Σύμφωνα με ένα μύθο όσοι πέθαιναν ξαφνικά, στο νησί της Σαντορίνης, νέα παιδιά, μέση ηλικίας άτομα που έβρισκαν ξαφνικό θάνατο, όχι από φυσικά αίτια, επέστρεφαν στη ζωή σαν βρικόλακες.
Μάλιστα δεν ήταν το αδύνατο σημείο τους ο ήλιος, αλλά το νερό, αφού το φοβόταν και δεν μπορούσαν να κολυμπήσουν.
Βρικόλακες που φοβούνται το νερό, όπως καταλαβαίνεται ένα νησί είναι ιδανικό για να αναπτυχθεί ένας τέτοιος μύθος. Μάλιστα οι κάτοικοι της Σαντορίνης θεωρούνταν και καλοί κυνηγοί βρικολάκων, για αυτό και κατάφεραν να επιβιώσουν.
Σε μια από τις πολλές ιστορίες που ακούγονταν ήταν ότι ένας αξιοσέβαστος και πλούσιος κάτοικος του νησιού, είχε αποφασίσει να βοηθήσει τους φτωχούς, αλλά πέθανε ξαφνικά. Όταν οι κάτοικοι πήγαν να ζητήσουν βοήθεια από τη χήρα, εκείνη τους αρνήθηκε.
Ο εύπορος Σαντορινιός επέστρεψε σαν βρικόλακας και δεν κοιμήθηκε μέχρι να υλοποιήσει την υπόσχεσή του και να δει τακτοποιημένους, όσους υποσχέθηκε να ανακουφίσει από την φτώχεια.
