Διάβαζα πρό ἡμερῶν κάποια σχόλια ἐκνευρισμένων φίλων γιά τήν καθεστωτική ἀλητεία νά παραπεταχτεῖ λάθρα τό Ἅγιο Φῶς χωρίς καμία τιμητική ἐκδήλωση ὑποδοχῆς, τοῦ αἴσχους ἐνδεδυμένου μάλιστα καί μέ ἀνεκδιήγητης γελοιότητας σοφίσματα περί…προσηκούσης ταπεινότητος (στό γνωστό πάντοτε πλαίσιο τῆς διαστροφῆς τῶν ἐννοιῶν καί τῶν λέξεων, ἀκριβῶς ὅπως τό ἔγραφε κάποτε καί ὁ μέγας Θουκυδίδης). Καί φυσικά δέν ἀντιλέγω ὅτι εἶναι ὄντως ἐκνευριστικά (ἤ μᾶλλον ἐξοργιστικά) ὅλα αὐτά: καί ἡ πράξη καθ’ αὐτήν καί ἡ γελοία «αἰτιολόγηση». Πουθενά ὅμως πλέον τό περίεργο, μετά ἀπό ὅσα μάλιστα ἔχουμε ζήσει ἐδῶ καί ἕνα χρόνο. Ἄλλωστε οἱ ἄνθρωποι μέσα σέ αὐτόν τόν χρόνο ὑπονόμευσαν καί δίωξαν χυδαία ὅλη τήν πίστη καί τή λατρεία μας, ἔκλεισαν καί βεβήλωσαν τίς ἐκκλησιές μας, πρόσφατα τίναξαν στόν αέρα τήν ἴδια τήν Ἀνάσταση (ἐνῶ, ἄν τούς ἔπαιρνε, θά τήν ἀπαγόρευαν καί ἐντελῶς) καί καραδοκοῦν πάντοτε μέχρι νά βροῦν τήν εὐκαιρία γιά τόν μεγάλο τους στόχο: τή Θεία Κοινωνία. Στήν ὑποδοχή τοῦ Ἁγίου Φωτός δηλαδή θά κολλοῦσαν;

Τίς τιμές ἀρχηγοῦ κράτους ἐξάλλου ἅπαντες θυμόμαστε καλά ὅτι τίς εἶχαν ἤδη ἀποδώσει πρό ὁλίγων μηνῶν. Διοργανώνοντας μετά βαΐων καί κλάδων μεσσιανικές παράτες, κατά τήν ὑποδοχή μερικῶν…κιβωτίων μέ ἐμβόλια. Τώρα ἀπλῶς τό συνέχισαν, μέ ὅσα ἀπίστευτα ζήσαμε αὐτό τό Πάσχα. Ἵνα πληρωθῇ διά μίαν εἰσέτι φοράν τό ρηθέν ὅσων τό λέγαμε ἤδη ἀπό τό περασμένο ἀκόμη καλοκαίρι ὅτι ἐδῶ μιλᾶμε πλέον γιά ἕνα εἶδος μιᾶς νέας, ἰδιόμορφης θρησκείας. Μέ τά δικά της καινούργια δόγματα (δηλαδή ὅλο τό ἀφήγημα, ὅπως διαμορφώνεται μέσα ἀπό συνεχεῖς βέβαια τροποποιήσεις, προσθαφαιρέσεις, παλινωδίες καί ἀντιφάσεις, ἀπό τόν περσινό Φεβρουάριο ἕως καί σήμερα), τους δικούς της Ἱερούς Κανόνες (ἤτοι τά μέτρα ὑγειονομικῆς ὑστερίας), τόν δικό της Σωτήρα (δηλαδή τήν ἀποθεωμένη «Ἐπιστήμη» - μέ τόν ὅρο φυσικά ἐντός πολλῶν εἰσαγωγικῶν), τά δικά της ἱερά ἀντικείμενα (μάσκες, κόβιντ τεστ, ἀπολυμαντικά), τό δικό της Ἅγιο Δισκοπότηρο (προφανέστατα τό ἐμβόλιο), τό δικό της τελετουργικό μέ τήν πολύωρη καθημερινή της τηλεοπτική (τρομο)λατρεία, τό δικό της ἱερατεῖο (ὅλους δηλαδή τούς φερομένους ὡς «εἰδικούς») καί φυσικά τούς δικούς της πιστούς (οἱ ὁποῖοι ξεκινοῦν ἀπό τή φάση τοῦ πανικοῦ καί τοῦ τρόμου καί - μέσω διαδοχικῶν σταδίων ἐσωτερικής…ἐξέλιξης - φτάνουν ἕως τό σημεῖο νά ὑπολείπονται ἐλάχιστα σέ φανατισμό ἀπό βασιβουζούκους τζιχαντιστές). Μέ τήν τεράστια συνεισφορά φυσικά σέ ὅλα αὐτά καί ἕνός πλήθους ἀπό ἀποστάτες ἱερεῖς καί ἀρχιερεῖς, πού κάνουν ἐδῶ καί 14 μῆνες κυριολεκτικά ὅ,τι μποροῦν γιά νά παράσχουν στήν καινούργια «θρησκεία» ὄχι μόνο πρόθυμα στελέχη καί πανικόβλητους πιστούς (πού σύντομα μεταλλάσσονται ἐπίσης σέ φανατικά στίφη), ἀλλά καί τήν ἀπαιτούμενη «θεολογική» κάλυψη (μέσω τῆς τερατώδους ψευτοθεολογίας τῶν ἀπολυμασμένων ναῶν, τῆς «εὐλογημένης» μασκοφορίας, τῶν ἐμβολίων ὡς λυτρωτικῶν «δώρων τοῦ Θεοῦ», ἐσχάτως δέ καί τῆς…διημέρου Ἀναστάσεως).

Πάντως, ἡ νέα «θρησκεία» τῶν ἀφιονισμένων κοβιντάκηδων ἐννοεῖται ὅτι ἦρθε ἐξ ἀρχῆς γιά νά μείνει. Καί νά συνεχίσει νά μᾶς βασανίζει μέ τήν ἐπιστημοφανῆ βλακεία της καί τή βέβηλη λατρεία τῶν ἀνεκδιήγητων εἰδώλων της. Ἀπλῶς θά μεταλλάσσεται καί αὐτή, σύμφωνα μέ τίς μεταλλάξεις τοῦ ἰοῦ (ἤ ἀκριβέστερα, μέ τίς ἐμφανίσεις καινούργιων, πού θά «ἐξαπλώνονται» καί κατά καιρούς ἴσως καί νά «συρρικνώνονται» λίγο, ἀνάλογα μέ τούς στόχους καί τίς ἀνάγκες τοῦ καθεστωτικού διευθυντηρίου). Καί βέβαια, ὡς παραληρηματικό κράμα σεχταριστικοῦ παγανισμοῦ καί μανιχαϊστικοῦ νεοπουριτανισμοῦ πού εἶναι, θά γίνεται ὅλο καί πιό ἀκραία ζηλωτική, ἀσφυκτικά πιεστική καί φασιστικά ἐξουθενωτική ἐναντίον τῶν «ἀντιφρονούντων». Ἀπαραίτητος δηλαδή συνοδοιπόρος τοῦ καθεστωτικού φασισμοῦ, πού δύσκολα μπορεῖ νά λειτουργήσει ἀπό μόνος του (ἄν δέν ἔχει δηλαδή καί τά παραισθησιογόνα ὄπιά του).

Θά παραμείνει λοιπόν αὐτή ἡ ἀκατονόμαστη ψευτοθρησκεία καί θά συνεχίσει νά μᾶς ταλαιπωρεῖ. Γιά κάποιο τουλάχιστον ἀκόμη χρονικό διάστημα. Μέχρι νά τή σκορπίσει δηλαδή ὁ πραγματικός Νικητής καί τοῦ θανάτου καί ὅλων τῶν ψευτοθρησκειών (ἀλλά καί τῶν ψεμάτων γενικότερα).

Χριστός ἀνέστη - καί πεπτώκασι δαίμονες. Εἴθε σύντομα νά τούς ἀκολουθήσουν ἐκεῖ κάτω καί ὅλα τά νοσηρά ἀποκυήματά τους…