκολάν μια ανάσα από το ισραηλινό έδαφος.
Όλα αυτά προμηνύουν εξελίξεις λίαν δύσκολες και πολύ επικίνδυνες με μια διένεξη σουνιτών-σιιτών, δηλαδή Ιράν εναντίον Σ.Αραβίας να είναι στα σκαριά .
Σε παλαιότερο άρθρο μας με τίτλο , είχαμε τονίσει ότι ο αποκλεισμός των σιιτών από την συμμαχία εναντίον του ISIS που υποτίθεται ότι είχε σχεδιαστεί για να εκπροσωπεί τον ισλαμικό κόσμο, φαίνεται να ενισχύει την πεποίθηση ότι η συμμαχία της Σαουδικής Αραβίας έχει ως κίνητρο την θρησκευτική αντιπαλότητα με το Ιράν και όχι την τρομοκρατία.
Η Σαουδική Αραβία η οποία είχε ανακοινώσει την δημιουργία της συμμαχίας αυτής, τόνισε ότι η συμμαχία δεν θα περιοριστεί στις προσπάθειες για την καταπολέμηση του ισλαμικού στρατού , αλλά θα επικεντρωθεί στην τρομοκρατία γενικότερα.
Αφήνοντας ασαφείς τους πραγματικούς «στόχους» του «σουνιτικού ΝΑΤΟ» εναντίον όμως της Τεχεράνης.
